ปิดตาบ้างก็ได้ คงไม่ตาย
หากไม่รู้เรื่องบางอย่าง
ที่มันทําให้ร่มเจ็บ
และต้องช้ําใจขนาดนี้
หากลอมมองใกล้ ใกล้
ใครจะรู้สักวันหนึ่ง
ในวันที่หัวใจคนเปลี่ยน
แค่บอกลา ก็คงดี
กันนี่แหละความรัก
มีช้ําเหมือนเรื่องธรรมดา
ฉันก็เลยมีน้ําตา
รักเข้ามา
แล้วก็ไป
มันเลยทําให้ฉันเข้าใจในวันนี้
ที่เจ็บก็เพราะรู้
ที่เจ็บก็เพราะลืมอยาก
ยังไม่ชิมขึ้นกับการจากลา
แม้ก้อนอยู่แล้ว
ต้นเหตุที่ท้ายล่ม
ผ่านผ่อนเปลี่ยมผ่าน
อาจเจ็บก็เพราะรัก
อาจเจ็บนานเพราะร้อง
เพราะรักเมื่อ วันวันแล้วไม่เคยช่วยหลบความเจ็บ
ให้จากหาย เก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตา
มันแล้วไม่ช่วยให้ฉัน
สุดท้ายก็ร้องหาย มีน้ําตา
เดินใบไม้ รัวรอบาด
แค่ลมผัดผัด ก็สวยงาม
กันนี่แหละความรัก
กันนี่แหละความรัก
นี่ช้ําเหมือนเรื่องธรรมาณ
เธอมี chunk
ฉันเกล Anything
น้ําตา
รอขึ้นมาลากับไป
มันได้ทําให้ฉันเข้าใจในวันนี้
ที่เจ็บก็เพราะรู้
ที่เจ็บก็เพราะลืมอยาก
ยังไม่ชิมกับการจากลา
แม้รู้ ก่อนอยู่แล้ว
ตอนแล้ว
เห็นเหตุที่สายลมผัด ผ่านเพลียงผ่านหนึ่ง
อาจเจ็บก็เพราะรัก อาจเจ็บนานเพราะรักมือ
วันเวลาไม่เคยช่วยลบ ความเจ็บให้จางหาย
เก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตา
เมื่อนานไม่ช่วยให้ช้าง
และมันเป็นชั้นแดงที่ทรมานเป็นพยายาม
อยากรู้ทุกอย่างที่เธอไม่เคยอาจ
ถ้าหากย้อนเวลากลับไปวันวานอยากลืมทุกอย่าง
ปล่อยให้รักตั้งตา อยากต้องรู้แล้วเป็นแบบนี้
ที่เจ็บก็เพราะรู้ ที่เจ็บก็เพราะลืม
ที่เจ็บก็เพราะรู้ ที่เจ็บก็เพราะลืม
ยังไม่ชินกับการจากละ แม้รู้ก่อนอยู่แล้ว
ต้นเหตุที่ทรายลมผ่าน ผ่านเปลี่ยนพัน
อาจเจ็บก็เพราะรัก อาจเจ็บนานเพราะรักมาก
วันเวลาไม่เคยช่วยลบ ความเจ็บให้จังหาย
เก็บความรู้สึก มีเพียงน้ําตา
เวลาไม่ช่วยให้ช้าลืม