ตามเธอกันไปจะเป็นทั้งไหนสบายดีอยู่เปล่า
เป็นคําถามที่ข้างในใจสิ่งบ่งนี้
แค่คุณตอบยังคงเฝ้าหนอความหนักที่ในพบกัน
ได้กอดเจ้าอีกครั้งให้สมใจ
ให้ย่อนเวลาไปไหนก็จะไม่ให้เจ้าผิดหวัง
โทษให้ตัวบ่อในอันนี้หากลัวหยาบาย
ไม่ลืมเสียใจ แต่เสียใจ
ที่พาเธอไป บอกถึง
ไปถาม
อยากย้อนละลายกลับไปตอนที่ไม่เจอเธออยู่
ตอนนั้นมันค่อยจะเทียดก็ค่อยจะมีความสุข
เหมือนเจ้าที่มองที่บ้านอันภาพมีหอยจุ
สีห่องหัวใจตรงนี้มันก็มีแต่อยู่
ขอโชคดี หลับที่นอนคอยปดดีห่อจากแห่งจาง
เป็นยอน ไม่เคยเองเวลาจะไปเคยบ่อหลัง
ยังหัวสะบีดกับตัวเองอยู่
ขอโทษที่อยากให้ห่วง
ถ้าหวังเธอไหวก็คงไม่เสียใจเชิงน้ําตา
เพื่อนยอนวะโดเขย็งอย่างไทยจนอย่างต้องหลา
ตอนจะอยู่ก็ป่อเห็นคา
แต่พอจะไป อยากให้กล้ามา
แต่กล้าไม่ได้บอก หรอก่อนสํามารย์เสียงอยู่
อยากให้เธอรู้ I'm waiting for you
Everyday every night ทุกวันยังครายมือ
จะเป็นทางไหนสบายดีหรือเปล่า
เป็นคําถามที่แค่ในใจสงบมี
แม้กําตอบยังคงฝูมอบ
ก้อยวันที่ได้พบกัน
และกอดเชิญเพื่อให้สมใจ
อ่อนเวลาไปไหนก็จะบ่อย
อันนี้จะผินหวานก็โทษที
แต่บ่อยดีอันนี้หักคงเห่าผ่าน
ค่อยยังเสียใจ
และเสียใจที่พาเธอไป
ขอยกลับไปปรอยวัตตัดห่างสละภาพจากใจ
คิดว่าเห็ดไปน่ะมันเป็นแค่หลง
และเจ้าก็ควรเจอคนที่ดี
เพราะผู้สายคนนี้น่ะมันเห็นแก่โต
และขอยพูดทุกๆอย่างแต่ยังเหลือที่จะเห็ด
เพราะบัดให้เจ็บมันสับพัดแห้งจม
ปั่นเป็นดอกไม้ที่ว่ามันมีหนาม
เป็นเธอเป็นต้องใช้เป็นทึ่งใดสบายดีอยู่ป่ะ
เป็นคําถามที่คล้างในใจที่บอกมีแม่
คําตอบยังคงฟารอพอลังทีที่พบการ
ให้กอดเจ้าอีกทางให้สมใจ
ให้ย่อนเวลาไปไหนก็เจ้าไม่เห็นให้เจ้าผิดหวัง
ขอเจ้าได้เห็นก็บอดได้เห็นได้หาของเอาไป
แค่อย่างสีท้าย และสีช้าย
ที่พาเจ้าไป ไม่ถึงไปทาง
ตั้งแต่เหลือgrundไปเจ้าเป็นที่ไหนแกสบายได้ก็บอก
เป็นคําถามที่กั้ ăงเนียใจสัก���่อยมี
แม้คําตอบยังคงฟรุทลอด
ขอยังทีได้พบไป
กอดเจ้าอีกทางให้สมใจ
ให้ย่อนเวลาไปไหนก็เจ้าบ以่านเน intervals
อีกถ่อนได้เห็นก็บอดได้เนี้ยหาของเอาพาง
ค่อยังสีท้าย
แ làmั้ง
เจ้าใจที่พาจะไปหมดถึง
ไปทาง