Rodzisz się to zna,
kocha cię ten świat.
Barwy dnia,
twój krzyk i barwy nocy.
Masz już parę lat,
czujesz w co się gra.
Dobro, zło
i śmiech prosto w oczy.
W bramie łyk jak skok,
kumple są,
jest noc.
Ona jest to krok, już dorosłeś.
Każde pokolenie ma własny czas.
Każde pokolenie chce zmienić świat.
Każde pokolenie odejdzie w cień, a nasze nie.
A nasze nie.
Okres budź, twój bunt,
wolność ma jej wiózł.
Rzucasz dom,
by dom swój założyć.
Dziecka płacz przez sen, gości smak jej łez.
I ta myśl,
by to
godnie przeżyć.
Każde pokolenie ma własny czas.
Każde pokolenie chce zmienić świat.
Każde pokolenie odejdzie w cień, a nasze nie.
Każde pokolenie ma własny głos.
Każde pokolenie chce wierzyć w coś.
Każde pokolenie rozwija się,
a nasze nie.
Droga na sam szczyt,
a tam nie ma nic,
tylko ślady popokolenia.
Każde pokolenie ma własny czas.
Każde pokolenie chce zmienić świat.
Każde pokolenie odejdzie w cień,
a nasze nie.
Każde pokolenie ma własny głos.
Każde pokolenie chce wierzyć w coś.
Każde pokolenie rozwija się,
a nasze nie.
Nasze nie.
Nasze nie.