อย
ู่อย่างทรมาน คืนและวันฉันเฝ้าอาวอล
นั่นคิดถึงบางอ่อนยาม คําคืนกล้ํากลืนน้ําตา
เขาจากไปทิ้งให้เราตรม ทุกสานตรมรถธิวา
อยู่อย่างช้ําใจ อยู่อย่างช้ําใจ เขาจากไปไม่เคยกลับมา
สุดรถมตรมตรม น้ําตาลินไม่กินข้าวปลา
เขาทําไมไม่เคยกลับหลัง ทิ้งรวงรังไม่เคยมา
โอฉันช้ําใจ โอฉันช้ําใจ ทุกวันคืนเสื้อนรําหา
ตั้งแต่จากไปเธอทําไมจึงไม่กลับมา
เธอคงลืมฉันมีแฟนใหม่ใช่ไหมเธอจ้า ทิ
้งฉันไปรําให้สามสม ทุกรถมนั่งกรมน้ําตา
โอฉันช้ําใจ โอฉันช้ําใจ คงชาตินี้ไม่มีเธอมา
ชาติหน้ามีจริงขอทําบุญให้บุญนุญพา
อย่าได้ผิดหวังเหมือนชาตินี้ยังมีเลยน่า
ให้เธอและฉันอยู่ร่วมกันดังปราศนา
ถึงชาตินี้ไม่มีสุขสัน
แม้ตัวฉันสิ่งหวาดสนา
ก็ยังคิดถึงเธอ ก็ยังรักเธอ จนวันตายไม่ไปสะเนฮา
ช
าติหน้ามีจริงขอทําบุญให้บุญนุญพา
อย่าได้ผิดหวังเหมือนชาตินี้ยังมีเลยน่า
ให้เธอและฉันอยู่ร่วมกันดังปราศนา
ถึงชาตินี้ไม่มีสุขสัน
แม้ตัวฉันสิ่งหวาดสนา
ก็ยังคิดถึงเธอ ก็ยังรักเธอ จนวันตายไม่ไปสะเนฮา