Το
αγιάζει τρυπάει τα κόκκαλα
κι ο αέρας δε λέει να κοπάσει
Γελάς με τα αστεία μας τα παλιά
και το όνομα μου έχεις ξεχάσει
Το χρόνο μετράς πλέον αντίστροφα
κι αντίο είναι η κάθε σου λέξη
Αν θα σε ξεχάσω ρωτάς συχνά
λες και μπορεί κανείς να επιλέξει
Να σ' αγαπήσω δεν προλάβα μια ζωή που να μου φτάσει
Δε σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας μα πια ο
χώρος σε κουράζει
Μου πάν' κι οι πιο κακοί άνθρωποι αγάπησαν κάποτε κανένα ποιο
Συγγνώμη αν δεν ήμουν για σένα εκεί τελικά ο
κακός ήμουν μάλλον εγώ
Η πιο παλιά κατάρα μου είναι να σ' αγαπώ
μόνο για να σε δω να γερνάς και να φύνεις
Δε θα σε ξανακούσω να γελάς κι αμπορώ
αν μ' αγαπάς όσο λες πως μ' αφήνεις
Αγάπη μου έλα για ένα ακόμη χορό Θα γράψω
ένα τανγό που θα αφήσει το θεό να σ' απείσει
Στην αγκαλιά σου θέλω σαν παιδί να
κρυφτώ ο κόσμος εκεί δεν μ' αγγίζει
Αγάπη μου έφυγες μα ακόμα είσαι εγώ
κι ας μην μπορώ να σε πιάσω στα χέρια
Μου πάν' πως πήγες ταξίδι στα αστέρια
και πως μια μέρα θα έρθω να σε βρω
Αγάπη μου ο χρόνος είναι δανεικός
γεννιέσαι σε θρόνο μα θα φύγεις φτωχός
Ξοδέψα μα λόγι στα μάταια νιάτα η
αυτοξυμπόλητος μας βρήκε ο τελευταίος χορός
Να
μεγαλώσω απέτυχα
μα εσένα δε σε πειράζει
Είσαι όλα αυτά που
απέφευγα
μα αν είσαι εδώ δεν με νοιάζει
Να σου ξεφύγω δεν
μπόρεσα
ρόζα με ανοίγησες πάλι
Σε το εμαστό ρούχο που φάνεσα με κάνεις νύτωμα χαλάλι
Να σ' αγαπήσω δεν πρόλαβα
μια ζωή που να μου φτάσει
Δεν σε νοιάζει που πέρασε η ώρα μας
μα πια ο χορός σε κουράζει
Αν και οι πιο κακοί ανθρώποι
αγάπησαν κάθε κάποιον
Συγγνώμη αν δεν ήμουν για σένα εκεί
τελικά ο
κακός ή ο μάλλον εγώ