Βαθύζω μαζί σου, σε ζωγράφω να πληρώσω
Βαθύζω μαζί σου, σε ζωγράφω να βρει
Όμως το νιώθω ότι θέλεις να φύγω
Κι αν βρίσκομαι μόνος σε μια ξενυχής
Συνήθισα να είμαι μόνος
Ποδήλατα οι σκέψεις, δίχως φρένα κι αυτερές
Πηγαίνουνε πάντα άκρη στην άκρη
Για να συναντήσουν βραχνούς εραστές
Νοή να τους δώσουν και δάκρυ
Σε μια αγάπη
Ταράπια μπροστά μου, κυκλίστε να μην
Φαμένοι στα γκρι, με κοιτάνε
Χωρίς να ρωτήσουν, πετάνε σκηνή
Και πιο μακριά σου, δεν πάνε
Κάτι με σφίγγει, θα με λιώσει η χαρόνια
Όμως, μωρό μου, πρέπει να φύγω
Λείπνω μπροστού, μιας χωρούς χορόνιος
Μόνο που αξίζει, το λίγο
Το λίγο
Το λίγο
Το λίγο