เมื่อมองฟ้าหมดคิดถึงบนบ้านแฟน
ไม่พบแม่ตาส้นเล่นบอกเห็นหน้าแฟน
มาแล้วตั้งโดน
คือทอดทุนหัวแม่ปุ่มดอกบู
เมื่องบนแห่เทียนพรรษานัดเจอหน้ามนต์
แต่สาวบนก็เงียบหา
ห่างใกล้ควันห่อนเบาเหยียสโทนโศกสรร
โอ้สาวเมืองดอกบัวบานยามรังหากันพี่แสนหวั่นไหว
ส่วนพญาแทนสิ่งบ้าน
หลังไฟแสงกับพี่ชาย
เจ้าลืมแล้วเพราะแม่ชอบพังใส
ความหลังบางไฟเยอะโสธอ
แก่งเสื้อผืน
เคยเที่ยวด้วยกันสงตานผ่านมา
ท่าเดือและหาสวรรยา
ลองเรือละมูลชมคู่ลื้นอ่อน
พาเธอเที่ยวแทมน์
พาเต็มโค้งเยี่ยม
เขื่อนสิรินโทร
เคยได้พาควันโอน
ดูโค้งสี่ปูนเชื่อมูลสีคราว
เมื่อมองฟ้ามนต์คิดถึงหน้ามนต์ยิ่งหลือ
จนพ้นพรรษาแข่งเรือบ่อยเห็นหน้าแฟนพี่แสนหวาบวาง
กลับมาอย่าโซ่มานั่งโซกาอยู่หน้าทาง
เมื่อมองทองฟ้าสี่หม่นปนคราม
คิดถึงคนงามเหมือนดองออกบัว
โอ้โห...
อืม...
โอ้โห...
อืม...
อืย...
โอ้โห...
แก่งเซอปือ เคยเที่ยวด้วยกันสงคราน
ผ่านมาท่าเดือและอาจสวดยา
ลองเรือละมุน
ชมคู่เหลืองอ่อน
พาเธอเที่ยวแถม
พาแต้มโคงเจียม เผื่อนสิรินทร
เคยได้พากวันอ่อน
ดูของสี่ปูน เชื่อมูลสีกลาง
เมื่อมองฟ้ามนต์ คิดถึงห้ามนต์ยิ่งเหลือ
จนพ้นพรรษาแข่งเรือ
บ่อเห็นหน้าแฟน พี่แสนหวาบหวาม
กลับมาเยอะโส มานั่งโศกา หยุดอาทาบ
เมื่อมองทองฟ้า สี่มนต์บนคราม
คิดถึงชอบงาม เหมือนดองออกปู
กลับมาเยอะโส มานั่งโศกา
หยุดอาทาบ
เมื่อมองทองฟ้า สี่มนต์บนคราม
คิดถึงชอบงาม เหมือนดองออกปู
จนพ้นพรรษาแข่งเรือ