Κάθισε κοντά μας,
ζήσε στα καλύτερά μας
Είναι αυτά εδώ τα χρόνια η πιο ωραία διαδρομή
Τώρα που οι φωνές μας,
τραγουδάνε τις ζωές μας
Τώρα είναι η σειρά μας κι άντε πάλι απ' την αρχή
Χρυσής τα χάλκινα,
μια πικηλία μια ολίγη,
μια φασαρία και μια ζέστη με τη λίγη
Είναι σαν να'ναι ξομπερδές και ξεχυθήκαν οι στιγμές,
είναι σαν να'ναι οι εποχές αρμονικές
Μην ωρεπέζουμε και συζητήσεις μιας ιδέας
και ερωτήσεις για τη μνέα της παρέας
που στα καλύτερα μας χρόνια ρίχνει
φως κι αυτά είναι όσα της είπα ακριβώς
Κάθισε κοντά μας και μοιράσου τα όνειρά μας
Απ' το ποτό τα βήματα μας θα αρχαθούν στη διαδρομή
Και γυρνώντας σπίτι απ' το μεγάλο μας ξενυχτι
ξεχωρίζουν οι ζωές μας κι άντε πάλι απ' την αρχή
Κάτσε στο πλάι μας,
νιώσε το melody απ' την κιθάρα,
γράφω στιχάκια στο πακέτο απ' τα τσιγάρα
Λίγα λεπτά μπορώ ιδέες να κρατήσω,
αν δεν τις γράψω η έμπνευση τις παίρνει πίσω
Όπως φοβάμαι μη χαθείς ανόπτασία,
γιατί στη γη μήπως πατάς τη φαντασία
Μήπως περάσεις σαν του τρένου τα βαγόνια,
μήνε μη φύγεις σαν αυτά εδώ τα χρόνια
Κάθισε κοντά μας και μοιράσου τα όνειρά μας απ'
το ποτό τα βήματα μας θα χαθούν στη διαδρομή
Και γυρνώντας σπίτι απ' το μεγάλο μας ξενυχτι,
ξεχωρίζουν οι ζωές μας κι άντε πάλι απ' την αρχή