ਆ... ਤਨ ਨੇਨਾ ਦੀਲੋ ਤਨ ਦਾਤਾ ਜੀਯੋ
ਜੀਨਾ ਨੂ ਮੀਡ਼ਗੀ ਛੋ ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਤੋ ਮੇਰਾ ਤੇਰੇ ਕੋਡੋ ਸੋਖਦਾ
ਨਾ ਮੋਕਦਾ ਸੀਖੀਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਯਾ ਨਾ ਲੈਗਰਿ ਵੀਆਂ ਦਾ ਮੋਕਦਾ
ਨ੍ਰੁ ਉਕਦਾ ਸੀਖੀਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਯਾ ਨਾ ਲਂਗਰਿ ਵੀਆਂ ਦਾ ਮੋਕਦਾ
ਕੁਦਰਤ ਤੋ ਪਾਰ ਬੇ ਅਂਤ ਸੋਆ ਮੀ ਕਣ ਕਣ ਦੇ ਮਾਲ ਕੇ ਅਂਤਰ ਜਾਮੀ
ਪੇਰਾਂ ਚੇ ਚੇਸ਼ਮੇ ਹਤਾਂ ਚੇ ਮੇਰਾ ਤੇਰਾ ਤੇਰਾ ਸਬ ਕੁਝ ਹੀ ਤੇਰਾ
ਸਰਵ ਕਲਾ ਪਰਪੂ ਜਨਵ ਮਰਣ ਤੋ ਦੂ ਬ੍ਰੈ ਮਡ ਪੇਰੋ ਕੀ ਤੂ
ਨਾ ਨਕ ਜੀ ਆਪ ਹੁਸੂ ਦਾਨਾ ਪਾਣੀ ਤੇ ਥੋਂ ਚੁਗਦਾ
ਨਾ ਮੁੱਕਦਾ ਸਿ� locked ਵੀ ਹਾਂ ਦਾ ਮੁੱਕਦਾ
ਨਾ ਮੁੱਕਦਾ ਸਿਹੀ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਯਾ ਨਾ ਲਂਗਰ ਵੀ ਹਾਂ ਦਾ ਮੁੱਕਦਾ
ਕਦੇ ਰੇਗੀ ਸਤਾਨ ਕਦੇ ਵੀ ਹੀਰਾਨ ਕਦੇ ਅਫਗਾਨ ਕਦੇ ਹੀਰਾਨ
ਕਦੇ ਵੈਂ ਵੀਚ ਆਓ ਰਾਬ ਨਾ ਗਲਾਂ ਓ ਹੀ ਵਾਹ ਗੁਰੂ ਓ ਹੀ ਹੀ ਅਲਾ
ਆਮ ਜੀ ਦੇ ਗਿਆਨ ਅਵਲਾ ਪਵਨ ਪਾਉਣ ਤੇ ਆਗ ਦੇ ਵਾਲੀ ਕਾਣ ਜੋਗ ਨੂ ਤਾਰੇ ਜੋਗ ਨੀਰਾਲੀ
ਆਮ ਤੂਡ ਪੈਰੋਂ ਕੀ ਸਾਤ ਗੁਰੂ ਜੀਆ ਬੀਨ ਤੁਮਰੇ ਆਮ ਖਾਕ ਹੈਂ ਖਾਲੀ
ਦੇ ਓ ਦਰੀਸ ਹਮੇ ਅਭੀ ਲਾਸੀ ਹਾਥ ਆਡ਼ਕੇ ਆਂ ਸੁਖਦਾ
ਨਾ ਮੋਕ ਦਾ ਸੀਖੀਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਯ੾ ਨਾ ਲਙਗਰ ਵੀਹਾਂ ਦਾ ਮੋਕ ਦਾ
ਨਾ ਮੋਕ ਦਾ ਸੀਖੀਦਾ ਬੂਟਾ ਲਾਯ੾ ਨਾ ਲਙਗਰ ਵੀਹਾਂ ਦਾ ਮੋਕ ਦਾ
ਮਾਨਕ ਪਂਤ ਜਿਵਾਯਾ ਸਬ ਦੁਖ ਨੀਰ ਮੀਟਾਯਾ