Lappa niður
auga vegin,
lekk hlættur og sólar megin.
Mæla sína nýta,
gráðu hýta.
Helsa öllum sem ég mæti,
ræð mér ekki fyrir kæti,
kannski eðlilegt í þessum hýtan.
Menn, konur og börn,
hlipjast út í sóskindin,
hýtan og mann lífið.
Í
svo smá sólar vörn,
þú
ættir fá sér eigin smann,
eða bara eitthvað kann.
Áustur vell er alls berð maður,
virðust vera all öll vaður,
kannski eðlilegt í þessum hýtan.
Allir er að fá sér kaldan,
einnig þeir sem fá sér sjaldan,
afsaganlekt í þessum hýtan.
Menn,
konur og börn,
hlipjast út í sóskindin,
hýtan og mann lífið.
Í
svo smá sólar vörn,
þú ættir fá sér eigin smann,
eða bara eitthvað kann.
Menn,
konur og börn,
hlipjast út í sóskindin,
hýtan og mann lífið.
Í svo smá sólar vörn,
þú ættir fá sér eigin smann,
eða bara eitthvað kann.