มีพบมีจากเป็นปกติเราไม่อาจปฏิเสธความตายได้เป็นปกติทุกวันนี้เราได้เป็นมนุษย์อย่าปฏิเสธทั้งอีก
ความตายมันเข้ามาเฉศและเฉศวันนั้นคงไม่สามารถจะเปลี่ยนความตายให้ออกไปไกล
ยิ่งหนีมันก็ยิ่งใกล้เมื่อถึงเวลาที่เราต้องพอวันนั้นเราจะลืมกับทุกโอกาส
กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เรานั้นรอแล้วมันคงไร้ความหมาย
กับเงินทั้งทองตั้งทองและเงินก็ไม่สามารถจะเอาไปได้
ต่อให้มี ہیںมันเป็นกองจนพร้อมไปเกินลง
จะมีแต่บดสวดที่แทรกเข้า พอจบลง
สุดท้ายต่างคนต่างแยกย้าย
หันซ้ายหันขวาคงไม่เจอใคร คงมีเพียงแม่เฝ้า
วันนี้จะดีจะร้ายสุดท้ายมันก็จะผ่านไป
และให้ทุกจดน้ําตาแทนคําขอโทษ ที่ลูกอยากฝากไป
วันนี้ต้องห่างกันแล้วจากกัน
เลยย้ายไปคนละโลก
แล้วความคิดถึงของเราทั้งสองคน
นั้นคงไม่ต่างกัน
ยกทุกลมหายใจและขออุทิศ
เพราะให้กลับกลางวันไหนเธอคิดถึง
เธอมองภาพและเธอก็กอดมัน
ผมมึงอยู่ตรงนี้เสมอครับ
แม่แม่กอดผมได้ตลอด
และผมมึงอยู่ตรงนี้เสมอนะ
เพื่อนเพื่อนกอดผมได้ตลอด
แม้วันเก่าๆและความทรงจําดีๆมันอาจจะจางโลก
แต่ว่าเรายิ้มกับเสียงหลก belief
มันไม่มีวันจะหายไป
ไม่มีวันจะหายไป
มันไม่มีวันจะหายไป
จะอีกกี่พบกี่ช้า
มันก็ไม่มีวันที่จะหายไป
ไม่มีวันจะหายไป
มันไม่มีวันจะหายไป
จะอีกกี่พบกี่ช้า
มันก็ไม่มีวันที่จะหายไป
จะอีกกี่พบกี่ช้า
ไม่มีวันจะหายไป มันไม่มีวันจะหายไป จะอีกกี่พบกี่ช้านมันก็ไม่มีวันที่จะหายไป
ไม่มีวันจะหายไป มันไม่มีวันจะหายไป
ไม่มีวันจะหายไป มันไม่มีวันจะหายไป
สวัสดีครับ สวัสดีครับ
สวัสดีครับ สวัสดีครับ