آقا میریاں اکھیاں مدینے ویچ رہ گیا
مک گیا ویزا تے جدایاں پھر بہ گیا
آقا تیساں تے مینوں در تے سدیاں ویلے مینوں شہروں کڑیاں
آقا تیساں تے دار دیاں سونیاں یاداں آقا میرا ساتھ نہ جھڑیاں
آقا نت دیاں سوچاں جند میری لے گیاں
آقا میریاں اکھیاں مدینے ویچ رہ گیا
رو مکے رہن دی اے دل رہن دا اے مدینے ویچ
رو مکے رہن دی اے دل رہن دا اے مدینے ویچ
جاندے نے مدینے لوکی بن بن ٹولیاں
سارے ہی لیاں تے او توں پھر پھر چولیاں
آنی نیاں کمی آقا تے خزینے ویچ رو مکے رہن دی اے
دل رہن دا اے مدینے ویچ رو مکے رہن دی اے
دل رہن دا اے مدینے ویچ آب زمزم پینجے رہیاں
جو کھانا چاہتا ہے پینا چاہتا ہے مانگ لے سرکار سے سب بولیں
آب زمزم پینجے رہیاں سکھ نہ لے او تے جیندے رہیاں
تیرے دردی چوکٹ دے اصاد سانگ سجیندے رہیاں
ہاں مگیاں مراتاں چولی میری پہ گیاں
آقا میری آں آکھیاں مدینے ویچ رہ گیاں
جد میں تکیاں شہر مدینہ روشن ہو گیا میرا سیناں
سو سالاں توں بد لگ دا سی پاوے سی او اک مہیناں
سادک گنبد خضراں تاں کے تھنداں مینوں بے گیاں
آقا میری آں آکھیاں مدینے ویچ رہ گیاں