قمع منو به دل نگیر از این سکوت
از این نگفتها دلم گرفته
کی بغزم و بغل گرفت بجز خودم
بجز شبای شهر غم گرفته
این آخرین امیدمه که خندم و از این شبای گریه پس بگیرم
تو این هوا تو این شبا به جای من نفس بکش که من نفس بگیرم
مگه میشه نگفت
مگه میشه ندید
مگه میشه گذشت
بگو به حال خوش چجوری میشه برگشت
برگشت
خودتو برسون
مثل گریه به بغز
مثل خند به لب
به من که گم شدم توی سیاهی شب
هر شب
میونه این غریبه ها دلم گرفت بگو چرا کسی شبیه ما نیست
کجا برام که حسرتم تموم بشه چرا دلم مثل همیشه ها نیست
دلم گرفت از آدم ها به غیر ما
کسی چرا شریک درد ما نیست
به من بگو به من که گم شدم بگو چرا نگاهی هیچ کی آشنانیست
این آخرین امیدمه که خندم و از این شبای گریه پس بگیرم
تو این هوا تو این شبا به جای من نفس به کشگه من نفس بگیرم
مگه میشه نگفت مگه میشه ندید مگه میشه گذشت
بگو به حال خوش چجوری میشه برگشت
برگشت
خودتو برسون
مثل گریه به بخص
مثل خنده به لب
به من که گم شدم توی سیاه شب
هر شب