Βρισκόμαι σε χαμένο δρόμο, νιώθω να μου τελειώνει το ξυγγόνο
Τι συμβαίνει τελευταία με ρωτάνε και παγώνω
Κι αν έχω χτίσει τόσα σε μια νύχτα εισωπεδώνω
Μα το να γυρίσω πίσω θεωρώ χαμένο χρόνο
Η μάνα μου γερνάει μα στα μάτια μου είναι ωραία
Θα δίνω δέκα χρόνια να την έβλεπα πιο νέα
Τα γόρια της μεγάλωσε και έχει ξενιτευτεί
Δεν με περιμένει να γυρίσω για να κοιμηθεί
Είναι χαρά μου βαναπνέω σε φάσεις που καταραίω
Όταν πίνω παραπάνω και δεν ξέρω τι σου λέω είμαι παιδί
Απλά οι συνθήκες με έχουνε μεγαλώσει γρήγορα
Και γίνομαι ό,τι θέλουνε αυτοί
Θυμάμαι την μυρωδιά σου ακόμα
Και νύχτες που κεντάγαμε παρέα το χειμώνα
Νύχτες που έβαζες μες στο τετράδιο μου χρώμα
Μα όλα περνάνε γρήγορα και σβήνουνε στα χρόνια
Να γυρνάνε όλα απ' το αλκοόρ, να χαναμάστε μαζί
Να φεύγουμε μακριά, να γυρνάμε το πρωί
Να είμαστε αγκαλιά σε μια θέα μάκρινη
Για να είμαστε ξεχωριστά, να νιώθουμε και εμείς
Έρχονται τα καλύτερα, αυτό μου είπαν
Μα ακόμα δεν είδα τίποτα
Χρωστάω μια συγγνώμη για τις νύχτες που με πλήγωσα
Για αυτές που έφυγα και δεν ξαναγύρισα
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος
Μετράω σκιές και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρω, μα το χάνω στο αλκοόρ
Και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμη ένα αστερί, θα πέσω
Προτού πέσει αυτός που το ορκισόμε
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος
Μετράω σκιές και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρω, μα το χάνω στο αλκοόρ
Και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστερί, θα πέσω
Προτού πέσει αυτός που το ορκισόμε
Ακόμα μένω ζωντανός
Ακόμα μένω ζωντανός
Όσο οι φρικές με έχουν κάψει
Δεν κατάφερα να βάλω εμένα σε μια τάξη
Έχω ένα μυαλό που όλο προσπαθεί να αλλάξει
Παγιδεύτηκα στα λάθη και βαλεύω για την άρση
Μπήκα στο στούντιο να δώσω ό,τι έχω
Ανοίξα μια σελίδα και γράψα δεν αντέχω
Είναι η ζωή μια κατηφόρα και πέφτω
Πάλι καλά μου στα δύσκολα φίλους έχω
Μετράμε ώρες για να το ζήσουμε δεύτερα
Μια μέρα θα πετάξουμε ελεύθερα
Θυμήσου το κι αν όλοι από πάνω μας θα χλένε
Δεν θα ξέρουνε που πάμε, δεν θα ξέρουνε τι λέμε
Να τα παρατήσω, μπαμ και κάτω δεν το δέχτηκα
Δεν θα σου πω όμως και ότι δεν το σκέφτηκα
Δύναμος χαρακτήρας, ο πιο σκότεινος Δεκέμβρης
Και νιώθω σαν να πέφτω στο κενό αυτής της Πέμπτης
Αν σου είχε τύχει να γράφεις και να πεις μόνης
Αν σου είχε τύχει να γράφεις και να ματώνεις
Αν σου είχε τύχει να γράφεις και να βουρκώνεις
Τότε βαδίζουμε μαζί σ' αυτό που νιώθεις
Δεν ξέρω που θα καταλήξει όλο αυτό
Δεν ξέρω καν που θα βρεθώ, είναι στα μάτια μου όλα μάταια
Θα τα δω θετικά, με αντικά τα θλιπτικά
Και δύο κουμπιά για μάτια, ένα κενό τα βράδια
Θα είμαστε εδώ για πάντα, θα είμαστε εδώ για πάντα
Στα πιο τυφλά σκοτάδια, λαμπούν καρδιές για μάτια
Όταν θα'ν' όλα άδεια, όταν θα πέφτεις και θα θες μια αγκαλιά και χάβια
Θα είμαι εδώ για σένα, θα είμαι εδώ για πάντα
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος, μετράω σκοίες και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρώματο, κάνω στο αλκοόλ και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστέρι, θα πέσω πρωτού, πες για αυτούς που το ορκίζομαι
Ακόμα μένω ζωντανό, ακόμα μένω ζωντανό
Έχει μέρες που λείπει ο ήλιος, μετράω σκοίες και εμφανίζομαι
Προσπαθώ να σε βρώματο, κάνω στο αλκοόλ και τα βράδια βυθίζομαι
Έχω ακόμα ένα αστέρι, θα πέσω πρωτού, πες για αυτούς που το ορκίζομαι
Ακόμα μένω ζωντανό, ακόμα μένω ζωντανό
Υπότιτλοι AUTHORWAVE