Alles ruist,
zou hij het halen,
niemand weet waarheen.
Zonder haar zou hij verdwalen en hij is alleen.
En toch gaat hij maar verder, alles maar verder.
Ja,
toch gaat hij maar verder,
alles maar verder.
Alles ruist.
Hij speedt zich rot langs dorpen en steden,
nog even en hij is beneden bij haar.
Bij haar.
De weg is weg,
de borden verdwenen,
het hoofd op hol en pijn in de benen.
En dat denkt hij, verdomd, dat heeft geen zin.
Ik ben weer bij het begin.
Alles ruist,
hij gaat het halen,
de prins huist door zijn haar.
Elke prijs zou hij betalen,
al gaat hij dood dit jaar.
En toch gaat hij maar verder, alles maar verder.
Ja,
toch gaat hij maar verder,
alles maar verder.
Alles ruist.
Alles ruist.
Alles ruist.
Hij wankelt tussen nu en verleden,
zijn toekomst wordt verhaald voor het heden.
En haar.
En haar.
De weg is weg,
de borden verdwenen,
het hoofd op hol en pijn in de benen.
En dat denkt hij, verdomd, dat heeft geen zin.
Ik ben weer bij het begin.
Alles ruist.