De brief die je morgen aan mij zult ontvangen, die heb ik geschreven met heel veel brouw.
Ik ging met een ander, maar twee weken later heb ik het verbroken, ik kan niet zonder jou.
Als ik aan je denk, dan begrijp ik niet, dat twee andere ogen mij konden bekoren.
Als ik aan je denk.
Als ik aan je denk.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet.
Hoe ik onze liefde zo breed kon verstoren.
Maar wanneer je nog vrij bent, schrijf mij dat dan vlug.
Want dan kom ik brouwvol met jou weer terug.
Als ik aan je denk.
Als ik aan je denk.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet.
Waarom of ik jou mijn eerste liefde verliet.
Nu ben ik weer eenzaam, mijn hart kon niet te wennen.
Verlang zo terug naar de dagen van toen.
Een wandeling met jou.
Oh, langs de velden en het wijnen.
Een fluisterend gesprek op een bank in het plantsoen.
Als ik aan je denk.
Als ik aan je denk.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet.
Dat twee andere ogen mij konden bekoren.
Als ik aan je denk.
Als ik aan je denk.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet hoe ik onze liefde zo vreemd kon verstoren.
Maar wanneer je nog vrij bent, schrijf mij dat dan vlug.
Want dan kom ik brouwvol met jou weer terug.
Als ik aan je denk.
Als ik aan je denk.
Dan begrijp ik niet.
Dan begrijp ik niet.
Waarom of ik jou mijn eerste liefde verliet.
Waarom of ik jou mijn eerste liefde verliet.