கலருக்கு எல்லை வேக்கும் தகவுகுக்கு இதி விட்தால் அகணா
யாராதலும் ஒப்பரு சோதரேனே
ஸமந்தகளுளேயவு஦ு
நம் புமிகே உடகா ஸிக்குமது
ஆதரே ராம்சிகுநா
முஂ஦ி தும்மா கஷ்டா஗தே
அவத்துவு காலைஜலி வில்கம்஡
எல்லா ஹு஡ி஗ிரு ஸீரைலி மிஞ்சதாயி஦்ரு
ஆபடரா அஷ்து ஜநரலி நந்கண்கள் விளுக்தாயி஦ி஦்மதறா அவளமு
ஸஂதாகரா, நீந்மகண் நீநு துமா ஆபடரா இட்கலா
ஆபடரா
நின்மகா, நந்ம஗ளு ஹிந்தபிதி஦ானே
லவு, அது, இது ஒந்தா தலை கடஸ்தறகானே
ம஦வே டஈமலி, யாரே ஆப்படஸ்டமாணகரு,
நீ நந்மகளு பிப்டவகளலாநு நம்கே நந்கி஦.
இவந்தகு நந்மக்களுக்கே ஏன்ந்தமந்நாண்கா, ஸார்?
ஆபி!
மலேயஂதமந்நமேலே கு஡ுகு ஶி஡ிலு ஗ாலி இருத்தது.
மலேயூதமந்நாண்கா, இருத்தது.
மலேயூதமந்நந்நாண்கா, இருத்தது.
அதல்லா கண்ணிரி வளண ஆச்சகாவல.
பிரிதி எண்ணாயே,
மு஦வே முஞ்சி ஆகத்தலா,
அது ஒண்ட்கொண்டிதே.
நீ வந்தத்தலா, நீ நிஜவா஗லு பாடலிக்கே வந்தத்தா,
நான் அற்஧க்கே நில்சிரு அந்த கதே கேளிக்கே வந்தத்தா.