Bir varmış, bir yokmuş.
Varlığı önemliymiş de yokluğu çabuk unutulurmuş.
Bilgeler zamanından yürüyüşler taşımış.
Yüreği yürekmiş ama,
korkusuzca atılmış ateşlerin göğsüne.
Kocaman yüreğinde insanın aşkını asırlarca taşımış.
Bir
volkan gibi susmuş patlamış,
susmuş patlamış.
Sütü kesilmiş,
yağmur içmiş.
Ihanetleri bala çevirmiş.
Sevgisi tohummuş,
aşkı rüzgar.
Savurmuş inancını doğurgan toprağa.
Serüvenci
ateş topluyor.
Serüvenci ateş topluyor.
Yürürdün geceleri
yüreğindeki ışıkla aşardın karanlığı el ele yıldızlarla
bir tutkudan bir tutkuya ışıtırdın gökyüzünü.
Rüzgarlara yoldaş olup ölümsüz aşklar arardın.
Bir tutkudan bir tutkuya ışıtırdın gökyüzünü.
Rüzgarlara yoldaş olup ölümsüz aşklar arardın.
Şimdi durgun bir göl sanki o çılgın güzel düşün.
Ateş olmuş yüreğinde sana yol gösteriyor.
Şimdi durgun bir göl sanki o çılgın güzel düşün.
Ateş olmuş yüreğinde sana yol gösteriyor.
Haydi serüvenci durdur kirlenen zamanı.
Çıkarıp tozlu göllerden aşkın sun çürüyen zamana.
Haydi
serüvenci topla yağmur bulutlarını.
Çıkar yüreğini kınından düşlerini savur toprağa.
Işıksız kalan hayatın güneşi ol yeniden sevgille.
Ölümsüz aşklar ardında
yeniden düşelim yollara.