สิ่งที่เรานํากําลังมาเพื่อความความความ
ยังออกตามหาอยู่แห่งไหน
สิ่งใดจะรอให้พบที่ไฟทาง
อากาศสีแดงฉันสงสัย
เอาดังเสียงไภในใจยังคิดตาม
เดี๋ยวกันนะแผ่นฟ้าฉันความใหญ่
ถูกกําลุดไว้หรือใครเขานึงพามา
ตามหาสูงทุกความมาย
น่าจะเป็นแบบไหน
ได้แต่จงมองพาไปที่ว่างเปล่า
จีตามหา จีคาดหาย
ภาพเหล่านั้นรุนมืดหมุน
คิดเขียนภาพทรงจําไว้
ไม่อยากพายุในดีผ่านและพ้นไป
เมื่อทําตบนั้นเราถึงได้เดินทาง
และออกตามหาสีคามที่เฝ้ารอตลอดมา
แชร์สีที่ปลายขอบฟ้า
ฟ้าจากเรื่องไว้สมความชนแห่งรันดร์จํามองไว้เหตุใดที่เราเดินทาง
ทุกอย่างที่ตามหา นั่นคือภาพที่วาดมา
แต่งตามฝันและวันใหม่ในโลกกว้างใหญ่