Stundum finnst mér alveg gaman, stundum finnst mér það bara ekki.
Stundum vil ég vera einn, en stundum mikka ég það ekki.
Þarf ég að vera konsistent, kannski lánga mið það ekki.
Í daglíðum er svona en á morgunar er við sík.
Bara því gerði ég hvað, gerur það ekki mjög.
Gerður úr skinn og blóði, en ekki auknafliki.
Ég vil ekki festast í sama horfi, með sama viðhorfi.
Það eru marga leyðir að áfram, ekki ein á mann, ein á mann.
Það eru marga leyðir að áfram, umfram.
Mér ángar ekki tíla, eða einhver áhull áa.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Mér ángar ekki tíla, eða einhver áhull áa.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Stundum vil ég brjótast úr vananum.
Stundum gera mér dagamenn.
Þó að lífi sér gamanum.
Stundum heimur einn gladaður.
Maður kemst ekki hjá því að finna ekki tíneis.
Þegar djemir þetta í sjáfú og tónlistin neis.
Nei, ég vil bara gera eitthvað feitt.
Ég vil bara gera eitthvað greitt.
Gera eitthvað heitt.
Leykúnan er ekki feitt.
Minni mig á hverjum dag og rekluðnar.
Ég vil ekki sama mann, sama sæti, sama fyrti,
sama lökinn, sama vinni, sama manni samum,
sama hönd og talum.
Þegar því saman er eitthvað.
Saman dæmi dag til dag.
Þegar ekki þetta í dramanum.
Breytum þá vananum.
Þegar við fílaða ekki, fengum allt og verð bara nýtt
til að tala um.
Til að tala um.
Til að tala um.
Nei, hefur ekki tíma í það því að
við langar ekki í stíla.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Stundum gera mér dagamenn.
Stundum gera mér dagamenn.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Mér ákverokk í stíla.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Þegar lengara muðu lága.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
Aftur og aftur, aftur og aftur.
rozanspæv.com