ใ
นคําคืนที่มีเพียงเท่าทั้งสองและดวงจันทร์
คอยจําวันนั้นที่เจานั้นบอกจะห่างไกล
ตื่นขึ้นมาเจอนั้นคอยคิดว่ามันเพียงฝันไป
โอ้ ใจ
ตื่นขึ้นมาจากฝัน บ่มีเจานั้นขึ้นข้างกาย
หลับตาลงข้างใด ก็เห็นแต่เจ้าอยู่เต็มหัวใจ
เคยห่วงว่าเธอต้องไป เมื่อถึงเวลาเธอก็ต้องไป
จะดิ่มจะหลังเธอไว้เท่าได้ คงเหลือเธอนั้นแต่
หา...
ตอนนี้เธอเป็นจนได้ หัวใจตรงนี้ยังคิดถึง
เคยคิดถึงเจ้า วันนี้ฉันอยู่ห่างใกล้คนละฟัก
เคยคิดถึงเจ้า หัวบอกจากคําสัญญาที่เจ้าได้คล้ายให้ไหว
แต่ตอนนี้
ไม่เหมือนเดิม
วันเวลาทั้งมันจะผ่านมานานนาน
ใครเธอไว้ยังคําหนึ่งหาและตอบกัน
ใครหักเธอได้ก็ยังคงหักตลอดมา
ยังห่วงหา ยังคิดถึง
คิดถึงตอนที่เห้านั้นจับมือกัน
อองแค้นที่เคยหมุนนอนจนตอนจะบอกลากัน
ใจก็สั่นไว้ เมื่อหัวเจ้าต้องจากไป
เคยเห็นได้เพียงแต่ห่วงใหญ่ จนวันสุดท้าย
ตอนนี้เจ้าเป็นจังใด หัวใจดูเนี่ยงคิดถึง
เคยคิดถึงเจ้า ออนให้เจ้าอยู่ห่างใกล้คนละฟ้า
เคยคิดถึงเจ้า หัวบอกทุกคําสัญญา
ที่เจ้าได้คล้ายให้ไว้
แต่ตอนนี้
บ่งเหมือนเดิม
ตอนนี้เธอเป็นจริงด้วยหัวใจ ตอนนี้ยังคิดถึง
เคยคิดถึงเธอ Philosophy ชุมกาลให้ shorten
หนูบอกจริงในทุกคําสัญญา ถี่เธอได้ภายให้วัย
แอ่ตอนนี้
บ่งเหมือนเดิม
พวกนี้ยังคิดถึง
เคยคิดถึงเจ้าออกไหน
ที่อยู่ห่างใกล้คนละฟ้า
เคยคิดถึงเจ้าหัวบอกทุกคําสัญญา
ที่เจ้าได้คล้ายให้ไว้
แต่ตอนนี้
แต่ตอนนี้
เธอเป็นจังใดหัวใจตรงนี้ยังคิดถึง
คอยคิดถึงเธอออไดทั้งอยู่ห่างใกล้คนละฟ้า
คอยคิดถึงเธอหูบอกทุกคําสัญญา
ที่เธอได้คล้ายให้ไหว
แต่ตอนนี้...
บ่เหมือนเดิม