Fågler kveldssol smiler over heimen mitt,
jord og himmel glider styrkt i heil og fred.
Verdebækken brusar på det brante fjell,
høyrgård stärkte susar i den stille kveld.
Ingen kveld kan bæra vekken fril og ro,
inga brakken bæra honom hvile bor.
Så mitt hjerte stundar bankande i varm,
til jeg en gång bønder i Guds faderland.