حالاً که ساکتم ولی
یه روز شلوغ میکنم
تو شاعری میبینم ات یاد فروغ میکنم
دوباره صاف میکنم صدای تهکشیدم و
بعد رقمی کنم بره پرنده پریدم و
دوباره صاف میزنم
روم مرور میکنم
ازت نمیگذرم ولی
ازت حبور میکنم
گریه نمی کنم برات
تو این غروب ببینمون
دیدل ات با رفتنه بهت نمیگم که بمون
دلم پره از شکستنه
سرم پره از صدای پاس
کی
میدونه کی
میدونه
آخر این
قسط کجاست
من از پسه پاهایی که میخوان برن بر نمیان
بعد تو میرم تو خودم از تو خودم در نمیان
هرچی که میره شادیه هرچی که میمونه غمه
و آب روح میکه داره میره جلوه چشم همه
الان که ساکتم ولی یه روز شلوغ میکنم
تو شاعری میبینم ات یاد فروغ میکنم
الان که ساکتم
ولی یه روز شلوغ میکنم
تو شاعری میبینم ات یاد فروغ میکنم
دوباره ساز میزنم
تو رو منور میکنم
ازت نمیگذرم ولی ازت مبور میکنم
الان که ساکتم ولی
یه روز شلوغ میکنم
ازت نمیگذرم ولی
الان که ساکتم ولی