ਅਸਾਕੇਲੋ ਸਮਹੋ
ਸਚਰੀ ਸਵੇਰ ਛਡੀ ਤੋਪਨਾਲ ਦਾ ਨੀ ਮਰੇਆਂ ਤੋਂ ਪੁਰੀ ਹੋਈ ਸੋਖ ਨਾਲ ਦਾ
ਦਰਤਾਂ ਤੋ ਬਾਦ ਜੀ ਮੇ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਸਕੂਲ
ਬਿਲੇਆ ਹੋਵੇ ਨੀ ਲਗਿ ਚੋਪ ਨਾਲ ਦਾ
ਕਲਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖੈਕੇ ਜਾਂਦੀਆ
ਬਾਸਤ ਹਵਾਮਾਂ ਦੇ ਨੀ ਰੋਖ ਨਾਲ ਦਾ
ਵੈਠੇ ਦੋਂ ਵੇ ਨੇਨ ਤੇਰੀ ਡੀਕ ਕਰਤੇ ਨੀ
ਕਦੋ ਤੂ ਕਰੇਂਗੀ ਏਕਾਂ ਚਾਰ ਜਟੀਏ
ਗਾਬਰੂਨੁ ਸੋਨੀ ਸੋਨੀ ਲਗੇ ਜਿਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੂਦਾ ਤੇਰੀ ਨਾ ਹੋਯਾ ਪੈਆਰ ਜਟੀਏ
ਗਾਬਰੂਨੁ ਸੋਨੀ ਸੋਨੀ ਲਗੇ ਜਿਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੋਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨ ਹੋਯਾ ਪੈਆਰ ਜਟੀ
ਹੋ ਕਰ ਨਾ ਸਾਯਾ ਤੁਂ ਬਿਲਾਂ ਟੈਮ ਕੀਮਤੀ
ਹਾਸੇਆਂ ਦੀ ਉਮਰਾਂ ਨੇ ਕੈਨ ਥੋਡੀਆਂ
ਹੋ ਰੇਣ ਵਾਲੇ ਰੱਸਾਂ ਚੇ ਫ਼ਕੀਰ ਜੇਹੀਆਂ
ਆਉਂਦੀਆਂ ਨ ਫੇਰ ਜੀਨੇ ਦਰੋ ਮੋਡੀਆਂ
ਲੋਕਾਵਾਂ ਕੁਂ ਜੀਸਮਾਂ ਦੀ ਜਾਕਨੀ ਮੇਰੀ ਨੀ
ਸੁਚੇ ਰਖੇ ਤੇਰੇ ਲੀ ਵਚਾਰੇ ਜਟੀਏ
ਕਬਰੂ ਨੂ ਸੋਣੀ ਸੋਣੀ ਲਗੇ ਸਿਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੋਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨ ਹੋਯਾ ਪਿਆਰੇ ਜਟੀਏ
ਕਬਰੂ ਨੂ ਸੋਣੀ ਸੋਣੀ ਲਗੇ ਸਿਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੋਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨ ਹੋਯਾ ਪਿਆਰੇ ਜਟੀਏ
ਬਾਜ ਨੇ ਵਚਾਯਾ ਰਾਹਾ ਤੇਰੀਆ ਜਨੀ
ਦੀਲ ਨੂ ਜਾਈ ਨਾ ਮੇਰੇ ਪੈਰੀ ਰੋਡ਼ਕੇ
ਕੱਸਮ ਖੁਦਾਦੀ ਮੇਰੇ ਵਾਸ ਜੇਹੁਂਦਾ
ਆਡੀਏ ਵਖੁਂਦਾ ਤੇਨੂ ਸੀਨਾ ਖੋਲਕੇ
ਇਸਕ ਸਮੁਦਰਾਂ ਤੇ ਜਾਮਾ ਰੁਡੇਆ
ਪਰਕੇ ਹਮੀ ਤੁਲਾਦੇ ਪਾਰ ਜਟੀਏ
ਗਬਰੂ ਨੂ ਸੋਨੀ ਸੋਨੀ ਲਗੇ ਜੇਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੋਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨ ਹੋਯਾ ਪਿਆਰ ਜਟੀਏ
ਗਬਰੂ ਨੂ ਸੋਨੀ ਸੋਨੀ ਲਗੇ ਜੇਂਦਗੀ ਨੀ
ਜਦੋਂਦਾ ਤੇਰੇ ਨ ਹੋਯਾ ਪਿਆਰ ਜਟੀਏ