ਕਾਦੀ ਇਮੁ ਪੁਛਦੈ ਮੇਨੁ ਦੱਸੀ ਰੇ ਨੀ ਕੇਡੀ ਗਾਲ ਪੀਛੇ ਨਾਰ ਚਾਗ ਮੁਆਬਤਾਂ ਲਾਈਆ ਨੀ
ਇਰ ਕੋਕਾਦੀ ਨਾ ਜਬਾਦ ਕਾਰਦੀ ਸੈਰ ਬਾਬਾ ਪੀਰਵਾਰੇ ਸ਼ਰਕਾਰ ਲੀਖ ਦੇਨੇ ਸੈਂ ਮੁਸਤਾਕ ਸੈਂ ਮੁਸਤਾਹੀ ਕੇਂਗੇ ਦੇ ਨਾਰ ਪੇਸ ਕਰ ਲਗਾ ਨਮਾਦ ਗੁਰ�
ਮੇ ਨੂ ਦ ਸੈ ਰੇ
ਮੇਨੁ ਦਾ ਸੀਰੇ ਕੇਡੀ ਗਾਲ ਬੀਛੇ ਨਾਲ ਚਾਗ ਮੁਹਤ ਨਾ ਵੈਲਾਈਆਨੀ
ਆਰੁਬਾ ਨਾਈ ਕੋਈ ਓ ਖੂਖ ਲਡੁ ਓਗੀ ਦੇ ਦੇਲ ਪੀਡ ਨਾ ਵੈਜਾਈਆਨੀ
ਮੋਦੇ ਨਾਕ ਪੁਣਾ ਹਾਤ ਵੋਡਾਂ ਫਾਰਕੇ ਮਜੀ ਓ ਕਾਮਿਆਂ ਓਲ ਚਾਰਾਈਆਨੀ
ਤੀਛੇ ਚਾਗ ਨਾਂ ਵੈਦੀ ਦੋਈਏਲਾਂ ਓਲ ਛਾਡਿਆਂ ਸ਼ਰਮੀ ਆਯਾਈਆਨੀ
ਬਡਾ ਆਯਾਦ ਬੀ ਉਸਤਾਂ ਦਾ ਮਾਨੀ ਰੇ ਨਾਲੇ ਓ ਮਾਬਿਆਂ ਮਾਨੀ ਰੇ ਜਾਈਆਨੀ
ਉਕਮ ਸ਼ਾਡਾ ਸ਼ਰੀਫ ਓਈ ਮੁਹਮਦੀ ਨੇ ਨਾ ਹੋਣੀ ਆਮਾਦਾਂ ਫਰਮਾਈਆਨੀ
ਕੇਡੀ ਹੈ ਤਦੀਸ ਦੇ ਓਈ ਨਾਲ ਜੇਨੂ ਰਮਾਜਾਲ ਜੇਨਾਂ ਅਲੇ ਸਬਾਈਆਨੀ
ਬਾਰਸ ਸ਼ਾਂ ਜੇਨਾਂ ਲੂ ਓਈ ਭੋਤਕਾਰ ਕੇ ਜੋਂ ਆਕਾਰ ਜੇ ਏਡੀਆਂ ਏਜਾਈਆਨੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਲਾ ਗੈਤ ਮੁਹਮਦ ਵੱਤ ਆਲੀ ਵੱਤ ਗਾਉਸ ਵੱਤ ਵੱਤ ਜਾਨੇ ਕਾਦੀਆ ਨਾ ਬਨਦਾ ਖੁਦਾਦ ਨਾ ਉਮਤ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਲਾ ਗੈਤ ਮੁਹਮਦ ਵੱਤ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਮੁਹਮਦ ਵੱਤ ਰਾਖ ਨਾ ਗੈਤ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਾਖ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਜੀ ਰਾਖ ਦੀ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਮੁਹਮਦ ਰਫੂਬੀ
ਪੁਝਾ ਸਦਿਕ ਦੀ ਆਕਾਨਾਂ ਦੇਦੁ ਵੈਆਕਾ ਨੱਸਾਈਨ ਕਾਰੀ
ਏਹਡ ਨੱਸਾਨਾਂ ਦੇਲ ਮੁਸਾਗੀ ਮਾਂ ਵੈਸਤ ਤੁਰੇਰਾ ਸਾਦੁ ਤਾਵੀਨ ਕਾਵੀ
ਲਾਤੁ ਦੇਨ ਦੈ ਆਲਾਂ ਤਾ ਲੈ ਹੇਮ ਇੱਂ ਪਰੀਓ ਦੇ ਜੋਂ ਏਲ ਸੋਦੀਨ ਕਾਵੀ
ਮਾਨੁ ਹੁਕੁ ਬੁਲਾਈ ਰੋਂ ਬਲ਼ਦੂ ਬੇ ਆਲਾਂ ਹੇਮ ਹੋਈ ਦੇ ਆਮਰ ਦੀ ਹੀਰ ਮਾਈ ਸਲਕੀਨ ਕਾਵੀ
ਕਾਦੀਆ ਜੇ ਤੇਨੁ ਸ਼ਾਕੇ ਨ ਅਲਾ ਪਾਕ ਨੇ ਸਾਨੁ ਏਕ ਬਡੀਆ ਲਾ ਤੀਜ ਅਤਾਕੀ ਤੀਏ ਉਪਰ ਕੇ ਦੇਸ ਤੇਰਾ ਲਾਲਾ ਸਾਰਾ ਨੀਗਾ ਜੈਗਾ
ਇਸ਼ਕ ਇਦਾ ਹੋਵੇਤ ਆਸ਼ਕ ਉਨਦਾ ਇਸ਼ਕ ਨਭੀ ਦੇ ਤੋ ਮੈ ਜਾਂ ਸਦਕੇ ਮੇਰੇ ਲੂਲੂ ਵੇਚ ਸਨਾਯਾ ਏ
ਯਾ ਦੁਲਾ ਫਾਉਕਾਈ ਦੀ ਉਪਰ ਕੇ ਦੇਸ ਜੀਕਰ ਵੇਚ ਕੁਰਾਂ ਦੇ ਆਯਾ ਏ ਆਹਦ ਆਮਦ ਵੇਚ ਜਰਾਨਾ ਫਰਗ ਸਮਦੀ ਅਲਾ ਪਾਗ ਨੇ ਖੋਦ ਫਰਮਾਰਾ ਏ ਕਰਾਕ ਦੀ ਗਾਲ ਮ�
ਇੱਤਾਂ ਛਾਈਂ ਆਯਾ ਆਵਾਜਾ ਕੁਣ ਤੋ ਪੈਲੇ ਰਾਾਯਾ ਆਯਾ ਇੱ
ਏਕ ਮਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਰੇ ਵੋ ਦੀਦ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ ਦੇ
ਕਾਰੀਆ ਅਲਾ ਪਾਗ ਤੱਸਦਾਇ ਕੀ ਕੀਨੁ ਤੱਸਦਾਇ ਛੋਣੇ ਨਭੀ ਪਾਗ ਦੀ ਦੀਦ ਨੂੰ ਕਾਰੀਆ ਜੋ ਗੋਸ ਕੁਤਬ ਇਬਦਾਲ ਵਲੀ ਆਸ਼ ਕੇ ਰੱਸੂਲ ਜੋ ਭੀ ਆਯਾ ਵ�
ਦੀ ਦੀਦ ਵਾਸਤੇ ਓਯਾ ਓ ਦੀ ਦੀਦ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਤਰਸ ਦੇਲੇ ਜੇ ਜਿਆਨ ਨੁਕਸਾਂ ਨਾ ਪਾਈ ਕਦੀ ਲਗਾ ਜੁਨਾ ਤੇਆਨ ਮੁਹਮਦੀ ਏ ਲਾਵੇ ਆਹੋਦ ਕੋ ਸਰਗਚ ਨਿ�
ਦੇਰੀ ਨਾਤ ਖਾਨ ਜਬਾਨ ਮੁਹਮਦੀ ਏ ਦੇਰੇ ਹੈਣ ਦੀਮਾਰ ਮੁਹਬਤਾਂ ਦੇਓ ਨਾ ਦੀ ਦੀ ਲਾਜ ਮੁਹਮਦੀ ਏ ਸਦਕਾ ਨਭੀ ਫੀਰਦਕ ਮੁਸਤਾਂ ਮੇਲਦਾ ਸਾਰਾ ਜਾਗ
ਦੈਇਨ ਕਾਰੀ ਮੱਤਾਂ ਜਾਗ ਦਾ ਖਾਂ ਸੁ ਮੇਲਾਬ ਮੱਸਜ਼ਦ ਓ ਸੈਦੇ ਪੈਯਾ ਨਾਦ ਯਕੀਨ ਕਾਰੀ ਆਵੇ ਰੇ ਸਰਦ ਪੀਆ ਓ ਮੇਲਾਖ ਮੱਤਾਂ ਮੱਤਾਂ ਮੱਤਾਂ ਮੱ�
ਓ ਇਸਕ ਦੇ ਮੋਦ ਸੈਦ ਮੇਲੂ ਆਜ ਗੁਣੀ ਤਾਂ ਦੀ ਦੋਈ ਕੋਪੀਲ ਗਾਰੀ ਯੋਂ ਦੀ ਜਾਂ ਜੇ ਕਦਾਂ ਕਾਬੂਲ ਖੇਡਾ ਓ ਨੀਕ ਜਾਂ ਮੇਂ ਦੇ ਛੋ ਜਾਮੀਨ ਗਾਰੀ
ਤੋਖੇ ਬਂਦੇਆਂ ਦੇ ਲਾਬ ਜਾਂ ਦੇ ਕਾਦੀ ਆ ਨਾਲ ਖਬਰੋ ਲੁਖਾਈ ਰੇ ਮਾਕੇ ਰੀਨ ਕਾਦੀ ਦੇ ਸੂਲੀ ਚਾਡ਼ਨਾ ਦੇ ਜਰਾ ਨੀਂ ਫੀਕਰ ਕਰਨਾ ਏ ਮੁਦੋ ਇਸਕ ਦ
ਕਾਦੀ ਪੇਂਡ ਦੇ ਬੈਂਚ ਸਦਾ ਸਾਰੇ
ਕਾਦੀ ਪੇਂਡ ਦੇ ਬੈਂਚ ਸਦਾ ਸਾਰੇ ਸਪਨ ਰੁਝਿਆ ਸਫਾਂ ਬਚਾਂ ਬੇਛੇ
ਇਸ ਨਾਕਾਦਾ ਸੋਰੋਈ ਖਾਸ਼ਾਲ ਪਲਸੀ ਓ ਜੀਨੇ ਮੈਕਬਾਂ ਬੈਦਾਈ ਏ ਗੇਤੁ ਸਟੇ
ਬਾਰ ਸੀਰ ਨਾ ਤੁਡ਼ਦੀ ਵੈ ਰਾਜਡੇ ਦੂ ਵੈ ਬਾਨੇ ਜਾਬੀ ਨਾ ਇਹ ਉਦੇ ਗਰੀਲਾ ਥੇ
ਇਹ ਰਾਖਦੀ ਕਾਦੀਆ ਕਲਮਾ ਸ਼ਿਰੀ ਪਲੇਆ ਖਾਰ
ਇਹ ਰਾਖਦੀ ਕਾਦੀਆ ਕਲਮਾ ਸ਼ਿਰੀ ਪਲੇਆ ਖਾਰ
ਇਹ ਰਾਖਦੀ ਕਲਮਾ ਸ਼ਿਰੀ ਪਲੇਆ ਖਾਰ
ਆਂਕੇ ਸੋਨੂ ਬਜਾਈ ਆਈ ਦੀ ਅਪਡੀ ਨੂਬਾ ਦੇ ਦੇ ਦੋਲੀ ਦੇ ਆਈ ਤੱਰਸ ਤੇ ਲੇ ਉਮਾਨ ਵੇ ਆਈ ਆਈ
ਮਾਰੁਸ ਸ਼ਾਤੁ ਕਾਦੀ ਆਈ ਬੁਤਾਦਾ ਦੀਰ ਆਖਦੀ ਰਭ ਵੇ ਉਪਰਮਾਈ ਆਈ
ਕਾਦੀ ਆਖਦਾ ਮੇਨੁ ਮਲੂਮੇ ਮੇਰ ਤੋ ਕਾਮ ਜਾਦੇ ਉਤੇ ਵੇ
ਆਜ ਕੇ ਰੱਸੂਲ ਦੇ ਨਾਲ ਮੱਥਾ ਨੀ ਲਾਨਾ ਚੈਇਦਾ
ਕਾਦੀ ਜਵਾਬ ਕਰਦਾ
ਸੈਇਦ ਬਾਬਾ ਪੀਰ ਬਾਰੀ ਸ਼ਾਂ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਾਨਾ ਚਾਰ ਦੀਤੀਆ ਨੇ
ਗੁਸਾ ਖਾਕੇ ਕਾਡੀ ਜਵਾਬ ਦੀਤਾ
ਗੁਸਾ ਖਾਕੇ ਕਾਡੀ ਜਵਾਬ ਦੀਤਾ
ਹੋਈ ਬਾਬਾ ਦੀਤਾ
ਦੇਦਾਯਾਨ ਮੋਰੀਏਨੀ
ਕਦਮ ਵੇਖ਼ਕੇ ਵੀਨੀਰਗੇ ਰਖੀਏਨੀ
ਵੱਂ ਜੀਕਡ ਵੇਖ਼ਕੇ ਬੈਰ ਸਂਗੋਰੀਏਨੀ
ਪੁਰੇ ਕਬ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ
ਕਿ਷ਮ ਨਾ ਦੁਸਾਲੇਆਂ ਆਂਜੋਰੀਏਨੀ
ਆਮੇ ਦਾਕਸਾਨਾ ਆਸਂਪੁਰਾਂ ਗੋਬੇ ਹੋਸ ਯੁਰੁ ਮੁਗੁਲ ਪੁਠਾਂ ਆਂਭੀ ਲੋਡੀਏਨੀ
ਕਿ਷ਮ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਆਂਜੋਰੀਏਨੀ
ਕਿ਷ਮ ਨਾ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਗੋਬੇ ਹੋਸ ਯੁਰੁ ਮੁਗੁਲ ਪੁਠਾਂ ਆਂਭੀ ਲੋਡੀਏਨੀ
ਕਿ਷ਮ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਗੋਬੇ ਲੋਡੀਏਨੀ
ਕਿ਷ਮ ਨਾ ਜਾਵਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ
ਆਗੋ ਹੀਰ ਨੇ ਜੇਬਾਂ ਦੀਤਾ ਤੇਨੁ ਜਾਬਦੀ ਮਾਡਾਇ ਕਾਦੀਆ ਵੇ
ਆਗੋ ਹੀਰ ਨੇ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਜੇਬਾਂ ਦੀਆ ਕਾਦੀਆ ਵੇ
ਕਾਦੀਆ ਖਿਦਾਇ ਮੈ ਕੀਤੇ ਫੈਸ ਗਿਆਂ
ਕੁਛਾਣ ਕਾਂ ਦੀਏ ਜੇਕੁ ਨੀਸ਼ਾਨਾ ਕੈਂ ਕਰੀਏ ਦੇ
ਦਾਲ ਦੇਖਾਂ ਦੀਲੇ ਦਾ ਚਾਪਰਦਾ ਹਰੇ ਅਰਜਾ ਸਮਾਂ
ਮੁਮਦੀਏ ਤਰੋ ਤਾਦੀਆ ਖੇਤੀਆ ਜੂ ਜਂਗਲ ਪਰਬਦ ਬੈਰੇ ਰਵਾਂ
ਮੁਮਦੀਏ ਮੋਤੀ ਲਾਜ ਜੋਰ ਜਮੁਰ ਦੀਰੇ ਪਰੀ ਫੈਜ ਦੀ ਕਾਨ
ਮੁਮਦੀਏ ਤਕਨ ਓਸਦਾ ਨੂਰ ਮੁ਷ਤਾਦ ਹਰਜਾ ਜਿਨਾ ਜਾਨ ਪੁਛਾਨ ਮੁਮਦੀਏ
ਬਾਦੀ ਆਖ਼ਦਾ ਏ ਜੇਵ ਬੀਰੋਡ ਪਤਾ ਈਰੋ ਚੈਗ਼ਿਆ ਨਾਏ ਲਾਯ ਆਬੀ
ਦੀਆ ਉਹ ਪਡੇ ਨਕਾਮੁਂ ਈ ਬਾਨੇ ਇਸਟੁਂ ਆਕੀ ਥੀਂ ਹੋਰ �ਫੈਸਾਂ ਆਡੀ ਖਾਦਾਦੀ
ਨਾਰੇ ਬੋਕਾਂ ਮਾਪਿਆਂ ਆ ਕਾਰੀਆਂ ਨੂ ਨਾਰੇ ਓ ਪੇਂਦੇ ਸਾਰੇ ਨੂ ਆ ਮਾਰਦੀ
ਜਾਲੀ ਬੇਦੀ ਏ ਤੇਕਿਆਂ ਆ ਸਾਰੇ ਨੂ ਡਾਂਜਿਲੋ ਯਾਰਦਾ ਨੋ ਬੋਕਾਰਦੀ
ਛਾਡੂ ਮਸਜਦਾ ਦਾਰੇ ਆ ਮੇਚੁ ਬਦੀ ਛਾਡੂ ਬਕਰੀ ਆ ਸੂਰੀਆਂ ਏ ਜਾਰਦੀ
ਏ ਤੁ ਬਾਜ ਦਾਮ ਦੇ ਅਭੀ ਬਨ ਡੋਰੋ ਨੇ ਭੀ ਬਨ ਡੋਰੋ ਵੁ ਏ ਨਦੀ ਕੀ ਸੇ ਨਕਾ ਮੁਕਾਦੀ ਏ
ਸਾਨੁ ਫੀਕਰ ਫਾਸਾਦ ਵੋ ਇਸੋ ਬੇਟਨੇ ਦਾਏ ਅਗੁ ਓਰ ਖਾਦਾਰ ਖਾਦਾਦੀ ਏ ਬਾਰ ਸੋ ਸ਼ਾਂ ਬਦਾਨੀ ਏ ਹੋ ਹੀਰ ਗਤੀ ਇਸ਼ ਗੋਦੇ ਇਦਾ ਕੀ ਅਮੇਲ ਨਦਾਦੀ ਏ
ਹੀਰ ਆਖਦੀ ਏ ਕਾਦੀਆ ਜੇਡਾ ਆਸ ਕੇ ਰਸੂਲ ਵੇ ਵੇ ਦੇਨਾ ਰੋਗਦ ਨੀ ਮਾਰੀ ਦਾ
ਕਾਦੀਆ ਅਕਲ ਕਰਿਆਕਾਰ ਗੋਦੇ
ਅਦਰਤ ਮੁਹਮਦ ਸ਼ਾਪੀਰ ਦੇ ਨਾਮ ਤੋ ਮੈ ਜਾਂ ਸਦਕੇ ਜਿਦੇ ਇਸ਼ਕ ਨੇ ਆਣ ਕੇ ਕੀ ਲੇਆ
ਤੇਰਾ ਨਾਂ ਲੈ ਕੇ ਸੀਰਾਂ ਜਾਗਲਦਰ ਬੋਡੀ ਵੱਚ ਮਦਾਂ ਨੁ ਰੱਸੀਲਿਆ
ਰੋਜ ਸ਼ਰਮਦਾਂ ਵੱਚ ਮਦਦ ਕਰੀ ਨੋ ਸੋਦੋ ਜਾਗਲਦਰ
ਬੱੱਸੀਲਿਆ ਵੇ ਕਾਂਬਲ ਮੁਹਮਦ ਸ਼ਾਪੀਰ ਮੁਸਟਾਂਗ ਦਾਈ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਚਨਡਾ ਛੂਲਿਆ
ਰੋਜ ਸ਼ਰਮਦਾਂ ਵੱਚ ਮਦਦ ਕਰੀ ਨੋ ਸੋਦੋ ਜਾਗਲਦਰ
ਰੋਜ ਸ਼ਰਮਦਾਂ ਵੇ ਕਾਂਬਲ ਮੁਸਟਾਂਗ ਦਾਈ ਦੇ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਛੂਲਿਆ
ਜਾਬਰਦਾਂ ਸੀਲਾ ਮੁਕਾਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾਈ
ਕਾਦੀ ਵੀਚਾਰਾ ਮਦਬੂਰ ਏ
ਓਦੇ ਆਵਾਰਸਾਨ ਏ ਕਾਂਗ ਸ਼ਾਡੀ ਏ ਇਹਿਲਬੇ ਆਵਾਰਸਾਨ ਹੈ
ਕਾਮ ਨਬੇਡੋ ਏ ਮੇਲ ਮੁਂਡਾਣ ਮੁਏ ਦੇ ਬੀਠਾ ਇਹ ਮੁਂ ਖਾਣਾ ਕਾਦੀ ਵੀਚਾਰਾ ਮਦਬੂਰ ਏ ਬੀਠਾ ਇਹ ਕਾਦੀ ਪਾਡ ਨਕਾਂ ਤੇ ਕਾਤ ਡੋਲੀ ਏ ਦੋਲੀ ਕੇਡੀ
ਕਾਦੀ ਪਾਡ ਨਕਾਂ ਤੇ ਕਾਤ ਡੋਲੀ ਨਾਲ ਕੇਡੇ ਮੀਤੀ ਏ ਦੋਲੀ ਆਂ
ਛੇਰੁ ਬੀਓਰ ਦੀਨਾ ਰਾਂ ਜਾਡਾਂ ਗਾਣੇ ਦਮ ਦੋਜਾ ਨੇ ਮਤਾਂ ਮੀ ਹੋਰ ਮੀਆ
ਛੇਰੁ ਬੀਓਰ ਦੀਨਾ ਰਾਂ ਗਾਣੇ ਮੀਆ
ਓਦਾਈ ਦੁਲਾਈ ਜੀ ਏ ਬਾਜ ਤੁਰੇ ਨਾਲ ਮਾਲ ਪਲਾਈ ਏ ਨਾਂ ਦੋਰ ਮੀਆ
ਜੇ ਦੋਂ ਮਾਲ ਦੀ ਛੋਕ ਤੇ ਤੋਰ ਪੀਂਦ ਨੇ ਸ਼ਾਰ ਸਮੋਸ਼ਾ ਮਲੇ ਪੀਛੋਂ ਆਲਾ ਲੋ ਜਾਂਬੀ
ਜੀ ਰੋਈ ਖੇਡੇ ਨਾਲ ਮੂਲ ਦੁਰੇ ਜਾਂ ਵੈ ਤੇਦ ਦੇਤ ਏ ਉਭੀ ਸ਼ਾਰ ਮੀਆ
ਛਾਂ ਆਦੁਕ ਨੇ ਆਦਮ ਮੀਂਦ ਦਾ ਰੋਯਾ ਹੋਰ ਰੋਈ ਲਾਖ ਕੇ ਸਾਬ ਜੋਰ ਮੀਆ
ਜੀ ਰੋਈ ਦੁਡਿ ਦੂਡਿ ਓ ਜਡੀ ਦੋਨੀ ਜਡੀ ਦੋਨੀ ਨੈ ਜਡੀ ਦੋਨੀ ਓ ਜੁਰੀ ਬੀਰ ਫਾਕੀਰ ਰੋਈ ਸ਼ਾਰ ਮੀਆ
ਮੀਰਾ ਤੁਨੇ ਬਾਬ ਤੋ ਗੇਰਦ ਕਰਦੀ ਏ
ਬਾਬਲਾ ਮੇਨੁ ਆਜ ਰੱਖੇ ਤੇ ਖੇਰ ਗਾਲੇ
ਬਾਬ ਆਖਦਾ ਬਚੀਏ ਰੱਜਾਰ ਰਾਬਦੀ ਮਨਿਨੀ ਪੇਲਦੀ
ਏਥੇ ਮੇਰੀ ਜਾ ਨੀ ਮੇਰੀ ਬਾਬ ਨੀ ਦਾਮ ਮਾਰਂ ਦੀ
ਕਿਆ ਓ ਮੀਯ ਸਾਬਰ ਇਖਰੀ ਸ਼ੀਫਾਲ ਲੀਖਦੇ ਨੇ ਮੁਸਕਲ ਬਣੀ
ਮੁਸਕਲ ਬਣੀ ਹਰ ਮੁਸਕਲ ਨਾ ਲੋ ਏ ਦੁਖਾਂ ਤਂਬੂ ਤਾਨੇ
ਦਾਮ ਮਾਰਂ ਦੀ ਜਾ ਨੀ ਕੁਈ ਮੇਰੇ ਮਾਵਲਾ ਤੇਰੀ ਆਂ ਤੂ ਨੀ ਜਾਨੇ
ਵੇ ਬਿਨਾਈ ਆਦਿਲ ਦੇਲ ਕੁਠੀ ਛੁਰੀ ਕੁਠੀ ਦੇ ਨਾ ਕਾਰੀ ਆਂ ਇ ਬਡੁ ਕੱਸਾਇ ਓ ਵੇ
ਦੋਲੀ ਬੈਜ ਪਾਕ ਜੋਦੋਂ ਵੀਤਿਆ ਕਰੀਦਾ ਸਾਰੇ ਆਂਗਾ ਸਾਕਾਨੂ ਮੀਲਦੇਲ ਲੋਗ ਏ ਦੋਲੀ ਓ ਏ ਦੋਲੀ ਵੀਤਿ ਬੀਲਨ ਦੀਬਾ ਨੀ ਲੀਂਦੀ ਹੈ ਸੋਦ ਨਾ ਕ�
ਕੋ ਜੋਈ ਸਾਈਲੀਆਨੀ ਤੁਣੀ ਬਾਦ ਨੋਗਾ ਮਾਲਾਈਆਨੀ ਰਖੀ ਹਾਦੀਆ ਦੋਕਰੀਵੇ ਦਾਦ ਬਾਬਲ ਦਾਮਣ ਮਾਸੀਆ ਫੁਖੀਆ ਹੋਤਾਈਆਨੀ ਏ ਤੀਨਾ ਦੂਦੇ ਦੀਨੇ
ਬੀਨਾ ਰੂਦੇ ਜਿਨੇ ਕਲਬੂਦ ਕੁਡਿਆ ਹੋ ਮੇਰੇ ਬਾਬ ਤਕ ਦੀਲ ਲਖਾਈਆਨੀ ਏ ਨਾ ਲਗੀਆ ਲਾਣੀਆ ਹੋ ਸਕੀਆਨੇ ਏ ਨਾ ਟਕੀਆ ਦੋਡਡੀ ਪਾਈਆਨੀ ਆਜ ਵੇ ਦੋ
ਮੇਰੇ ਬਾਬ ਦੀਲ ਲਖਾਈਆਨੀ ਏ ਨਾ ਲਗੀਆ ਲਾਣੀਆ ਹੋ ਸਕੀਆਨੀ ਏ ਨਾ ਲਗੀਆ ਲਾਣੀਆ ਹੋ ਸਕੀਆਨੀ ਆਜ ਵੇ ਦੋ
ਆਜ ਕੇ ਰੱਸੂਲ ਜੇਡਾ ਨੁਮਾਰ ਜਰੂਰ ਪੈਂਦੀ ਪਾਰ ਜਾਲਾ ਸਈਈ ਇਸ਼ਕ ਮੋਲ ਨਭੀਵੇ ਚੇ
ਅਲਾ ਫੇਸ ਪਰੇਮ ਦੀ ਲਗਾਨ ਅਦਰ ਕੈਆ ਦੋਸਤਾ ਸੋਰੀਆ ਛਾਰੀਆ ਨੇ ਦੀਦ ਯਾਰ ਦੀ ਖਾਤਰ ਸ਼ਈਈਦ ਹੋ ਗਾਇਦ ਕੀ ਨੇ ਦੇ ਤੁਬੀਆ
ਮਾਰੀਆ ਨੇ ਕੈ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਪੀਛੇ ਦੋ ਖਾਨ ਹੋ ਗਾਇ ਤੀਰੇ ਜਾਂਦੇ ਫੇਲ ਨਾ ਲੋ
ਆਰੀਆ ਨੇ ਬੈਰ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਵੇ ਤੀ ਮੁਸਟਾਂ ਸਾਈਈਆ ਆਸ਼ਕ ਜਾਂਦੇ ਸ਼ਕਤੀਆ ਸਾਰੀਆ ਨੇ
ਏ ਸਾਈਈਈਆ ਵੀ ਸਬਾਲ ਕਰਦੀਆ ਸਾਣ ਸਿਰਾ ਲਾਲੀ ਓਨ ਸਰਦਾਰੀਆ ਵੇ
ਕੀਤੀ ਜਦਾ ਕਦਾ ਨੇ ਡਾਜ ਬੀਚੋ ਈਲ ਕੂਜ ਵਾਗ ਬੈਰ ਕੁਰਦਾਈਆ