بله
حالا هشت هلاما و جله ای
به دست خود بمدورید
به دایه که مدکو بیل الی
نکه هیچکرد نشورید
آی لیلی لیلی آی لیلی لیلی آی لیلی لیلی آی خواییم یاره
هشت هلاما و جله ای به دست خود بمدورید
به دایه که مدکو بیل ای خود دایه هیچکرد نشورید
چون گفت بود که آی لیلی آی باوشی آواز بمدورید
نزیک ترینی منی هرچند روحش توی دورید
تر ای بود که آنیت پاشی کفنی بود با مندورید
ده زن منا یه توه لسر پی من سورید خود
تاوان یکم نبود هرکیم خوشب بم بورید
بیا کسی سو تنیای کردم خود یر نمانو دورید
هران باشم با نوتی حقیق خودت نم بورید
برنک چیلگانی یادگارگانی شی بسیار دیدم
چرخی گیلی با
چون لبیر کم مور راجه ای وعدو بل این پیدام
و تدناش که این موضوع ای کلد در داری پیدام
قرار بوخم روی ام بی خودتی خم خود پیدام
لبری شادی و پیاکنی خفت تنیا راجه دام
بیسو چوار سعات ای خواه نخوش کنتم راجه دام
لو شوینه یک مان ناسی بخیال رو راویدام
تو همود کوتای نم یشت ها را سرتم
با هوایی میه قولی توا وحانیت یادم
ده زنین دهی با یوه ای تر با دلت پیدام
کم میلی راشتند و ای تر با قولت پیدام
از هر سلاوین یابیه ایله ام با عران برام
عران سر در زنگ نه هر سر برز بی برام
لبری خود که ناتوی سوره دانش وللم
لبری خود که ناتوی سوره دانش وللم
سوره قلب پیمال هاوره هر بانگی نکه برام
آوی مزهری دیگه
بلکو روجیه نامد بیدلن ساکن کاتو
امتوانی کبی رحمانه قولی دلیا کاتو
سری ببریا بیا هوایی آوریا کم لیا داتو
امتوانی کبا جنبیالی بیرم لیا نکاتو
للای خلکش بخراب آوها باسن کاتو
آخر کفر چوانم فرمیسک داشتو همون شوی باتویا چوانم داشتو
من دلتون شیخم واکی بودم یمیرن لیا کاتو خیالم با جایشتم دایما وابدواتو
خدا دلیا کشکا و پدل بیرنا کاتو شکینه را که روجیه با جیبیه داداتو
خدا روجیه حقیم زومد لیا بکاتو
بیلا دلیا کشکا ای ترچون لیا داتو
بیلا دلیا کشکا ای ترچون لیا داتو
خلا ام دانشتن بواران دا کاتو
یادیمه مساد جواری سربرز دا کاتو
یعنی بود جوار پایق خوا سربرزی کاتو
لهمو شویانی آلائی خیرت برزا کاتو
هر کسی رقیلیتا خوای روج نکاتو
این
حول مده پیا کنین بخی ته سر لیوان
این حول مده پیا کنین بخی ته سر لیوان
من خواهم لوتای کام آوری خامو گیریان
این چسوندی هیر روجیه دلخوشمون ملجیان
راحتون بخم خواردن تا دنیا بیا ناتوانم
ناتوانم وکواندی دنگان بیا خندکان دست برم با خوشبختی یو دگه هزند دانم
چسوندی هیر روجیه دلخوشمون ملجیان
راحتون بخم خواردن تا دنیا بیا ناتوانم
ناتوانم وکواندی دنگان بیا خندکان دست برم با خوشبختی یو دگه هزند دانم
مر یکدک کونه و بیرم ساته نخواشکانم
نویرم دیسان بلیم لط دستای بخت ورانم
آی پایی زیکم بردوام دایمال سرورانم
چی ورزن حرام بلیم هروار رول خزنم
ما مستاد جوار پاییق یاده لب رای جوانم
ببینم با مایر حسن و محمد جولا بس چون ساعات باید گوینم