ਆ ਬੈ ਛੇਂ ਸਾਂ
ਤੁ ਪਨਦਾ ਕਾ ਰਖੀ ਦੇ ਅਗੁਵਦਾ ਰੇ
ਤੈ ਮੈਨੁ ਲੋਰ ਜਾਹਾਨ ਦੀ ਕਾਈ ਨੇ
ਬੱਸ ਕੋਲ ਮੇਰੀ ਲੋਟੁ ਮਰੁਸੀਆਂ ਦਾ ਲੈਂ ਜੀਪ ਤੇ ਸਾਮੁ ਕੁਰਣ ਦੀ ਕਾਈ ਨੇ
ਪੂਰੇ ਪਾਂਜ ਪਾਂਜ ਦੀ ਰੇ
ਮੱਤੇ ਲਜਦਾਈ ਨੂ ਤੈ ਨੂ ਇਸ ਮੈਂ ਮਾਨ ਦੀ ਕਾਈ ਨੇ
ਕੇਡੇ ਮੋਡ ਦੇ ਓ ਨਜ਼ਮੀ ਮੋਕ ਜਾਵੇ ਸਿਂਡ਼ਗੀ ਇਨੁਸਾਨ ਦੀ ਕਾਈ ਨੇ
ਕਤੀ ਕਤੀ ਤਾਂ ਮਗਰੂ ਠੋਡ ਕੇ ਮੀਲਨਾ ਹੈ
ਕਤੀ ਜਾਂ ਕੇ ਦੂਰ ਵੈਨਾ ਹੈ
ਕਤੀ ਵੇ ਦੈ ਨੂ ਪਬਂਦਰੀਆ ਨੂ ਕਤੀ ਬੋਂ ਮਜ਼ਬੂਰ ਹੈ
ਕਤੀ ਖੁਦ ਪਰਚਾਰ ਵਫਾਗੇ ਕਰਨੇ
ਕਤੀ ਠਾਦ ਮੱਸੁਹੂਰ ਵੈਨਾ ਹੈ
ਦੋਕ ਸੋਣ ਕੇ ਦਰਦ ਸਮਾਲ ਨਾ ਕਰਨੀ ਕਤੀ ਏਂ ਮਗਰੂਰ ਹੈ ਨਾ
ਦੀਠੇ ਸ਼ਵੀ ਹੈ ਸੇ
ਦੀਠੇ ਸ਼ਵੀ ਹੈ ਸੇ
ਦੀਠੇ ਸ਼ਵੀ ਹੈ ਸੇ
ਕਿ ਭੇ ਸਿ ਸਰੀਖਸ
ਕੈ ਆਜ ਆਸਿ ਕੈ ਕੈ ਹੋਗਾ ਹੈ
ਆਜ ਆਸਿ ਕੈ ਹੋਗਾ ਹੈ ਕੈ ਦੀਨਾ ਆਲਾ ਅਸਿ ਹੈ ਃ ਕੈ
ਆਜ ਅਸੀ ਕੈ ਹੋ ਗੈ ਤੇ ਕਦੀ ਨਾਰ ਅਸੀ ਹੈ ਅਸੀ
ਜਾਗ ਤੇ ਸਾਂਗ ਲਜ ਪਾਲੀ ਦਾ ਓਯ ਲਾਹਰ ਕੈ ਨੂ ਦੇ
ਜਾਗ ਤੇ ਸਾਂਗ ਲਜ ਪਾਲੀ ਦਾ ਓਯ ਲਾਹਰ ਕੈ ਨੂ ਦੇ
ਜਾਗ ਤੇ ਸਾਂਗ ਲਜ ਪਾਲੀ ਦਾ ਓਯ ਲਾਹਰ ਕੈ ਨੂ ਦੇ
ਸਾਂਗ ਲਾਹਰ ਦੇ ਉਤਰ ਦੀ ਸੀਖ ਤੇ ਨੂ ਦਾ ਓਯ ਰਾਤੀ ਹੁਸੇਡ ਕੇ ਜਨੇਕ ਪਵੀਂ ਦਾ ਓਯ ਲਾਹਰ ਕੈ ਸਾਂਗ ਲਾਹਰ ਕੈ ਨੂ ਦਾ ਓਯ ਲਾਹਰ ਕੈ ਜਨੇਕ ਪਾਲੀ ਦਾ
ਮੇਰ ਵਾਣੇ ਜਨੇਕ ਸੋਨ ਰਾਖਿ ਕੇ ਤੇ ਦੀ ਚੋਖਾਤ ਦੇ ਯੋ ਆਕ ਕੇ ਬ ਆਕ ਛੁਰੀਂ ਦਾ
ਜੇ ਨੂ ਜਿਕਦਾ ਹੈ ਭੱਂ ਬਜੁਕੂਰੀ ਨਾ ਦਾ ਓਤਾ ਗਮਲਾ ਅਜੇ ਕਾਈ ਜੀਦਾ ਏ
ਰਾਤੀ ਜਾਗਰੋ ਤੇ ਦੀ ਹੋਲ ਹਾਮਾਨ ਬਾਨ ਕਾਰਿਂ ਤੇ ਆਮਾਨ ਜੁਦਾਈ ਗੈ
ਤੇਰੀ ਤਾਂਗ ਦੀ ਸਾਂਜ ਤੇ ਰੋਰੋ ਕੇ ਓਲਾ ਦੀ ਆਖਿਯਾਂ ਦੀ ਦੀ ਨਾ ਇਗੇ
ਰਾਹੇ ਸਾਜਗੀ ਓ ਰਾਹੇ ਸਾਜਗੀ ਓ
ਰਾਹੇ ਸਾਜਗੀ ਓ ਤਾਰਦ ਦੀ ਗੁਰਬਤ ਨੋ
ਓ ਤੇ ਛੁਕਾਦ ਭਾਈਵਾਲ ਨੇ ਛਾਈ ਗੈ
ਤੁ ਹੇਕ ਬਦਾਲ ਤੁਰਿ ਰਦ ਹੋਕੇ ਮੇਰਾ ਛੋਡ ਸਲਾਮ ਖੁਦਾਈ ਗੈ
ਜੇਡਾ ਕਾਉਲ ਤੇ ਦੇਵੇ ਭਾਡਾ ਅਕੇਵੇ ਨੇ ਛਾਲੇ ਭਾਡੇ
ਜੇਡਾ ਕਾਉਲ ਤੇ ਦੇਵੇ ਭਾਡਾ ਅਕੇਵੇ ਨੇ ਛਾਲੇ ਭਾਡਾ
ਇੰ ਦੇ ਸਜੋਣ ਹਲਾਲ ਦਾ ਓਰਲਾਰ ਕੇਨੁਦੇ
ਇੰ ਦੇ ਸਜੋਣ ਹਲਾਲ ਦਾ ਓਰਲਾਰ ਕੇਨੁਦੇ
ਸਜੋਣ ਹਲਾਲ ਦਾ ਓਰਲਾਰ ਕੇਨੁਦੇ
ਮੈ ਫੇਲੋਵੇ ਯਾ ਮੁਦੇ ਆਹਾਰ ਕੀ ਸਾਮਦੀ ਕੇ ਸਾਂ ਕੇਰੀਦਾ
ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼ਕੀ ਦੇ ਰੀ ਕਡ਼
ਮেਹ ਮੁਖ ਮੁਖ ਦੇ ਆ ਖੀਂ ਸਿਂ ਕੀ ਕੀ ਨਿ ਇਕੀਟ ਗੀਡੇ ਆ ਹੀਰੂ ।