सपीती खवय मौर्ती ती व्योला पुबारा
Το ξέρω βρε ταχτίνη μου πως πάντα με γελάς
Σαν θης πηγα βρε μουαρτή τη βυολα πουβαράς
Η αγόνα στο σπίτι σου, που λές αδικαγιάντα
Είχες και με ξελόγιασες για να με κάνεις σάντα
Τι μου φωνάζεις κι όλο λες και με κάνεις με ζήλη
Που με κάνεις και τα χάσα σαν τον Άγιο Βασίλη
Που με κάνεις και τα χάσα σαν τον Άγιο Βασίλη
Δε με κοβεις μαγα μου βρε πια με τα λιμά σου
Δε μπειρνά η αλάνη μου πια για με μπογιά σου
Για σένα με στο σπίτι μου δε θέλουν να με βρουνε
Οι μάνα μου τα αδέλφια μου και με κατηγορούνε
Τι μου φωνάζεις κι όλο λες και με κάνεις με ζήλη
Που με κάνεις και τα χάσα σαν τον Άγιο Βασίλη
Που με κάνεις και τα χάσα σαν τον Άγιο Βασίλη
Για σου, κορινα