ਬੱਟੇ ਸੈਵਜਾਦੀਆਂ ਦੀ ਸੀਦੀ ਤੋ ਬਾਂਦ ਪਂਚਾਂ ਪੈਆਰੀਆਂ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਨਾ ਕਰਦੇ ਮਾਰ ਸਚੇ ਪਾਸ਼ਾ ਤਾਡੀ ਮਾਰ ਦੇ ਬੈਰੀਆਂ ਨੁਲਕਾਰ ਦੇ ਚਾ�
ਜੋਤੇ ਚਾਡੀ ਸੇਂਗ ਚੇ ਮਕਾਰ ਵੈਜ ਸੀ ਅਖਾ ਮੂਰੇ ਹੋਂਗੀ ਆਨੇ ਓ ਹੀ ਦੇਖਤਾ ਤੋ ਛੋਟੇ ਦੋ ਵਡੇ ਜੋਡੇ ਹਤੀ ਤੋਰੇ ਸੀ ਜਾਲਮਾਂ ਦੇ ਮੂਂ ਜੀ�
ਜੀਗਰਾ ਹੋ ਸੁਤੇ ਜਙਗਣਾਂ ਚੇ ਪੈਰੀ ਨਾ ਕੁਈ ਜੋਡੇ ਸੀ ਲੇਖਤਾ ਹੋ ਲੀਖਾਂ ਹੋ ਹੀ ਦੋਰ ਵਾਡੀਆਂ ਨਂਦ ਪੁਰਤ ਤੋ ਸੀ ਚੇ ਮਕਾਰ ਵਾਡੀਆਂ ਟੇਂਡ
ਨੈ ਤੋ ਦੁਸ਼ਮਨ ਕੇ ਜਮਨ ਕੀ ਮਟੀ ਤਕ ਉਡਾ ਸਕ਼ਤੇ ਹੈ
ਜਮਨ ਕੀ ਮਟੀ ਤਕ ਉਡਾ ਸਕ਼ਤੇ ਹੈ
ਫਤੇ ਗਾਡ ਸਾਬ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਜੋ ਲਾਲ ਨੇ ਤਰਤੀ ਘਰੀਤੀ ਹੋਈ ਮੋਰਾ ਨਾਡ ਨੇ
ਬੋਲੇ ਸੋ ਨੀਹਾਲ ਦੇ ਨੀਸ਼ਾਨ ਚੂਲ ਦੇ ਅਤੇ ਹਾਸ ਲਾਜ ਭਾਬ ਸੁਣੀ ਸੇ ਖਰੂਲ ਦੇ
ਮਾਛੀ ਵਾਡੇ ਜੇਂਗਡਾਂ ਦੀ ਪੈਡਾਂ ਪਡੀ ਸੀਸ ਚੋਕ ਜਾਓ ਸਮਾਚੇ ਤੇ ਕਰਲੀ
ਫਤੇ ਸੀਂਗ ਫਤੇ ਨੂ ਬਲੋਂਦਾ ਦੇ ਸਦਾ ਕਚੈਰੀ ਆਡੇ ਫਤਵੇ ਨੂ ਕੇਰਾਂ ਪਡੀ
ਓ ਦੇ ਮੀਹਿਨੇ ਦੀ ਤਰੀਕਾਂ ਓ ਹੀਨੇ ਫਤੇ ਗਾਰ ਸਾਬ ਚਮਕਾ ਔਰ ਵਾਡੀਆਂ ਟੇਂਡ ਦੇ ਸਰਾਣੇ ਦੀ ਜੋ ਬਾਤ ਵਖਰੀ
ਬੈਰੀ ਲਲ ਕਾਰੇ ਸੀਬ ਜਾਕੇ ਤਾਡੀਆਂ ਬੈਰੀ ਲਲ ਕਾਰੇ ਸੀਬ ਜਾਕੇ ਤਾਡੀਆਂ
ਰਾਂਗ ਤੀ ਸਰਾਣੇ ਆਣ ਕੇ ਫੱਤੇ ਸੇਂਗ ਕੋਡੋ ਸੀਦ ਬਾਰਾ ਹਾਰਿਆ
ਤਾਂਗ ਤਾਂਬ ਜੀਰ ਖਾਨ ਪੁਖਾ ਮਾਰਿਕੇ ਫੱਤੁਂਗ ਤਾਂਬ ਜੀਰ ਖਾਨ ਪੁਖਾ ਮਾਰਿਕੇ
ਚਾਹੇ ਜੀਨੀ ਮਰਜੀ ਸੇਆ ਹੀ ਕਡਲੀ