คิด คิด ถึง บ้านเกิด
คิด คิด ถึง เพื่อนเก่า
คิด ถึง เพื่อนเรา ที่เคยร่วมทาง
แม้ม จาก มา เส้น ใครเอง
แม้ม จาก มา เส้น น้ํา
ไม่เคย ลืม บ้าน ไม่เคย ลืม ของ
จึง อยู่ ต่าง เมือง ใหญ่
ไม่เคย ลืม คน บ้าน น้ํา
ไม่ลืม แม้ เรา เป็น กา
ถึง อยู่ ดิน เมือง ฟ้า
ฉัน ก็ ยัง เป็น กา
ไม่เคย ลืม ตน
คิด ถึง คน
คิด ถึง เมือง
คิด ถึง คน เคย
เลี่ยง ดู เรา มา
คิด ถึง แม่ ดอก จําปาก
คิด ถึง ดอก ดิน กลาง น้ํา
ไม่ ดอก กิน ดอก ยา
ไม่ ดอก ฝาก ล้าง ใจ
คิด คิด ถึง บ้าน เกิด
เกิด เกิด ไม่ ยาก จน
เหลือ คน แล้ว ขาด ท้อง
มา ส้น ตาม คน จน
คน ร่อย ก็ สุด ล้อน
จน หยัด จน เหลือ ใจ
คิด ถึง คน



ไม่ ถึง คน
ไม่ ถึง คน
ไม่ ถึงการ ฟัง ของ คน


จน ทุก คน สหาย ยัง ไม่ มี ทาง

ใน ช่วง ใน คุ 옷 ของ คุณ

ไม่ลืมหน้าเราเป็นกา คืนอยู่ดินเมืองฟ้า ฉันก็ยังเป็นกา ไม่เคยลืมตน
คิดถึงผู้ คิดถึงแม่ คิดถึงคนเคยculosophist เลี่ยงดูเรามา
คิดถึงแม่ดอกจําปาก คิดถึงดอกเลี้ยงปลางน้า
ไม่ดอกดินดอกยาก ไม่ดอกฝากล้างใจ
คิด คิด ถึง บ้านเกิด เกิด เกิด มา ยาก จน
เมื่อ เขา แรง ขาด ท้อน มา สัน ตาม คน จน
คน รวย ก็ สุข โล น จน ก็ จน เหลือ ใจ
คน รวย ก็ สุข โล น จน ก็ จน เหลือ ใจ
MING PAO CANADA // MING PAO TORONTO