Μουσική
Δεν μ' αξεχάσω το ρεφρέν
Θα πω μες στο κουμπλέ σου να μην έγινε ποτέ
Να σου λέω αν το κάψαμε και να σω να τα δάσει
Και να πεφτάς στη θάλασσα να βουνταγάς στα βάθη
Για όμως να μην πέσω στη φωτιά
Είδα γονάδι μάμα πόνα, θάνατο μετά
Να σου λέω απ' τα τζίμε και δεν γράφω έξυπνα δες
Αν έβαινες στο σπίτι μου είδα τεφτές τις σκάλες
Για όμως να ξεχάσω το ρεφρέν
Θα πω μες στο κουμπλέ σου να μην έγινε ποτέ
Να σου λέω αν το κάψαμε και να σω να τα δάσει
Και να πεφτάς στη θάλασσα να βουνταγάς στα βάθη
Για όμως να μην πέσω στη φωτιά
Είδα γονάδι μάμα πόνα, θάνατο μετά
Να σου λέω απ' τα τζίμε και δεν γράφω έξυπνα δες
Αν έβαινες στο σπίτι μου είδα τεφτές τις σκάλες
Στη στήχη μου βροχή, μπαίνω καταστροφή
Δεν ξέρω να μιλάω και δεν έχω έναν τροφή
Χωρίσα στη γη καθώς εκείνη κάνει κύκλους
Ταξιτεύω ξήνοντας το πουτσο μου περίπου
Πήρα με την Ίκη μα το πήρες τόσο λάθος
Δεν με βλέπει ο ήλιος και έτσι είμαι τόσο, ναι
Στρίψε μου ένα γάρο και για σένα ναι θα γράψω
Κρύψε μου ένα βράχο και το κόλλο σου θα ψάξω
Θα πω σαν τον ήλιο, γράφω και ξεχωρίζω
Θα κλέψω την γειτόνισσα και θα βγάλω το δίσκο
Μάθε με να πέφτω να σε μάθω να πετάς
Έχω μόνο δύο μάτια μα δεν ξέρεις να μετράς
Δεν με θυμάσαι καλά, έκανες όνειρα για σένα δεν κοιμάσαι καλά
Είχα μια νύφη να με κλείφει μα έπινα το παπά
Ήταν στο μήνα της γι' αυτό και γάμησα το ράπα, ναι
Κι άμα ξεχάσω το ρεφρέν
Θα πω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Θα σου λέω αν το κάψαμε και θα σου να τα δώσει
Και θα πεφτάς στη θάλασσα να βουτάς στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα έχω να θυμάμαι από να θάνατο μετά
Να σου λέω αν δεν πίνω και δεν γράφω έξυπνα δες
Να έβαινες στο σπίτι μου ή θα πεφτες στις σκάλες
Κι άμα ξεχάσω το ρεφρέν
Θα πω μες στο κουπλέ σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου λέω αν το κάψαμε και θα σου να τα δώσει
και να πεφτάς στη θάλασσα να βουτάς στα βάθη
Κι άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα έχω να θυμάμαι από να θάνατο μετά
Να σου λέω αν δεν πίνω και δεν γράφω έξυπνα δες
Να έβαινες στο σπίτι μου ή θα πεφτες στις σκάλες
Είσαι πιο θλίμα για απ' τη φίλη σου
Με πιάσαν απόψε τα feelings μα αυτή η μύτη μου
Με μένα δεν θα βγάλεις άκρη
Χάθηκα στο φως όμως βλέπω απ' το τρίτο μάτι
Τόσο κενός όμως ρέω σαν το ποτάμι
Έπεσα απ' τα σύννεφα και δέσα στο λιμάνι
Αν μάτια μου να δουν το πάντα μέσα σε ένα βράδυ
Για σένα Άκης πάντα όμως ζωθήκα στο σκοτάδι
Το σκοτεινό μου κεφάλι στο house χάθηκε
Άνοιξαν οι πύλες σημαίνει το τέλος άρχισε
Έασα το φως μου και γίνανε νύχτες μάγισσες
Άντα από τα αστέρια σε ευθείες παράλληλες
Αστέρι που γίνεσαι μια νύχτα μέσα σιωπή
Ανάσα από επαψένα να σένει πάνω στη γη
Τα σύννεφα μόνιμα έχουμε στη συγιορτή
Και τις νύχτες που δεν είμαι καλά γίνομαι σιωπή
Και μά ξεχάσω το ρεφρέν
Θα μπω μέσα στο κουπλές σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου λέγω άν το κάψαμε και να σωνα τα δάση
Και να πέφτω ας την θάλασσα να βουταχάς τα βάθη
Και άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα έχω να δει μάμα που να θάνατο μετά
Να σου λέγα δεν πίνω και δεν γράφω έξυπνα δε
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου είδα πέφτες οι σκάλες
Και μά ξεχάσω το ρεφρέν
Θα μπω μέσα στο κουπλές σαν να μην έγινε ποτέ
Να σου λέγω άν το κάψαμε και να σωνα τα δάση
Και να πέφτω ας την θάλασσα να βουταχάς τα βάθη
Και άμα δεν πέσω στη φωτιά
Τι θα έχω να δει μάμα που να θάνατο μετά
Να σου λέγα δεν πίνω και δεν γράφω έξυπνα δε
Θα ανέβαινες στο σπίτι μου είδα πέφτες οι σκάλες
Και άμα δεν πέφτω ας την θάλασσα να βουταχάς τα βάθη
Και να πέφτω ας την θάλασσα να βουταχάς τα βάθη
Και να πέφτω ας την θάλασσα να βουταχάς τα βάθη