अवल हम्द सना इलाही जो मालिक हर हर्ता
उस दाना मुच तारण वाला किसे मैदान न हर्दा
लखां बेरी किसे मैदान न हर्दा
बेरी नो लगदे ते चड़ जान्दे ने कच्चे हैं पक्के ओ
होन मुहम्मद जेड़े खान्दे
वटे हिजिर तेरा जद पाणी मंगे है
ते मैं खूने ना देगे ला
जी करदा
तेनु सामने बिठाके दर्द पुराने छिड़ा
बस करमिया मुहम्मद बाक्षा
मौड कलम दा कोड़ा है
सारी उम्र दुख नहीं मुकने
वरका रह गया थोड़ा
खर कर बदियां बुड़ाओ
निकल गया कुब तेरा फेर भी बद्धियों बाज ना आया वावाशक्स दलिरा
जिस दिल अंदे इश्क ना रचे आ कुटे उस तो चंगे है
मालिक दे गर राखी कर दे साबर बुखे नंगे
ते लेओ यार हवाले रब दे ते मेले चार दिना दे
उस दिन ईद मुबारक हो सी जिस दिन फेर मिलांगे