ਜੱਦ ਕੂਲ ਦੀ ਖੁਲਂਗੇ ਲੇਂਦਾ ਜਾਨ ਜਾਨ ਫੱਂਗੇ
ਬਾਬਾ ਲਾਕੇ ਸ਼ਰਮ ਦੀ ਲੋਈ ਨੀ ਗੁਡੀਆ ਨੂ ਮਾਰ ਸੀਟੀਆ
ਰੋਜ ਖਾਕੇ ਬਦਾਮ ਡਾਂਡ ਕਟਾ ਸੋਬਾ ਸ਼ਾਮ ਹੇ ਵੈ ਤਾਲੇਆਂ ਤੋ ਲਗਦਾ ਸੇਆਨਾ ਨੀ ਵੀਚੁਆਂ ਸਿਟੀਲ ਵਰਗਾ
ਏਨੀ ਕਾਂਦੇ ਬੀਚੁ ਬਾਬਾ ਬੀਟੇ ਬੀਟੇ ਤਾਡ਼ਦਾ ਬੇਖ਼ਕੇ ਜੇਨਾ ਨੀ ਆਖ ਗੁਲੀ ਵੈਂ ਮਾਰਦਾ
ਇਨ ਕੁਡੀਆਂ ਦਾ ਮਾਰਾ ਬਾਬਾ ਹੋਗਿਆ ਆਵਾਰਾ ਦੁਬਜਾਨੇ ਨੂ ਮਿਲੇਨ ਕੀਟੇ ਡੋਈ ਨੀ ਕੁਡੀਆਂ ਨੂ ਮਾਰੇ ਸੀਟੀਆ ਮੁਚ ਦਾਂਦ ਨਾ ਬੁਡੇ ਨੇ ਕੋਈ ਨ�
ਟੈਜ ਸੂਈ ਮਜਨੀ ਮੇ ਹਾਰ ਵੇਲ ਰਖਤਾ
ਕੈ ਬਾਰ ਤੈਨੁ ਬੁਡਾ ਆਖਨਾ ਨੀ ਮੈਨੁ ਲੈਆ ਜੀਦਨਾ ਮਕਾਬਲਾ ਕਰਾਨਾ
ਨੀ ਵੱਚੁਆ ਸਿਟੀਲ ਵਰਗਾ ਉਤ ਵੇਖਨਾ ਤੁ ਮਾਡਲ ਪਰਾਨਾ
ਇਕ ਹਾਤ ਆਨੇ ਕੇਤੇ ਦੁਝੇ ਹਾਤ ਖੋਟੀਵੇ ਬਗਲੇ ਪਗਤ ਵਙਗੁ ਨੀਚ ਤੇਰੀ ਖੋਟੀਵੇ
ਬੁਦ ਫੁਟਗੇ ਕਰਮ ਤੇਨ ਓਂਦੀ ਨਾ ਸ਼ਰਮ ਜਾਣ ਭੁਚਕੇ ਕਰੇ ਬਦ ਖੋਈ
ਨੀ ਕੋਡੀਆਨ ਮਾਰੇ ਸੀਟਿਆ ਮੁਚ ਦਾਂਤ ਨਾ ਬੁਡੇ ਦੇ ਕੋਈ ਨੀ ਕੋਡੀਆਨ ਮਾਰੇ ਸੀਟਿਆ
ਆਸਿ ਜੇ ਬਲਾਈ ਮਥਾ ਕੋਡੀਆਨ ਤੁ ਕਾਸਦੀ ਚਾਂਡਨੇ ਗਰਾਯਾਂ ਵਾਲੇ ਨਾਲ ਰੈਂ ਹਸਦੀ
ਤੇਰਾ ਥਾਡਨਾ ਕੀ ਵੈਰਕਾ ਨੂ ਕਾਰਨੀ ਏ ਕੈਰ ਚਾਂਗਾ ਹੋਂਦਾ ਨੀ ਸਿਆਨੇ ਨੂ ਸਿਤਾਨਾ ਨੇ ਵੀਚੋਆ ਸਿਟੀਲ ਵਰਗਾ
ਮੂਛੇ ਦਾਂਦ ਨਾ ਬੁਡੇਂਦੇ ਕੋਈ ਨੀ ਗੁਡੀਆਨ ਮਾਰ ਸੀਟਿਆਂ
ਤੋ ਵੀਖਨਾ ਤੁ ਮਾਡਲ ਪਰਾਣਾ ਨੀ ਵੈਚੋਆ ਸਿਟੀਲ ਵਰਗਾ