ਮੈ ਵਾਲ ਰੋਗ ਸਾਥੀ ਜੀਂਦਗੀ ਨੁ ਕਾਗੇਆ ਹੱਸ ਹੱਸ ਪੀਆਰ ਪਾਕੇ ਰੋਣਾ ਪਲੇ ਪਾਗੀਆ
ਖੁਸੀਆਂ ਤੇ ਹੱਸ ਲੁਟੇ ਭੋਲ ਗੈ ਸਿਂਗਾਰ ਮੇ ਪੇਲੇ ਜੇ ਸੋਚ ਗੀਂਦੀ ਕਰਦੀ ਨ ਪਿਆਰ ਮੇ
ਖੁਸੀਆਂ ਤੇ ਹੱਸ ਲੁਟੇ ਭੋਲ ਗੈ ਸਿਂਗਾਰ ਮੇ ਪੇਲੇ ਜੇ ਸੋਚ ਗੀਂਦੀ ਕਰਦੀ ਨ ਪਿਆਰ ਮੇ
ਗਲੀਆਂ ਦੇ ਤੱਖਾਂ ਵਾ ਗੂਮੇ ਨੁਰੁ ਲਾ ਗੇਆ ਹੱਸ ਹੱਸ ਪੀਆਰ ਪਾਕੇ ਰੋਣਾ ਪਲੇ ਪਾਗੀਆ ਮੈ ਵਾਲਾ ਰੋਗ ਸਾਡੀ
ਕੀਸੇ ਤੈਕੀ ਦੋਸ਼ਦ ਮੈ ਅਪਣੇ ਨੱਸੀਬ ਨੇ ਠੋਕ ਰਖਾਂ ਦੇ ਜੇਡੇ ਹੁਂਦੇ ਨੇ ਗਰੀਬ ਨੇ
ਇਸੇ ਤੇ ਕੀ ਦੋਸ਼ ਦੇਵਾ ਅਪਨੇ ਨੱਸੀਬ ਨੇ ਠੋਕ ਰਖਾਂਦੇ ਜੇਡੇ ਹੁਂਦੇ ਨੇ ਗਰੀਬ ਨੇ
ਸੁਤੇ ਵੈ ਜਖਮਾਨੂ ਆਣ ਜਗਾ ਗੇਆ ਹੱਸ ਹੱਸ ਪਿਆਰ ਭਾਕੇ ਰੋਣਾ ਪਲੇ ਪਾਗੀਆ ਮਾਹੀ ਵਾਲ ਰੋਗ ਸਾਡੀ
ਤਾਰ ਹਿਕ ਜੇਡੁ ਨਾ ਛੇਡੁਕਾਹਾਣੀ ਨੁ ਪੁਛੇਆ ਨੀ ਕਦਿਆ ਕੇ ਮੈ ਓਨੀ ਮਾਲੀ ਹੀਂ
ਤਾਰੇਕ ਜੇਡੂ ਨਾ ਛੇਡ ਕਾਹਾਣੀ ਨੂ ਪੁਛੇਆ ਨੀ ਕਦੀਆ ਕੇ ਮੈ ਓ ਨੀ ਮਾਣੀ ਨੂ
ਛਾਲਾ ਹੋ ਸਕੇ ਰੋਦੀ ਮੈ ਨੂ ਭੁਲਾ ਗੇਆ ਹੱਸ ਹੱਸ ਪਿਆਰ ਬਾਕੇ ਰੋਣਾ ਪਲੇ ਪਾਗੀਆ
ਮੈ ਕਾਟੇ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੈ ਮੰ਼ਤੁਂਡੁੰ ਸ਼ਾਇ ਚੈ ਸ਼ਾਇ ਚੇਖਾ�atal ਣੀ ਰੋਦੀ ਮ
ਮੀੱ ਮੀੱ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ ਮੀ