ਬਨਦਵ ਸਾਰਦ ਚਰਣ ਰਜ ਭਕਤੀ ਗਿਆਨ ਮੁਹੀਦੇ ਹੁ
ਸਕਲ ਯਵੀਦਿਆ ਦੂਰ ਕਰ ਸਦਾ ਬਸਾਂ ਉਰਗੇ ਹੁ
ਜੈ ਜੈ ਮਾਈ ਸਾਰਦ ਮੈ ਹਰ ਤੇ ਰੋਧਾਂ ਸਰਣ ਮਾਤ ਮੋਹੀਲੀ ਜੀਏ ਤੋ ਹੀ ਭਜਾ ਹੁ ਨੀ ਸੀਤਾਂ
ਇਸ ਆਲਾ ਪਰਸਂਗ ਮੇ ਆਪ ਸਬ ਲੋਗ ਉਸ ਪਾਵਨ ਅਸਥਾਂ ਸਰੀ ਸਾਰਦਾ ਸਕਤੀ ਪੀਠ ਗਰਾਮ ਬਰਾਹਾਕਲਾ ਪੋ਷ਟ ਬਰਾਹਾਕਲਾ ਜੀਲਾ ਇਲਾਹਬਾਦ ਕਾਵਰਣ ਸੁਨੀਏ ਜੀਸ �
ਪਾਵਨ ਧਾਮ ਕੇ ਭਕ਼ਦ ਆਪ ਹੈ ਸਰੀ ਰਾਜਧਰ ਗੁਰੁ ਜੀ ਛਮਾ ਕਰੋ ਮਾ ਸਾਰਦਾ ਪਰਾਮ ਬੋਲੋ ਸਾਰਦਾ ਮੈਯਾ ਕੀ
ਓ ਉੰ ਸਰੀ ਸਾਰਦਾ ਯੇ ਨਮਾ ਹੈ
ਜੈ ਗਣੇ ਸਿਗਣ ਪਦ ਸੁਕਦਾ ਤਾ ਪਰਤਮ ਪੂਜਨ ਯੇ ਤੇਰਾ ਨਾਮ ਕੁਮਾ ਤੁਲਾ ਰੇ ਸੀਵ ਕੇ ਪਿਆਰੇ
ਸਬ ਕਾ ਪੂਰਾ ਕਰਦੇ ਕਾਮ ਸੁਮਰਣ ਕਰੂ ਸਾਰਦਾ ਮੈਯਾ
ਸਬ ਕਾ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਲਿਆਨ ਹਰ ਮਾਂ ਫੀਲ ਮੇ ਲਾਜ ਬਚਾਤੀ
ਜੋ ਭੀ ਕਰਤਾ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਹਰ ਮਾਂ ਫੀਲ ਮੇ ਲਾਜ ਬਚਾਤੀ
ਪੁਰਵਕਾਲ ਕੀ ਬਾਤ ਨੀਰਾਲੀਕੈ
ਆਖੋ ਦੇਖਾ ਹੈ ਪਰੀਡਾਮ ਪਰਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਚਾਚਾ
ਸਵਰਗ ਗੈ ਦੇਕਰ ਪੈਗਾਮ ਬੀਂਦੀਆ ਵਾਚਨੀ ਮੈਹਰ ਵਾਲੀ
ਸਾਰਦਾ ਮਾਤਾ ਕਾਵਰਦਾ ਨਾਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਜੀਕਾ
ਦੀਰਾ ਜਗਤ ਕਰੇ ਸਮਾ ਨਾਮ ਗੁਰੁ ਪਨਦਾਰੀ ਜੀਕਾ
ਆਜ ਨਹੀ ਹੈ ਇਸ ਦੁਨੀਆ ਮੇ ਫਿਰ ਭੀ ਅਮਰ ਹੈ ਉਨਕਾ ਨਾਮ
ਚੀਲਾ ਭਦੋ ਹੀ ਥਾਨਾ ਗੋਪੀ ਗਂਜ ਲਾਲਾ ਨਗਰ ਹੈ ਉਨਕਾ ਗਰਾਮ
ਸਕਤੀ ਪੀਠ ਸਰੀ ਸਾਰ ਦਮਾ ਕਾ ਮਂਦੀਰ ਬਨਾ ਹੈ ਆਲੀ ਸ਼ਾਨ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਏਕ ਸੁਂਦਰ
ਮਾਤਾ ਜੀ ਕਾ ਹੈ ਦਰਬਾਰ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਏਕ ਸੁਂਦਰ
ਇਲਾਹਬਾਦ ਜੀਲਾ ਹੈ ਪਾਵਨ ਮੇ ਜਾ ਮਾਂਡਾ ਕਰੇ ਬਖਾਨ ਬਰਾ ਕਲਾ ਕਾਂ ਕੋਸਟ ਹੈ
ਸੀਰੀ ਰਾਜਦਰ ਗੁਰੁ ਕਾ ਨਾਮ ਪਰਮ ਪੀਤਾ ਸੁਰਗੀ ਯੇ ਸਂਕਰ
ਜੀਨਕਾ ਕਰਤੇ ਲੋਗ ਬਖਾਨ ਸੀਰੀ ਮਤੀ ਮਾਂ ਮੁਨਾ ਦੇਵੀ
ਗੁਰੁ ਰਾਜਦਰ ਹੈ ਸਂਤਾਨ ਸੀਰੀ ਮਤੀ ਮਾਂ ਮੁਨਾ ਦੇਵੀ
ਰੀਸਤੇ ਕੀ ਹੈ ਬਾਤ ਨੀਰਾਲੀ ਗੁਰੁ ਰਾਜਦਰ ਕਾ ਸਮਾਨ ਇਨ ਕੇ ਸਸੁਰ ਰਹੇ ਬਨਦਾਰੀ
ਪਰਮ ਗੁਰੁ ਕਾ ਯੇ ਬਰਦਾਨ ਬੀਂਦੇ ਦਾਮ ਕੇ ਪਾਵਨ ਪਤਸੇ
ਪੱਸਟ ਭੁਝੀ ਮਾ ਕਾਲੀ ਕੋ ਦਰਸਨ ਕਰਤੇ ਮਾ ਕੋ ਜਬਤੇ
ਬਰਾਕਲਾ ਪਹੁਝਤੇ ਲੋਗ ਦਰਸਨ ਕਰਤੇ ਮਾ ਕੋ ਜਬਤੇ
ਸਚੀ ਭਕਤੀ ਮਾ ਕੀ ਸਕਤੀ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਹੈ ਦਰਬਾਜ ਪਰ ਹਾਕਲਾ ਗਾਉ ਨੇ ਪਾਤਾ
ਮਾ ਸਾਰਦ ਕਾ ਪ੍ਯਾਰ ਦੁਲਾਰ ਪੂਰਬ ਢੀਲਿਆ ਗਾਉ ਹੈ ਪੱਸਚੀਮ
ਰਾਮ ਚਾਂਦਰ ਕਾ ਪੂਰਾ ਹੈ ਨਾਮ ਪੁਤਰ ਆਦੀ ਗਾਉ ਵੀਰਾਜੇ
ਤਛੀਡ ਫੁਰਕੀ ਕਲਾ ਸਰ ਨਾਮ ਪੁਤਰ ਆਦੀ ਗਾਉ ਵੀਰਾਜੇ
ਮਾਤਾ ਜੀ ਕੇ ਇਸ ਦਰਬਾਰ ਮੇ ਕੁਛ ਭੀ ਹੋਤਾ ਨਹੀ ਹੈ ਮੁਸਕੀਲ ਬਰਾ ਕਲਾ ਗਾਉ ਸੇ ਬਾਟੇ
ਪਾਂਚ ਕੀ ਮੀ ਮੇ ਜਾਤਾ ਸੀ ਹੀਲ ਪੁਰੁ ਪਰਦਾਨ ਮਂਤੀ ਭੈਯਾ
ਰਾਜਾ ਵੀ ਪੀ ਸੀਂ ਕਾ ਨਾਮ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈ
ਚੋਰਾਜ ਜੀ ਨਗਰੀ ਸ਼ਰ ਨਾਮ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈ
ਇਲਾਹਬਾਦ ਪਰਿਆਗ ਰਾਜ ਫੀਰ ਬੀਂਦੁ ਹੈ ਚੋਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈ
ਬੀਂਦੁ ਸ਼ਰ ਕਾ ਮੁਖਿ ਬੀਂਦੁ ਹੈ
ਸ਼ੀਰੀ ਸੀਤਲਾ ਚਰਜਿਤ ਮਂਦੀਰ ਰਾਮ ਨਗਰ ਮੀ ਹੈ ਦਰਬਾਰ ਆਸਪਾਤ ਏਕ ਨਾਮ ਹੈ ਆਥਾ
ਸੀਰੀ ਸ਼ਾਈਏਕ ਪਰਸੀਦ ਬਜਾਰ ਕਲ ਯੁਗ ਕੇ ਯਵਤਾਰ ਗੁਰੁ ਜੀ
ਸੀਰੀ ਰਾਜ਼ਧਰ ਕਾ ਵੀਸ਼ਾਸ ਮਾਸਾਰਦ ਕੇ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀ
ਕਰਦੇ ਚਰਣ ਮੇ ਯਰਦਾਸ ਮਾਸਾਰਦ ਕੇ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀ
ਪਾਵਨ ਗਂਗਾ ਨਦੀ ਕੇ ਦਚਿਡ ਇਲਾਹਬਾਦ ਰੋਟ ਉਸ ਪਾਰ ਪ੍ਰੈਆਗ ਰਾਜ ਕਾ ਮੁਖਜਾ ਬੀਂਦੁ ਹਾਰ
ਬਰਹਾ ਕਲਾ ਮੇ ਮਾਦਰ ਬਾਰ ਭੀਡ ਲਗੀ ਰਾਤੀ ਦੁਆਰੇ ਪਰ
ਚਲ ਕੇ ਕਰਲੋ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾ
ਮਾ ਕਰਦੀ ਸਬ ਕਾ ਕਲਿਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾ
ਕਈ ਹਜਾਰੋ ਵੀ ਮੁਖਜਾ ਬੀਡ ਜੋ ਮਾਕਾ ਵੀ ਮਾਕਾ ਦੀਆਨ ਜੋ ਭੀ ਆਤਾ ਦੁਖ ਕਟ ਜਾਤਾ
ਲਾਖੋ ਭਕੋ ਨੇ ਮਾ ਤੇ ਪਾਯਾ ਵਰਦਾਨ ਰੋਨੇ ਵਾਲਾ ਕੀਤਨਾ ਖੁਸ ਹੈ
ਸਾਰਦਮਾ ਨੇ ਕੀਆ ਨੀਦਾਨ ਅਮਰਕਤਾ ਮਾ ਮੈਹਰ ਵਾਲੀ
ਜਨ ਜਨ ਕਾ ਆ ਯੇ ਵੀਸਵਾਸ ਜੋ ਭੀ ਗਾਯਾ ਸਵਾਲੀ ਦਰ ਪੇ
ਕੋਈ ਲੋਟਾ ਨੈ ਨੀਰਾਸ ਜੋ ਭੀ ਗਾਯਾ ਸਵਾਲੀ ਦਰ ਪੇ
ਲੀਖੇ ਰਾਜਪਤਿ ਪਾਗਲ ਆਲਾ ਸਾਰਦ ਮੈਯਾ ਕਾਵਰਦਾਨ ਪਰਮ ਪੁਝਾਰੀ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾ
ਗਾਖੇ ਕਰਤੇ ਹੈ ਗੁਡੁ ਗਾਨ ਲੀਖੇ ਰਾਜਪਤਿ ਪਾਗਲ ਆਲਾ
ਸਾਰਦ ਮੈਯਾ ਕਾਵਰਦਾਨ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾ ਸਮੋਸਾ ਵਾਲੇ
ਗਾਖੇ ਕਰਤੇ ਹੈ ਗੁਡੁ ਗਾਨ ਸੁਬਾ ਸੇ ਆਦਾ ਸਮੋਸਾ ਵਾਲੇ