Κλειστά τα μάτια μου, κλειστά ζωή στα σκοτεινά
κι εσύ σκία εδώ σπασμένος ουρανός
κι ο καιρός μια κραυγή
που λέει γιατί
απάντησέ μου
πως έγινες εχθρός της ύπαρξής μου
πως έσβησες το φως,
έχω πια μόνο μια αναπνοή
απάντησέ μου φοβάμαι κι απορώ
έστω για λίγο πεθαίνω να είσαι εδώ
μην
αργείς
μες στη σιωπή
άλλη μια έχω αναπνοή
ξανά σας φέρα το μυαλό
τρυπάς και προσπαθώ
για να
σώθω
οργή κι αγάπη σας χοινιά
κρατούν γερά
μες στη καρδιά
καρδιά
απάντησέ μου φοβάμαι κι απορώ
έστω για λίγο πεθαίνω να είσαι εδώ
απάντησέ μου πως έγινες εχθρός
απάντησέ μου
πως έσβησες το φως
μην αργείς
γιατί έχω πια μια αναπνοή