Ζάλισμένοι πετάμε τη γη να μας πάνω τα σύννεφα
Μόνο από την πούλη γυρνάμε το ζούμε σήμερα
Σπάσε τις φυλακές σου και λύγισε τα σίβερα
Απόψε που με φύγει η ταξίδη για τη σελήνη μου
Ανασώ τα μαγευτά
Εγώ πετάξει και ο φίλοι για μας, είμαστε οι δυο μας
Θα μείνει κάπου στο διάστημα τα στέρια σημάδια στο πρόσωπό μας
Είμαστε μόνοι μας, κοιμάτισα με τον ουρανό μας
Πάνω από την πόλη μας, για το εγώ μας
Έλα με το στο ρήμα χρώματα, μόνα χρώματα
Εγώ άθιμα πατάω στα ίδια χώματα
Νιώθω τα πάντα μα δεν βλέπω τίποτα
Έσπασα τα κάγκελα και έκασα τα βήματα
Με το στυλ του δρόμου πάνω από τα σύννεφα
Με τον αδερφό μου σπάσαμε τα σίδερα
Σήμερα, σε το σήμερα
Παίρνω τις μέρες μου πάνω από τα σύννεφα
Παδίζω δρόμους και βάφω συνθήματα
Άμμο τους νόμους και όλα τα κμήματα
Έχω αρρωστήσει, έχω ένα κόλλημα
Να βάζω MC's κάτω από τη φρύση
Με τα λάδια στον ισοφάγο σου
Ένα από τα χειρότερα μου βράδια
Είμαι χάσιμο από το πάσιμο
Rap κάψιμο σαν σέγγος στο κλάσιμο
Φιλιδράμος μόνο, σου το απίστω
Αξεκαθαρίσει από την αρχή, θα είμαστε μαζί
Εσύ αυτό το ταξίδι μαζί
Φίβυρα city, είναι ο μεγαλύτεροι
Μας τουρά στο μυαλό κι από ασύσι
Το Φίβυ city είναι η φάση κι όλη η φάση το ξέρει
Παγιό αμύδι, με το τελευταίο πάρτι
Μα βγαίνω μέσα απ' το καπνό, αγαπώ τους MC's
Τους τυπώ στο λαιμό γιατί δαγκώνουν
Πόλημα δεν θα φτάσουν, το πόν
Φύλλω σε το μουρί, θα βάζω το κερφάλι, το πόν
Είμαι πίσω για τη Λεία, κάνω κύκλους
Μες στην πόλημα, δεν βγαίνω παραλία
Κάτι ξέρω, δεν σου λέω, πως φυλάνε
Μυστικά μεσα στη γη του Βασιλέου
Κατεβαίνουμε πορεία, λες και βγάζουμε
Τον επιτάφιο απ' την ενορία
Μονογράφω τα δικά μου, τα μικρά
Θέλω το νου του σαπ το ραπ και να τρυπάρω
Είμαι πίσω για τη Λεία, κάνω κύκλους
Μες στην πόλημα, δεν βγαίνω παραλία
Κάτι ξέρω, δεν σου λέω, πως φυλάνε
Μυστικά μεσα στη γη του Βασιλέου
Κατεβαίνουμε πορεία, λες και βγάζουμε
Τον επιτάφιο απ' την ενορία
Μονογράφω τα δικά μου, τα μικρά
Θέλω το νου του σαπ το ραπ και να τρυπάρω
Είναι ένα περιβολικό, έξω απ' το σπίτι
Δεν ήρθανε για μένα, έχω γείτον ασφαλίτι
Πουτάνω στην κουζίνα σου, μέχρι να γίνω πλούσιος
Πουτάνω στην πισίνα σου
Όμοια να τρέξουμε παρέα
Την κόκα στο Μονήσιο θα περάσουμε ελαθρέα
Σαν να μην έλειψα ποτέ μου
Ξανά μπήκαμε στη μάχη, μέσα στη μέση του πολέμου
Θέλεις να μάθεις που το πάω
Κάνω πρώτα το πουλί μου και μετά σε χαιρετάω
Ούτε καν που σ' έχω ανάγκη, θα γιορτάσω δίχως
Τέλος μόλις σε πατήσει η αμάξια
Βάρε το φως μου και άναψέ μου
Κάτσ' ανάσκελα, καθώς εμορραγείς το κάναπέ μου
Και σε τη φίλη σου να βλέπει
Αν σε αφήσω ματωμένη θα είναι εκεί να σε προσέχει
Κάπως γίνω πάντα μειόν
Δεν θα μεσωνοί τα ρήφα από το νοσοκομείο
Μα να πάρω με το κοτέλι
Και να φτάσω σε ένα χρόνο εκεί που θα ήμουν από χθες
Είμαι δίπλα σου κουνήσου
Αν σε πουλήσει η δικιά σου θα ανεβάσω την τιμή σου
24-16 μετά φέραμε τη φλόγα χαμηλά για να σε κάψει
Είμαι πίσω για τη Λεία
Κάνω κύκλους μες στην πόλη μα δεν βγαίνω παραλία
Κάτι ξέρω δεν σου λέω
Πώς φυλάνε μέσα στη γη του Βασιλέου
Κατεβαίνουμε πορεία
Λες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορία
Μονογράφω τα δικιά μου τάμη
Κράχανον το νου τους απ'το ραπ για να τριπάρω
Είμαι πίσω για τη Λεία
Κάνω κύκλους μες στην πόλη μα δεν βγαίνω παραλία
Κάτι ξέρω δεν σου λέω
Πώς φυλάνε μέσα στη γη του Βασιλέους
Κατεβαίνουμε πορεία
λες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορία
Μονογράφω τα δικιά μου τάμη
Κράχανον το νου τους απ'το ραπ για να τριπάρω
Λες που βγάζουμε τον επιτάφειο απ' την ενορία
Κράχανον το νου τους απ'την ενορία