اپنا بھی فرمائے شاہ ایک آخری گیت کربلا دا
وہ اس لگا کہ جدوں تور پہ یہ لبن حقیقتہ نوں
روشن دل والی ادھوں این ہوندی
میں تے پنجتن پاک دا نام پکارنا واں
جدوں میری طبیعت بے چین ہوندی
جے نہ چڑھ دا حسین دا سرنے زے
دکھاں وچنا ساری کون این ہوندی
مٹ گیا اے نام یزید والا
دیکھو جگ اتے حسین
حسین ہوندی
لو جناب جزید ظالم نے
کربلا دے ویچان کے
مٹھا نال حسین دے لا دیتا
کربلا دی طب دی ریتو تے
مٹھا نال حسین دے لا دیتا
پھر کیتا یزید نے بند پانی
امام حسین نے کر کے صبر وخا دیتا
جزید آکیا میری بیعت کرلا
مولا حسین مسلحہ وشا دیتا
جزید آکیا نماز نہیں پڑھن دینی
ایک مولا حسین نے چڑھ کے
نیزے دے قرآن سنا دیتا
پلاسوے لے
کیڑے جواب کر کے داستیا
اچھا
داستیا
نیزین بروندی ویرنو
خالق قرآن دی
نیزین بروندی ویرنو
نیزین بروندی ویرنو
تو پتہ رہے گا ستانتے میں چیل
نیزین بروندی ویرنو
تو پتہ
نیزین بروندی ویرنو
سین پیرون دی ویرنوں تپ تیرے گھس
کون مڑے تقدیرنوں طاقت
کون مڑے تقدیرنوں طاقت
لکھ کے خواہد حسینؑ آیا ہے
نہری فرادت پہران آیا ہے
دل وچھ دوانے سرسنی آیا ہے
آج کی اشاش بیرنوں جنگل بھیا پاندھوی چاہیے
سین پیرون دی ویرنوں تپ تیرے گھس پاندھوی چاہیے
لکھ کے خواہد حسینؑ آیا ہے

کون مڑے تقدیرنوں طاقت نہیں
سین پیرون دی ویرنوں تپ تیرے گھس
کون مڑے تقدیرنوں طاقت
لکھ کے خواہد حسینؑ آیا ہے
سین پیرون دی ویرنوں تپ تیرے گھس پاندھوی چاہیے
ترس دسی کٹنیرنوں پڑھ کے ریف پراندھوی چاہیے
سین پیرون دی ویرنوں تپ تیرے گھس پاندھوی چاہیے
کون مڑے تقدیرنوں طاقت نہیں انساندھوی چاہیے