ਦੇ ਪੋਡੀਸਰ
ਬਾਲ ਕੋ ਨੀ ਰਾਹਾ ਕੂਬ ਦੀ
ਆਖ ਲਗਣੋ ਹਟਾਤੀ ਮੁਟੇ ਆਰ ਦੀ
ਯਾਰ ਬੇਲੀ ਤੇ ਕਾਰਾਂ ਜੀਪਾਂ
ਚੋਪਰ ਰੋਸ ਕਡੋਂਦਾ ਚੀਕਾ
ਮੂਡ ਮਾਤ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕਾਫ ਰਖਿ ਚਾਡ਼ਕੇ
ਨਜਰਾ ਨਾ ਰਖੀ ਸੀ ਮੰਡੀਰੇ ਉਨੇ ਤਾਡ਼ਕੇ
ਖਾਣ ਦੀ ਤਾ ਗਲ ਤੂਰ ਪਾਣੀ ਦੀ ਨ ਕੋਟ ਪਰੀ
ਖਾਣ ਦੀ ਸੀ ਪਰੋਂਠੇ ਜੇਲਡੀ ਨੇਤ ਰਾਡ ਰਾਡ ਕੇ
ਫੀਰਾ ਨੇਮ ਦੀਟ ਗੋਰ ਕਰਦੀ ਓਦੇ ਹਾਤ ਦਾ ਨੀਸ਼ਾਨ ਫੀਰਾ ਤਾਰਦੀ
ਦੀ ਜੀ ਵੈਚ ਰੈ ਕੋਮ ਦੀ ਆਖ ਲਗਣ ਹਟਾਤੀ ਮੁਟੇਆਰ ਦੀ ਬਾਲ ਕੋ ਨੀ ਰਾਂ ਕੂਬ ਦੀ
ਬਾਲ ਕੋ ਨੀ ਰਾਂ ਕੂਬ ਦੀ ਆਖ ਲਗਣ ਹਟਾਤੀ ਮੁਟੇਆਰ ਦੀ
ਤੁਟੀਆਂ ਤੀਨ ਚਾਰ ਚੂਡੀਆਂ ਫੇਰਦੀ ਮੈ ਕੇਰ ਕਰਾਂ
ਇਕ ਦੀਲ ਕਰਦਾ ਸੀ ਗਲ ਮੈ ਪਾਪੀ ਨਾਲ ਸ਼ੇਰ ਕਰਾਂ
ਵੀਕੀ ਗਿਲ ਵੀਕੀ ਗਿਲ ਆਖ ਦੇ ਸੀ ਆਰੇ ਓਨੁ ਗਾਟੀ ਚੋਪ ਲੋਂ ਦੇ ਸੀ ਗੇ ਹਾਕਾ ਮਾਰ ਮਾਰ
ਕੋ ਸੇ ਹੀ ਥਾਂ ਤੇ ਤੇਨ ਮੋਗੇ ਦੇ ਬਜਾਰ ਵੀਚ ਹੋਯਾ ਚਕਾ ਜਾਮਨੀ ਸੇਲੀ ਮੇਨੀ ਕੈਂ ਦੀ ਸੀ ਓ ਬਨਦਾ ਕੋਈ ਆਮਨੀ
ਤੋ ਬੇਲਿਆ ਨਾ ਫਿਰੇ ਕੋਮ ਦਾ ਮੈ ਵੀਨਾ ਰਹੀ ਕੋਈ ਕਮ ਕਾਰਦੀ
ਤੀਜੀ ਵੇਚ ਰਹੀ ਕੋਮ ਦੀ ਆਖ ਲਕਣ ਹਟਾਤੀ ਮੁਟੇਆਰ ਦੀ ਬਾਲ ਕੋ ਨੀ ਰਾਂ ਕੂਪ ਦੀ