นั่งดี ๆ สิคะคุณหนู เดี๋ยวผมติดตีนะคะ
ฉัน ฉันน่ารัก อ้าว น่ารักฉัน
สดใสและสุดเก่
ฉันยังละอ่อน
ปัญญาคือก็อ่อน
ชื่อของฉันคือ แพนเคค
ใกล้วันเกิดฉัน
อีกแค่ไม่เกินสองวัน
ก็ที่ 24 ปี
อยากดูละครเรื่องไกลทองบนเวที
รําลึกถึงป๊าป๊ากับแม่มี
โอ้ คุณนายมาพอดีแหละ
คุณแม่เลี่ยงโกโก
ได้โปรดช่วยโกโก
หานักแสดงให้หนุนหน่อยสิ
ไกลทองในภาพจํา
ต้องกลาฮาและโลลํา
อยากโดนไกลทองม่ําสักที
แต่คุณลูกจ๊ะ ลูกรู้ใช่มั้ยจ๊ะ
ว่ามันไม่ง่ายเลย
ที่จะหาใครมาเล่นเป็นจอระเคได้สมบทบาท
เพราะคนนั้นจะต้องเป็นคนมีของ
แต่แถวเนี่ยก็มีแค่คณะละครเห่ยๆ
ของยายลีน่า
ที่วันๆเอาแต่เมาเหลา
เพราะไม่มีใครจ้างไปเล่น
แต่หนูอยากได้ หนูอยากได้
พูดนะคะสิลูก
พูดขอบคุณค่ะ
งั้นไหนลองทําสิ
คํา
ลองหี่เฮ้ ╕
นั่งมังพูด
ตาย ตาย
เฑ้ย พูดอะไรออกมา
เป็นคนชัยไม่ควรพูด คําหยาบคลายต่อหน้าเจ้านายแบบนี้
ฟังแล้วมันช่างหน้าบัดสี เป็นผู้ดีไม่พูดสิ่งนี้
โอ้ย กูแค่วอกเสียงเฉะเฉย ไม่มีอะไรหรอก
โอ๊ย หุบปากได้มั้ยนั่งมังคต
ก็หนูอยากจะพูด ใครมันจะถามไม
หรือว่าอยากให้หนูแชร์เรื่องนั้นออกไป
เรื่องที่คุณนาย ซ่อนอยู่
คําลับที่ใครไม่รู้
มังคุดรู้ทุกเรื่อง อยู่ในทุกทุกที่
รู้ไปหมดสิ่ง รู้ความรักทุกอย่าง
เพราะฉันคือ มังคุด
มังคุด
มังคุด
ไปจ๊ะ ออกรถ
ฉันจะไปหายายลีน่า
ให้มาทําละครไกรทอง ให้ลูกแพนเกงสุดที่รัก
ลูกแพนจ๊ะ ช่วยเติมหน้าให้คุณแมนหน่อย
ปั้งมากแน่
งานนี้ต้องสนุกแน่