શીવ ચરીત્રનો આરણ તુલ્સિદાસ જી કરે હે
ક્યારે આ ઘત્ના બનીયં વર્ણણ કરતા
પણ ના છેકે એલો જીતાલતું કેવે વત્તાં રહુંથની તેવચ્ચ્ચાલાસ
એક બારતે સાજુગમાણી સંભું ગયે તું હજે વિષ્તા
સંભું ગયે તું હજે વિષ્તા
સંગસાતી જદવ જનની ભાગ
સંગસાતી જદવ જનની ભાગ
જાયીએ
પુજે રિશિ અથી દેશ્વાજા તું રામ કથા મૂની બર્ગ બથાની
રામ કથા મૂની બર્ગ બથાની
રામ કથા મૂની બર્ગ બથાની
રામ કથા મૂની બર્ગ બથાની
સુની મહેશ સ્રામ સુપણાન સુણી મહેશ સ્રામ સુપણાન
પૂછા વિશી હરી જગતિ સુહાયી કહી સંભુ અધું
કહી સંભુ અધું હારી ભાયી સ્રામ
કહી સંભુ અધું અહી સંભુ અહી હારી ભાયી
એક વાત તાહુ ભારી એક વાત તાહુ ભારી
એક વાત
તે આજુ જમાણી તે તું આજુ જમાણી સંભ ગયે તું આજુ જમાણ સંભ ગયે તું આજુ જમાણી
સંભ ગયે તું આજુ જમાણ સંભ ગયે તું ૧૩ છું તમાઈ
સંભ ગયે તું સંભ ગયે તું ૧૩ છું તમાઈ
એક વાર ના ત્રેતા યુગમાં હે ભરદવાત જી ભગવાન શીવજી ને રામ કથા શ્રમણ કરવાની ઇચા થે
તો કઈલાસ્તના શિખરને છોડીને દક્ષ પૂત્રી સતિને સાથે લે અગસ્ત મહારાજના આસ્રમમાં કથા સાં�
રામાયણ એટલા માટે ગાઉજુલી સમનવયીનો ગ્રંથ છે ક્યાં ઉત્તર પ્રદેશની ઉંચાય
લઈએ અગસ્ત મહારાજને આસ્રમમાં શીવ અને સતિ આવેયા શીવ અને સતિ ને આવેલા જોઈ અગસ્ત બહું પ્રસ�
પ્રસણ્ત હયા શંકર જી ની પૂજા કરી શંકર જી એનો ગોવ સરસ્ત અર્થ કર્યું કે મહાતમાં કેટલા સર�
સરાલતા છે આવો સુંદર અર્થ શિવજીએ પૂજા રો કરી પણ જ્યાં અગસ્ત મહારાજે ભવાનીની પૂજા કરી ત�
એના મનમાં એક બુદ્ધીનો પૂર્ભગ્રહ બેસી ગયો પરિણામ એ આયું કે ભવાનીને એક જન્મ વિતાવું પડશ�
એ સાથે આવ્યા ખરા બેઠા ખરા પણ ધ્યાન ના આયપું એટલે શ્રોતા માંથી નામ ઉડાડીવું એટલે એના મન�
શું કર્મ શું છે એટલે રામાયાનમાં એમ લખ્યું જે સ્પષ્ટ ઉપજે જદપી પુલચ્ચ કુળ પાવન અમલ અનુ�
રાવણનું આખું કુળ પુલચ્ચ વંશમાં પ્રગટેલું કેટલું ઉંચું કુળ પુલચ્ચ કુળમાં જનમે પવિત્
હિંતું જાણ્ચ ચેટલ આ કમે ઓષ્ટુંછે શાત પછી સેટમાં કેટલું છ્તુંછું છોજું ના છું છું જો�