เดี๋ยวๆ อุ้ย ปลายใหญ่แล้ว
cious preview
พระสงภัยก็เพื่อชดใช้คุณคาน้ําหนม
ที่เป็นชาวไทยมันในธรรมา
ต้องบวดเป็นพระเวียนรู้
อบรมณ์พอบันศา
แก่วตาคงสม
พรุ่งได้รู้อําพิรมณ์
ว่าพรองรักกัน
กันบวดหัวใจ
งา...
งา...
อะไรอีกแล้ว?
บวดท้องก็ลืมเนื้อแล้วนี่
บวดกันบวดหัวใจงา...
ไม่ว่าคิดแล้วยิ้มรับสักนิดและเตรียวรักก็จะได้มัน
ถึงพี่จากใกล้แล้วก็แต่งหัวใจ ขูปพันจากแม่เจ็มจันก็เพียงก้า...
น้องธรรมดาจริงเหมือนดังวาจา อย่าลืมสัญญา ที่วาดกัน
ไว้ว่ารักพี่นักนารักพี่ที่ใจ ยังจําได้ไหมอย่าวาวามาน
โอ้ย! ทุกวันกลัวชายจะหักตกร้องว่าถึงรักที่จะกล่อน
ขาดสบันกลัวรักจะล้ม
เพราะลมชายผ่าน อ่วงรวยแหลกหลาน
โอ้ย! ด้วยคํารู้
นําให้เสือกระเท้าอยู่อ่ะ ย่าวอ่ะ
ถ้ายิ้งกราปูดยอกแก้มยิก เข้าเด็ดยอด
อย่างหยวงเมื่อรักคนใหม่
เข้าเข้ามาส
น ที่เป็นรัก
รักปอนเอ้ย น้ําตาลังรวม
ว่าเจ้าดอกเอ้ย น้ําเอ้ย น้ําเอ้ย เก๊กตา
น้ําว่าเจ้าดอกเฮ้ย ไม่บุตรสะปัง
อย่าลงทําหลวงคิดแล้วแสงห่วง
ไม่อยากบวชเลย
สัตว์ทาใจถอย และเรือนลอยซื้น กลัวรักเป็นเผิน จะจิ้งออก
เอ้ย ลับตาเราไป กลัวชายยังเฉย ดังคําพังเผย ปลูกตาลไกลตา
เวสัตว์จังเวอร์อํานาจ มาตาวาจา ที่พาวนาวา ว่าไม่ลืม ไม่ลืมน้องเลือด
เอาวัลลักษ์ เอาวัลลักษ์ เป็นเอาวัลลักษ์ โอโพราโซดา เป็นไอสองลักษ์