ना दे कोई ना दे, रखा शैर तेरे, मजबूर की दाई ना आसी,
रखी यात जनाब दे रामल के, हुण एबी मर नफासी,
सेल सब्बल भी हाँते रख लैसी,
सड़ वैसी चूकी उटासी,
मै तोनी कड़ के तेरी निभु वैसी, जिना अन्वर बेद विरासी,
ती गनलो कोट ना वे सजना,
ती गनलो कोट ना वे सजना,
हितरी मिलपोंदा वतन खळनना बेनदा,
साबे बदांती धंदी शाम, आधो लारल के बवान,
आधो लारल के बवान, साबे बदांती धंदी शाम,
आधो लारल के बवान,
ਦੋਵੇ ਬੈਕੇ ਆਪ ਮੁਕਾ ਲੇਯਾ
ਦੋਵੇ ਬੈਕੇ ਆਪ ਮੁਕਾ ਲੇਯਾ
ਪਰ ਗੱਤਿ ਨਾ ਨੀ ਖਰਵਨੀ ਦੇ
ਇਸੇ ਵਾਸਤ ਖਾਲਕ ਜੇ ਨੀ ਦੇ
ਕੁਝੀ ਸਦੇ ਨਾ ਲੀ ਸੁਖੀ ਦੇ
ਜੀਤੇ ਬੀਲਾਂ ਦੇ ਸੋਦੇ ਪਰੀ ਪਰੀ ਏ
ਬਲਾਂ ਤੇ ਇਸਾਬ ਕਰੀਂਦੇ
ਦੁਖੀ ਸਟੇਨ ਦੇ ਵਾਂ ਦੇ ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਬਂਦਾ ਤਾਲਾ ਜੀਪਾਲ ਸਦੀਂਦੇ
ਜੀਤੇ ਬੀਲਾਂ ਦੇ ਸੋਦੇ ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਬਂਦਾ ਤਾਲਾ ਜੀਪਾਲ ਸੋਦੇ ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਬਂਦਾ ਤਾਲਾ ਜੀਪਾਲ ਸੋਦੇ ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਬਂਦਾ ਤਾਲਾ ਜੀਪਾਲ ਸੋਦੇ ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
ਮੁਖਤਾਰੀ ਲੇਯੇ
अनु कापा समझके सारी जिन्दगी असी सीषनिवानी बद्द्योसे
सारे मुलक्त वद्धके हरगा जासे
दे भरम बनोही बद्द्योसे
ओसे डब्बिया यूनस भैचेके जिन्दगी उत्तर जारी बद्द्योसे
गट दे सोय पैनी या गट दे वा सोय पैनी
गट दे सोय पैनी
गट दे सोय पैनी
खोलि बहाडि दिठिल अवी खोला होए पैनी
नावे बद्दन्दी जन्दी छाना
आजोला रन्के बवां
आजोला रन्के बवां
ਬਾਗ ਤੇਰੇ ਵੀਚੀ ਚੁਗਦੇ ਮੋਰੇ ਨੇਰੇ ਦੀਲ ਦਾ ਤੁਂ ਏ ਚੋਲੇ
ਬਾਗ ਤੇਰੇ ਵੀਚੀ ਚੁਗਦੇ ਮੋਰੇ ਨੇਰੇ ਦੀਲ ਦਾ ਤੁਂ ਏ ਚੋਲੇ
ਜੈ ਨੀ ਮੇ ਲੈ ਚੇਰੇ ਲਾ ਚੁਂੰੰ ਨੀ ਮੇ ਲੈ ਚੇਰੇ ਲਾ
ਆਡੋ ਲਾ ਰਲਿ ਕੇ ਬبح ਆਡੋ ਲਾ ਰਲਿ ਕੇ ਬਰ ਮੀ ਸા�� ਬੇ ਬੁਹਾਂ ਤੀ ਦੇ ਛਾਂ
आपे बगन्दी धन्दी छाँ आठो लारल के बमा
आठो लारल के बमा
तेनों के दसिये मैमान मुझदे
जै काते यिनवक्त बिमारा
वो अर्छा रहके ला वर
वरसे रहरोंने पकड़ दिवारा
जैनो जीन दो बेखके ले उड़ा दी
जैनो जीन दो बेखके ले उड़ा दी
ਮੁਕੀ ਮੁਹੋਲ ਤੇ ਸਾਂਦੀ ਰੇ ਵੇ ਸਜੇਨਾ
ਮੁਕੀ ਮੁਹੋਲ ਤੇ ਸਾਂਦੀ ਰੇ ਸਜੇਨਾ
ਮੁਕੀ ਮੁਖੋਲ ਤੇ ਸਜੇਨਾ ਰੇ ਸਜੇਨਾ
जिन्दिनी में लई तेरे ना, आजो लारल के बवा, चादे बगांदी जंगीचा, आजो लारल के बवा।
गई अकल बिकरे, जल बतान देवल, क्यों देदाई शैतुल भिके,
गला गुर्णि, गला गुर्णि, गला गुर्णि,

ਮੇਰੀ ਸਂਗਤ ਨੋ ਬੇਲ ਕੁਲ ਚੇ ਤੇ ਉਲਹਾਕੇ
ਕਰੀ ਸਟੀ ਨੁਸਲੋ ਜੀਕੇ
ਅਨੁ ਆਲਾਜ ਨੁਸਮੁ ਨੀਰ ਨੀਆਤੇ
ਦੇਰੀ ਮੁਲਕ ਉਡੀਆਂਦੇ ਵੀਕੇ
ਲਖ� ard ਪਾਇ ਰਾਵੀ
ਲਖਓਂਚ ਪਾਇ ਰਾਵੀ
ਅਮੀਣੇ ਤੇ ਒ ਦੇ ਤੇ ਕੈ ਤੇ
ਅਨੁ ਆਲਾਜ ਨੀਆਂਦੇ ਵੀਕੇ provides
ਮੁਨੀ ਰੀ ਦ੍ਯਾ ਸ਼ਲ ਹਾਰ ਸਵ ਖੈਰ ਹੋ ਸੀ
ਮੁਨੀ ਰੀ ਦ੍ਯਾ ਸਵ ਖੈਰ ਸੀ