ਸੈਹ ਸੇਹ ਸੈਹ ਸੈਹ ਸੇਹ ਸੈਹ ਸੈਹ
ਪਾਡੀ ਦੇ ਵੀਚ ਪਾਡੀ ਖੀਦਮਤ ਜ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਛੁਕਾਂ।
ਉਣ ਮੈ ਸੇਫਲ ਮੁਲੋਕ ਦਾ ਬਾਕਿਦ ਰਾ ਹੀਸ ਹੈ ਓ ਪੈਰ ਵੀਚ ਪਾਡੇ ਸਾਮਨੀ ਪੇਸ਼ ਕਰ ਦਾ।
ਚਾਲ ਚਾਲ ਹਾਰ ਨ ਹਾਰੀ ਹੀਮਤ ਤੇ ਏਕ ਦੇਨ ਫੀਰ ਸੀ ਪਾਸਾ।
ਪੁਖਾ ਮਙਗਣ ਚਲੇ ਮੁਹਮਤ ਤੇ ਓਡਕ ਪਰਦਾ ਕਾਸਾ।
ਕਿਸੇ ਹਾਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਅਂਦਰ ਦੇ ਦਰਦ ਅਪਨੇ ਕੁਝ ਹੋਮਲ ਬੀਨ ਪੀਰਾਂ ਤਾ ਸੀਰਾਂ ਨਾਹੀ ਤੇ ਬੇਪੀਡੇ ਕਦਰੂ ਮਲ।
ਬੇਪੀਡੇ ਕਦਰੂ ਮਲ।
ਦਰਦ ਲਗੇ ਤੇ ਹਾਇ ਨਿਕਲੇ ਕੋਈ ਕੋਈ ਰੈਂਦਾ ਜਰਕੇ ਦੀਲ ਬਰ ਅਪਨੇ ਦੀ ਗਲ ਕੀਜੇ ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂ ਮੂ ਧਰਕੇ ।
ਜਿਸ ਵਿਚ ਗੁਝੀ ਰਮਸ ਨ ਹੋਵੇ ਓ ਦਰਦ ਮਦਾਂ ਦੇ ਆਲੂ ਬੇਤਰ ਚੁਪ ਮੁਹਮਦ ਬਖ੍ਸਾ ।
ਦਰਦ ਮਦਾਂ ਦੇ ਆਲੂ ਬੇਤਰ ਮੁਹਮਦ ਬਖ੍ਸਾ ।
ਦੇ ਸੁਖਨ ਆਜੇ ਨਾਲੂ ।
ਬੇਤਰ ਚੁਪ ਮੁਹਮਦ ਬਖ੍ਸਾ ।
ਦੇ ਸੁਖਨ ਆਜੇ ਨਾਲੂ ।
ਦਾਨ ਇਸ਼ਮਨਦ ਹੋਂ, ਸੁਣੋ ਤਮਾਮੀ ।
ਅਰੁਝ ਫਕੀਰ ਕਰੇਂ ਦਾਂ ।
ਦਾਨ ਇਸ਼ਮਨਦ ਹੋਂ, ਸੁਣੋ ਤਮਾਮੀ ।
ਆਪੁ ਚੈਂਗਾ ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਵੇ ਤੇ ਹਾਰ ਮੁ ਪਲਾ ਤਕੇਂਦਾ
ਬੱਸਿਆ ਸਾਡਾ ਹੁਣ ਵੱਸਨਾ ਕੋਈ ਤੇ ਕੀਤੁ ਸਾਡਾ ਖੁਣਾ
ਓ ਮਾਡੇ ਦਾ ਕੀ ਜੋਰ ਮੁਹਾਂਮਤ ਤੇ ਨੱਸ ਜਾਨਾ ਯਾ ਰੋਣ ਨੱਸ ਜਾਨਾ ਯਾ ਰੋਣ ਨੱਸ ਜਾਨਾ ਯਾ ਰੋਣ
ਤੇਲਾ ਬਾਜਨ ਬਲਣ ਮਸ਼ਾਲਾ ਤੇ ਦਰਦਾ ਬਾਜਨ ਆਹੀ ਕੀ ਹੋਯਾ ਤੁ ਸਭੋਦਣ ਛਡਿਆ
ਕੀ ਹੋਯਾ ਤੁ ਸਭੋਲਣ ਛਡਿਆ ਅਸਾਂ ਵੇਖਾਣ ਛਡਿਨਾ ਨਾ ਹੂੰ
ਇਕਨਾ ਨੂ ਰਬ ਅਪਣਾ ਦੇਵੇ
ਇਕਨਾ ਨੂ ਰਬ ਅਪਣਾ ਦੇਵੇ
ਰਬ ਏਨਾ ਦੇਵੇ
ਵੋ ਬੱਸ ਬੱਸ ਕਰਣ ਜੁਬਾਨੂ ਇਕਨਾ ਨੂ ਰਬ ਕੁਝ ਨਾ ਦੇਵੇ
ਵੋ ਏਮੇ ਜਾਣ ਜਾਂਨੂ
ਜਿਸ ਦੀਲ ਅਂਦੇ ਇਸਿਕ ਨਾ ਰਚੇਆ
ਗੁਤੇ ਉਸ ਥੀ ਚਾਂਗੇ
ਜਿਸ ਦੀਲ ਅਂਦੇ ਇਸਿਕ ਨਾ ਰਚੇਆ
ਖਾਮਦ ਦੇ ਘਰ ਰਾਖੀ ਕਰਦੇ
ਤੇ ਸਾਬਰ ਪੁਖੇ ਨਂਗੇ
ਰੇ ਤੁ ਅਜੂਦ ਤੇਰੇ ਵੀਚ ਸੋਨਾ
ਰੇ ਤੁ ਅਜੂਦ
ਰੇ ਤੁ ਅਜੂਦ ਤੇਰੇ ਵੀਚ ਸੋਨਾ
ਰੇ ਤੇਰੇ ਵੀਚ ਸੋਨਾ
ਓ ਤੇਨੂ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਵੇ
ਹਾਂ ਜੁਦਾ ਘਕ ਪਾਣੀ ਦੋਵੇ
ਤੇ ਰੇ ਤੁ ਮੀਟੀ ਰੁਡ ਜਾਵੇ
ਰੇ ਤੁ ਮੀਟੀ ਰੁਡ ਜਾਵੇ
ਰੇ ਤੁ ਮੀਟੀ ਰੁਡ ਜਾਵੇ
ਉਚਿ ਜਾਈ
ਉਚਿ ਜਾਈ
ਉਚਿ ਜਾਈ ਨੂ ਲਗਾਈ
ਤੇ ਬਣੀ ਮੁਸੀਬਤ ਪਾਰੀ
ਓ ਯਾਰਾਂ ਬਾਜ ਮੁਹਮਤ ਬਖ੍਷ਾ
ਤੇ ਕੋਣ ਕਰੇਗਾ ਮੁਹਾਰੀ
ਸੂਰਤ ਦੀ ਅਸਨਾਯੂ ਕੀ ਕੁਝੇ
ਮੀਲੇਆ ਨੀਲੋ ਫਰਨੂ
ਮੀਲੇਆ ਨੀਲੋ ਫਰਨੂ
ਮੀਲੇਆ ਨੀਲੋ ਫਰਨੂ
ਸੂਰਤ ਦੀ ਅਸਨਾਯੂ ਕੀ ਕੁਝੇ
ਤੇ ਮੀਲੇਆ ਨੀਲੋ ਫਰਨੂ
ਉਡੁ ਉਡੁ ਮੋਏ ਚੇ ਕੋਰ ਮੁਹਾਂਬਦ
ਤੇ ਖਬਰ ਨਾ ਯਾਰ ਕਮਰਨੂ
ਮੀਲੇਆ ਨੀਲੋ ਫਰਨੂ
ਦਾ ਬੁਲ ਬੁਲ ਜਾਨੇ ਤੇ ਸਾਫ ਦੀਮਾਗਾਂ ਵਾਲੀ
ਗਿਰਜ ਕੀ ਜਾਨੇ ਸਾਰ ਫੁਲਾਂ ਦੀ
ਮੁਰਦ ਖਾਮਣ ਵਾਲੀ
ਲੋਯੇ ਲੋਯੇ ਪਰਲੇ ਕੁਡੀਏ ਜੇਤੁਦ ਪਾਣਡਾ ਪਰਨ ਸ਼ਾਮ ਪੈ ਬੀਨ ਸ਼ਾਮ ਮੁਹਮਦ
ਸ਼ਾਮ ਪੈ ਲੋਯੇ ਲੋਯੇ ਨੀ ਪਰਲੇ ਕੁਡੀਏ ਜੇਤੁਦ ਪਾਣਡਾ ਪਰਨ ਸ਼ਾਮ ਪੈ ਬੀਨ ਸ਼ਾਮ ਪੈ
ਸ਼ਾਮ ਮੁਹਮਦ ਤੇ ਕਰ ਜਾਂ ਦੀ ਨੇ ਗਰਨਾ
ਜੋ ਸ਼ਾਇਰ
ਜੋ ਸ਼ਾਇਰ
ਬੇ ਪੀਡਾ ਹੋਬੇ
ਸੁਖਨਂ ਦੇ ਭੀ ਰੁਖੇ
ਜੋ ਸ਼ਾਇਰ ਬੇ ਪੀਡਾ ਹੋਬੇ
ਆਜੀ ਸੁਖਨਂ ਦੇ ਭੀ ਰੁਖੇ
ਬੇ ਪੀਡਾ ਤੀ
ਸੇਰ ਨਹੁਂਦਾ ਆਗ ਬੀਨ ਤੂ ਨਾ ਦੁਖੇ
ਸੁਖਨ ਪਲਾ ਜੋ ਦਰਦੂ ਫਰਿਆ
ਸੁਖਨ ਪਲਾ ਜੋ ਦਰਦੂ ਫਰਿਆ
ਤੇ ਬੀਨ ਦਰਦੂ ਪੁਝਨਾ ਹੀ
ਲਡਾ ਕਮਾਦਾ ਫਰਕ ਰਹੋਦਾ
ਤੇ ਕਾਕਾਨੇ ਕਾਕਾਹੀ
ਕਾਕਾਨੇ ਕਾਕਾਹੀ
ਦਰਦੂ ਮਦਾਂ ਦੇ
ਦਰਦੂ ਮਦਾਂ ਦੇ
ਸੁਖਣ ਮੁਹਮਤ
ਦੇਨ ਗਵਾਇ ਹਾਲੂ
ਦਰਦੂ ਮਦਾਂ ਦੇ ਸੁਖਣ ਮੁਹਮਤ
ਦਰਦੂ ਮਦਾਂ ਦੇ ਸੁਖਣ ਮੁਹਮਤ
ਦਰਦੂ ਮੁਹਮਤ
ਦੇ ਦੇਰ ਗਵਾਹੀ ਆਨੁਂ ਜੀਸ ਪਲੇ ਫੁਲ ਬਦੇ ਹੁਮਲ ਆਵੇ ਬਾਸਰ ਮਾਲੁਂ
ਸਂਜੇ ਮਰਦ ਨੀਗਾ ਕਰਮਤੀ
ਸਚੇ ਬਰਦ ਨੀਗਾ ਕਰਮ ਦੀ ਨਾਮੀ ਅਲਾ ਦੇ ਪਾਓ
ਓਗਣ ਹਾਰੇ ਦੇ ਲਖ ਓਗਣ ਤੇ ਪਲਾ ਦੇ ਛੁਪਾਓ
ਓਗਣ ਹਾਰੇ ਦੇ ਲਖ ਓਗਣ ਪਲਾ ਦੇ ਛੁਪਾਓ
ਪਲਾ ਦੇ
ਛੁਪਾਓ ਛੁਪਾਓ ਛੁਪਾਓ
ਤਕ ਤਕ ਏਬ ਨ ਕਰ ਦੇ ਬਾਂ ਦੇ
ਤਕ ਤਕ ਏਬ ਨ ਕਰ ਦੇ ਬਾਂ ਦੇ
ਚਾੰਗਿਨਿ ਤੇ ਤੋਨੀ ਹਿਵੀਦੁਸਤੇ
ਛੇਂਗੇ ਲੋਕ ਕਦਾਈ ਤਕ ਤਕ ਹੇਬ ਨ ਕਰਦੇ ਵਾਂਦੇ
ਛੇਂਗੇ ਲੋਕ ਕਦਾਈ ਨੁਕਤਾ ਚੀਨੀ ਫਿਤਨਾ ਦੋਜੀ ਤੇ ਪਲੇਆਂ ਦਾ ਕਮ ਨਾਹੀ
ਛੋਡੀ ਬੋਤੀ ਤੋ ਮਤ ਕੋਲੂ ਕੋਣ ਕੋਈ ਬਚ ਰੇਂਗਾ
ਬਰ ਮੈ ਆਪੁ ਓ ਗਣ ਹਾਰਾ ਦੋਸਰੇਆ ਮੀ ਕੇਂਗਾ
ਬਰ ਮੈ ਆਪੁ ਓ ਗਣ ਹਾਰਾ ਦੋਸਰੇਆ ਮੀ ਕੇਂਗਾ
ਪੱਡਾ ਪੋ਷ੀ ਕਮ ਫਕਰਦਾ
ਦੋਸਰੇਆ ਮੀ ਕੇਂਗਾ ਪਰਦਾ ਪੋ਷ੀ ਕਮ ਫਕਰਦਾ
ਮੈ ਤਾਲਿਬ ਫਕਰਾਵਾ ਏਕ ਕੀਸੇ ਦੇ ਫੋਲ ਨ ਸਕਾਂ ਮੈ ਹਾਰਿਕ ਥੀ ਸ਼ਰਮਾਵਾ
ਜੀਸ ਨੂ ਇਸਕ ਕੀਸੇ ਦਾ ਹੋਵੇ ਤੀਸ ਦੇ ਆਇਬ ਨ ਦੀਸ ਦੇ ਸੁਖਨਾਂ ਦੇ ਜੋ ਆਸਿਕ ਬਨ ਦੇ ਤੇ ਆਇਬ ਨ ਟੂਡਾਣ ਉਸ ਦੇ
ਤੀਸ ਨੂ ਇਸਕ ਦੇ ਜੋ ਆਇਬ ਦੇ ਤੂਡਾਣ ਉਸ ਦੇ
ਤੀਸ ਨ ਦੇ ਜੋ ਆਇਬ ਨ ਮੈ ਜੋ ਤੇ ਜੋ ਆਇਬ ਕੁਨੇ ਰੋਣ੿ ਤੁਨੀ ਦੇ
ਸੇਰੁ ਮੇਰੇ ਇਸ ਮੁਲਕ ਅਪਨੀ ਵੀਚੇ
ਸੇਰੁ ਮੇਰੇ ਸੇਰੁ ਮੇਰੇ
ਇਸ ਮੁਲਕ ਅਪਨੀ ਵੀਚੇ ਤੇ ਮੂਰ ਨਾ ਪਾਂਦੇ ਕੋਈਮਤੇ
ਦੂਰ ਦੁਰਾਦੇ ਜੀਸ ਨੂ ਨਬਨੇ ਜਾਣੇ ਬੋਤ ਗਨੀਮਤੇ
ਜੇ ਹੋ ਜਾਣ ਪਿਆਰੀ ਮਂਗੇ ਤੁਰਤ ਤਲੀ ਪਰ ਤਰਦੇ
ਸੀਰ ਲੋਡੇ ਤੁਰਤ ਤਲੀ ਪਰ ਤਰਦੇ
ਤਾਂ ਸੈਲ ਪਚਾਨ ਰਤੀ ਉਜਰ ਨ ਕਰਦੇ
ਸੀਰ ਲੋਡੇ ਤਾਂ ਸੈਲ ਪਚਾਨ ਰਤੀ ਉਜਰ ਨ ਕਰਦੇ
ਰਤੀ ਉਜਰ ਨ ਕਰਦੇ
ਦੋ ਜੁਹਾਨ ਪੁਲਾਏ ਦੀਲ ਥੀ
ਦੋ ਜੁਹਾਨ ਪੁਲਾਏ ਦੀਲ ਥੀ
ਦੇ ਖਬਰ ਨ ਰੇਵਾਨੁ
ਦੋ ਜੁਹਾਨ ਪੁਲਾਏ ਦੀਲ ਥੀ
ਰਾਂਜੇ ਵਿਚੀ ਸਮਾ ਮੁਹਮਦ ਜੇ ਛੁਟੀ ਹੀਰ ਜਨਜਾਲੁ
ਰਾਂਜੇ ਵਿਚੀ ਸਮਾ ਮੁਹਮਦ ਜੇ ਛੁਟੀ ਹੀਰ ਜ਼ਾਲੁ
ਛੁਟੀ ਹੀਰ ਜਨ੍ਜਾਲੁ
ਸ਼ਾ ਮਨੁ ਸੂੰ
ਸ਼ਾ ਮਨੁ ਸੂਰ
ਸ਼ਾ ਮਨੁ ਸੂਰ ਅਲਾਲ ਹਕ ਕੇਦਾ
ਤੇ ਕੀਉ ਨੈ ਸ਼ਰਮਾਯਾ
ਤੁ ਹੀ ਮੇਰਮ
ਯਾਰ ਮੁਹਮ ਅਦੁ
ਤੇ ਕੇਂਦਾ ਕੋਣ ਪਰਾਯਾ
ਕੇਂਦਾ ਕੋਣ ਪਰਾਯਾ
ਖਾਰਾ ਗਾਤ ਮੁਹਬਤ ਵਾਲਾ
ਤੇ ਗੋਲੀ ਹਿਕ ਬਨਾਵੇ
ਖਾਕ ਰਲੇਵ ਵੀਚ ਖਾਕ ਮੁੰਮਦ
ਤੇ ਸੋਨਾ ਕੀਮਤ ਪਾਵੇ
ਜੀਨਾ ਦਰਦ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਨੋਹੀ
ਓ ਕਦ ਫਲ ਪਾਣ ਦੀਦਾਰੂ
ਜੇ ਰਬ ਰੋਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲਾਵੇ
ਤੇ ਲੋਡ ਨੈ ਕੋਈ ਦਾਰੂ
ਜੇ ਰਬ ਰੋਗ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਲਾਵੇ
ਤੇ ਲੋਡ ਨੈ
ਕੋਈ ਦਾਰੂ
ਨੀ ਚਾਂ ਦੀ ਆਸ਼ਨਾਈ ਕੋਨੁ
ਫਾਲ ਕੀ ਸੇ ਨੈ ਪਾਯਾ
ਨੀ ਚਾਂ ਦੀ ਆਸ਼ਨਾਈ ਕੋਨੁ
ਫਾਲ ਕੀ ਸੇ ਨੈ ਪਾਯਾ
ਕੀ ਕਰ ਤੇ ਅਂਗੂਰ ਚਡਾਯਾ
ਤੇ ਹਾਰ ਗੁਛਾ ਜਖੁਮਾਯਾ
ਦੁਸੀਮਣ ਮਰੇ ਤੇ ਖੁਸੀ ਨਾ ਕਰੀਏ
ਦੁਸੀਮਣ ਮਰੇ ਤੇ ਖੁਸੀ ਨਾ ਕਰੀਏ
ਤੇ ਸਜਨਾ ਭੀ ਮਰ ਜਾਨਾ
ਦੀ ਗਰ ਤੇ ਦੇ ਗਿਆ ਮੁਹਾਮਦ ਤੇ ਓਡਕ ਨੂ ਡੁਬ ਜਾਨਾ
ਦੀ ਗਰ ਤੇ ਦੇ ਗਿਆ ਮੁਹਾਮਦ ਤੇ ਓਡਕ ਨੂ ਡੁਬ ਜਾਨਾ
ਓਡਕ ਨੂ ਡੁਬ ਜਾਨਾ
ਦੀ ਗਰ ਮੁਹਾਮਦ ਨੂ ਡੁਬ ਜਾਨਾ