ਆਤ ਖੋਲਨਾ ਵੇ ਮੈਰਮਾ ਸੋਨੇਆ ਆਜਾ ਮੈਆਲੇ ਤੀਰੇ ਦਬ ਦੀਆ ਖੈਰਾ
ਵੇ ਡੋਲਨਾ ਮੈਆਲੇ ਅਸੀ ਮਰ ਗਿਆਂ ਉਦੇ ਹੀ ਜਰਂਦਰ ਇੰਜੀ ਆਰੁ ਜੁਦਾਈ ਪਾਗੇ
ਕੋਦਾ ਮੈਯਤ ਨੁ ਦੀਤਾ ਗੈਰਾਂ ਨੇ
ਇੰਜੀ ਆਰੁ ਜੁਦਾਈ ਪਾਗੇ
ਕੋਦਾ ਮੈਯਤ ਨੁ ਦੀਤਾ ਗੈਰਾਂ ਨੇ
ਤੁਸੀ ਸਾਰੀ ਪੁਲ ਵਫਾਗੇ
ਦੋਲਨਾ ਵੈਂਜੀ ਆਰੁ ਜੀਤਾ ਗੈਰਾਂ ਨੇ

ਉਨਕੀ ਇਮਦਾਦ ਤੋ ਲੈਨ ਆਯਾ
ਜਦੋ ਲੋਕ ਮੈਨੁ ਦੁਫਨਾਗੇ
ਸਜਨਾਂ ਦੇ ਉਜਡੇ ਨੇ ਵੱਸਦੇ
ਰੋਂਦੇ ਕਰ ਕਰ ਉਛੀਆ ਭਾਵਾਨੋ
ਸਜਨਾਂ ਦੇ ਉਛਡੇ ਨੇ ਵੱਸਦੇ
ਰੋਂਦੇ ਕਰ ਕਰ ਉਛੀਆ ਭਾਵਾਨੋ
ਸਜਨਾਂ ਦੇ ਉਉਜਡੇ ਨੇ ਵੱਸਦੇ
ਰੋਂਦੇ ਕਰ ਕਰ ਉਚੀਨਾ ਬਾਵਾਨੀ
ਸੋਚਾਂ ਵੀਚ ਮਰ ਮੁਕ ਜਾਂ ਦੇ ਨੇ
ਸੋਚਾਂ ਵੀਚ ਮਰ ਮੁਕ ਜਾਂ ਦੇ ਨੇ
ਪਾਵੇ ਕਰ ਯੇ ਟੇਰ ਦੁਆਵਾਨੂ
ਸਜਨਾਂ ਦੇ ਉਝਡੇ ਨੈ ਬਸਦੇ
ਸਂਜੇ ਕਰ ਗੇਂ ਗਲਈਯਾਂ ਤੇਰੇ ਦੇ
ਸੁਝਇ ਕਰ ਗੇਂ ਗਲਈਯਾਂ ਤੇਰੇ ਦੇ
ਮੇਰੇ ਮੁਕ ਗੇ ਆਸਰੇ ਸਨਜੇਰੇ ਗੁਣ ਬਲ ਬਲ ਹਾਵਾ ਨੀਕਲ ਦੀਆ
ਗੁਣ ਬਲ ਬਲ ਹਾਵਾ ਨੀਕਲ ਦੀਆ
ਕਾਰ ਜਾਂ ਦੇ ਵੇਖ ਗੇ ਕਾਮਾ ਨੋ ਸਜਨਾ ਦੇ ਉਜਲੇ ਨੀਂ ਬੱਸ ਦੇ
ਅਸਾ ਮਂਦਡਾ ਕੋਈ ਨਾ ਬੋਲੇ ਆਏ
ਸਜਨਾ ਮਂਦਡਾ ਕੋਈ ਨਾ ਬੋਲੇ ਆਏ
ਸਨੂ ਰਾਮਾ ਵੀਚ ਤੂ ਰੋਲੇ ਆਏ
ਸਨੂ ਰਾਮਾ ਵੀਚ ਤੂ ਰੋਲੇ ਆਏ
ਲਜ ਪਾਲ ਨੇ ਕਰਦੇ ਇੰਜ ਢੋਲਾ
ਜਾ ਪੁਛਲੇ ਕਲ ਧਨਾ ਮਾਨੋ ਸਜਨਾ ਦੇ ਉਛਡੇ ਨੇ ਵੱਸ ਦੇ
ਮੇ ਨੂ ਤੋਲਾ ਕਲ ਦੇ ਇੰਜ ਢੋਲਾ
ਮੇ ਨੂ ਤੇਰੇ ਘਮਾ ਨੇ ਕੇਰ ਲੇਆ
ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆ ਮੁਖ ਮੇ ਤੋ ਫੇਰ ਲੇਆ
ਚੈਂਗੇ ਲਗਦੇ ਹਾਰ ਸੀਂਗਾਰ ਨੈ
ਚੈਂਗੇ ਲਗਦੇ ਹਾਰ ਸੀਂਗਾਰ ਨੈ
ਦੇਵਾ ਸਾਡ ਮੇ ਖੁ਷ੀਆ ਚਾਨੋ
ਸਜਨਾਂ ਦੇ ਉਜਡ ਨੈ ਵੱਸਲ ਦੇ
ਏਹ ਦਰਦ ਲੁਕਾਯਾ ਲੁਕਦੇ ਨੈ
ਪਲਕਾਂ ਚੋ ਹਨਜੁ ਸੁਕਦੇ ਨੈ
ਕੀ ਕਰਿਏ ਸਵਚੋਡੇ ਦਾ
ਕੀ ਕਰਿਏ ਸਵਚੋਡੇ ਦਾ
ਕੀ ਮੇ ਰੋਕਾ ਹੋਕੇ ਆਹਾਂ ਮਾਨੁ
ਸੈਜਨਾਂ ਦੇ ਉਜਡੇ ਨੈ ਵੱਸੁ ਦੇ
ਇਤਗਾਰ ਨਾ ਜਾ ਫਰੀ ਸਾਦਾ ਏ
ਇਤਗਾਰ ਨਾ ਜਾ ਫਰੀ ਸਾਦਾ ਏ
ਆਲਾ ਮਿਰਦ ਵੱਸੁ ਜਾ ਇਤਗਾਰ ਮਾਨੁ
ਆਛੇਤੀ ਵਕਤ ਨੀ ਜਾਦਾ ਆਏ ਬੀਨਾ ਦੀਦ ਕੀ ਤੇ ਨਾ ਮਰ ਜਾਮਾ
ਆਰੋਕ ਜਰਾ ਏਇਨਾ ਸਾਮਾਂ ਹੋ ਸਜਨਾ ਦੇ ਉਜਡ ਨੈ ਬਾਸ ਵੇ
ਆਰੋਕ ਜਰਾ ਏਇਨਾ ਹੋ ਸਜਨਾ ਦੇ ਉਜਡ ਨੈ ਬਾਸ ਵੇ