♪
Α, yes, α, bye, yes, bye, ναι
Κατ' εις στιγμές που ακούω βήματα
Σηκώνω, μα απ' τον ύπνο μου γεμάτος είναι αστήματα
Σκέψεις μου είναι κτήνι, καμοφλάρωνται στ' ασύννεφα
Κοιμούνται στον πυθό κι υπνοβατούν πάνω στα κύματα
Εδώ και τώρα γιατί μιλώ για το σήμερα
Κι αχθές δεν θα μιλήσω για το χθες, ήμουν περίεργα
Κοίτο τι κάνω στο μετά, διαβάζω στίχη μου
Ας τη θέση μου κανείς σου να δε θα αντεχείς το χτύπημα
Σφυγοφωλιές ανάμεσα σε διαμερίσματα το μίσος μας
Όνειρα σβήσαν για το τίποτα, στη γη σ' ένα πλανήτη γυμνό
Με πιώσει και κρυμμένο χρόνο πριν να πέσω νεκρός
Να νιώθω πόνο πρώτη μου από το να νιώθω γεννός
Ερωτευμένος μόνος ζω και πριν πεθάνω γι' αυτό
Έχω κοντά μου κάποιους φίλους και τελειώνουμε εδώ
Να ανοίξω κύκλους ή να κλείσω και να ανοίξω μυαλό
Να χάμαι χρήματα μακάρι μα δεν το έχω θεό
Κοντά απ' το κόκκινο ουρανό που στέκω
Έχω τα μάτια μου ανοιχτά και βλέπω
Καθώς στον ήλιο κοιτάζω καταλαβαίνω πως
Είναι το φως που τυφλώνει κατάραμενο
Σε περιμένω να έρθεις καλά από τα αστεριά ως ό,το ζω
Ανταναμένος να πέφτω σε ένα κενό και να σηκώνομαι πάλι μισός
Ζω το πόλεμο γι' αυτό κάθε λεπτό κάνω ομοιρό
Και κάθε όνειρο φυλαχτώ μέσα σε έναν κόσμο που δεν βρήκα το φως
Όμως δεν χάνομαι, έχω τα αστέρια μου να φύγει το δρόμο μου διακόστου
Έχω τη νύχτα και το βλέμμα στη μόνο μου
Βυγάω ενώ γυμνούσα πάνω στους δρόμους
Έχω τα αστέρια μου να φύγει το δρόμο μου διακόστου
Έχω τη νύχτα και το βλέμμα στη μόνο μου
Βυγάω ενώ γυμνούσα πάνω από το σκοτεινό ουρανό
Και όταν πεταίω, μέσα από την πόλη μου στιγμές νιώσε
Είμαι φανησέληνος και δεν γυρίζω πίσω στο χθες
Όσο και να φέσουμε κοντά στο τέλος, να γίνω βέλος
Θέλω, κρατάω εικόνες μα δεν βλέπω μέλλον
Έλα και πάρε μου από δω κι όπου μας χάλλει λέω
Είμαι πλανήτης που γυρίζει μα δεν έχω τέλος
Μέσα στη πόλη σου νεκρό συκλοφορώ μα βλέπω
Από τα μάτια σου ανατέλλω φως να γίνω βέλος
Μέσα στον σύμπαν σου να βγω να γίνω τέλος
Έλα, τώρα απαιτώ πάνω απ' τη γη απ' τη φυλακή μου φεύγω
Βλέπω στην πόλη, πίσω στον σύμπαν σου να βλέπω μας τέλος
Και τα καλύτερα φίλια γίνονται δίπλασμα, μάνα μου
Τι να αφήσω και να σημαίνει κι αν δεν πίστεψες εμένα
Απ' τις δυο μας και απ' ποιος δεν ξέρει μόνο ο χρόνος να το δείξει αυτό
Μην κάνεις έτσι τότε χάθηκα μα τώρα είμαι εδώ
Είχα το νου μου γαμημένη για να βγω απ' το βυθό
Αφήνα 2006 ήμουν 18, περάσαν δέκα σχεδόν
Πήγα μια βόλτα και κατέληξα εδώ, κρυσάει η ψυχή μου νιώθει
Αμένα στον πετόν κοντά από τις εργατικές
Τελείωσαν αζητήσεις για ζωές ιδανικές
Τελείωσαν αζητήσεις για ζωές ιδανικές
Βρίσκομαι σε διαφυάτιο
Την πάρε σκάνε στο κεφάλι μου από παντού και ζαλίζομαι
Μετά αρχίζω και χάνομαι μα δεν βρίσκομαι
Στο πουθενά νύχτα μόνο και πάλι στρυφό γυρίζουμε
Μα δεν σε πιάνω πουθενά
Εσύ εκεί σκρεμίστη το κάστρο πριν να το χτίσουμε
Όσο λίγο με ξέρεις και δεν πέσει να με μάθεις
Πότε δεν ξέρεις τι θέλεις
Λύσε τα μάτια σου και δες
Απόψε πέφτουμε απ' τα σύννεφα σαν τις ευχές
Να γίνουμε απόψε οι δύο κουρασμένες μασυχές
Αφού το πνίξαμε κι οι δυο μας μες στις ενοχές
Γίνε για μένα το σήμερα, το αύριο και το χθες
Να γίνω για σένα φωνή πάνω σε μουσικές
Κάδος πέφτουμε απ' τα αστέρια
Βοβόταν απνοές παιδί με κομμένα κτέρα
Όμως κρατώ το συμβανόλο μέσα στα δύο μου χέρια
Έγινα μπάρες στο άκτι μου για σένα αυτή τη Δευτέρα
Έγινα μπάρες για σένα ψτροφυλίζομαι στον αέρα
Είμαι το μάτι της αντέρα και τα ζω πάνω απ' τη σφαίρα
Είμαι το μάτι της αντέρα και τα ζω πάνω απ' τη σφαίρα
Υπότιτλοι AUTHORWAVE