सदा आखरी सद है
वै एक तेडी मर्जी
सदा आखरी सद है वै एक तेडी मर्जी
ते तू आवे या ना आवे
वै एक तेडी मर्जी
ਕੁਸ਼ਤਾੱ ਤੀ ਤਾਡ ਨ ਛਡੀ ॥
ਓ ਮੇਨੁ ਇਜ ਨ ਤਖਾ ਤੁੁ ਢੀਮੇ ॥
ਜੁਗੀ ਕੱਖਾਂ ਦੇ ਮੀਨ ਤੇ ਸਾਡਵੇ ਸੀ ।
ਕੋ ਹਤੀ ਹੀ ਜਰ ਦੀ ਆਗ ਨਾ ਲਾਈ ।
ਕੋਈ ਸਰਕਾਂ ਤੇ ਰੁਖ ਨਾ ਆਯਾ ਸਾਲਾ ਮੇਨੁ ਮੋਤਾਵੇ ।
ਹੋ ਸੋਚਾ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਦੁਖ ਆਯਾ ।
ਸਾਲਾ ਮੇਨੁ ।
ਮੋਤਾਵੇ ਹੋ ਸੋਚਾ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਦੁਖ ਆਯਾ ।
ਵੇ ਸਾਨੁ ਕੀਸੇ ਦੀਆ ਲਗੀਆ ਨੇ ਨਜਰਾ ।
ਅਜੇ ਲਗੀਆ ਨਾ ਪਿਆਰ ਦੀਆ ਸਤਿਆ ।
ਅਜੇ ਲਗੀਆ ਨਾ ਪਿਆਰ ਦੀਆ ਸਤਿਆ ਨੇ ਲਗੀਆ ਸਤਿਆ ਬੇ ਗੈਆ ।
ਸਾਨੁ ਕੀਸੇ ਦੀਆ ਨਜਰਾ ।
ਸਾਨੁ ਕੀਸੇ ਦੀਆ ਨਜਰਾ ।
ਹੈਤਾਯੁ ਤੇ ਨੇ ਦੀਆ ਬਲੇ ਸੋਖ਼ ਭੀ ਬਨਾਈ ਹੈਂ।
ਸ਼ਕੀਣਾ੍ ਤੇ ਰਤੇ ਸਵੇ ਜੁਡੇ ਭੀ ਸਿਵਾਈ ਹੈਂ।
ਚਾਡੀ ਤੋਡ ਨਾ ਬੇ ਸਾਤੇ ਆ ਮੁ ਖਤੇ ਰੋ
ਅਚੇ ਲੱੀ ਆ ਨ ਕਾਰ ਦੀ ਆ ਸਤੇ ਰੋ ਵੇ ਲੱੀ ਆ ਚੋਤੈ ਆ ਬੇ ਛੇ ਆ
ਸਨੁ ਲੈ ਕੀਆ ਨੇ ਕੀ ਸੇ ਕੀਆ ਦੇ ਦੇ ਰੋ
ਪ੍ਯਾਰ ਦੀ ਕਹਣੀ ਸਰੀ ਖਾਬ ਦੀ ਮੀਸਾਲੈ ਤੋਡ ਚਾਡ ਵੇ ਸੀ ਸਾਡਾ ਗਮੀ ਲਖਿਆ ਲੈ
ਤੋਡ ਚਾਡ ਵੇ ਸੀ ਸਾਡਾ ਗਮੀ ਲਖਿਆ ਲੈ
ਗਲੇ ਮਡੀਆ ਨੇ ਸਾਦੀਆ ਵੇ ਕੱਬਰਾ ਅਜੇ ਲਤੀਆ ਨੇ ਪ੍ਯਾਤੀਆ ਸਦੀਆ ਵੇ ਲਮੀਆ ਚੀਲਾਯਾ ਬੇ ਕੇਯਾ
ਸਨ੍ਤਕੀਆ ਨੇ ਕੀਸੇ ਦੀਆ ਨੇ ਦੀਰਾ
ਜੀਤਾ ਨਾਲ ਹੈਯਾਤ ਦੇ ਲੈਮੁਤ ਨੇ ਤੇ ਬੱਤਾ ਦੇ ਧੇਰ ਘਮਣ ਤੇ
ਮੇਰੇ ਤੁਸਮਣਾ ਨਾਲ ਰਲਾਕੇ ਤੁਰਣਾਯੇ ਖੁਰੀ ਚੇ ਰਾਟੁ ਦੀ ਭੋਯ ਤੇ ਛਾਣ ਤੇ
ਚੈਂਗੀ ਕੇਲ ਹੈ ਤੀਰ ਮੁਹਾਪੇ ਤੋਂ ਦੇ
ਟਾਂਗ ਨੈ ਅਜਮੇ ਸੁਤੀ ਜਾਣ ਤੇ
ਤੇਰੀ ਨੱਸਾਲ ਦੀ ਆਖ ਸੀ ਨੈ ਰਖਨ ਹੋ ਹਾਤ ਸੁਤੇ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਖਣ ਤੇ
ਕੋਈ ਛਾਗਣੇ ਚੋਏ ਰਦੇ ਹੇ ਅਸਾਂ
ਕਲੇ ਕਲੇ ਆਚਾਂ ਬਂਦੇ ਦੋ ਦੋ ਕੋਈ ਬਦੇ ਹੇ
ਅਪਨੇ ਨਸੀਪਾ ਸਾਡੀ ਖੇਡ ਹਰਾਈ ਵੇ
ਹਰੀ ਕੋਈ ਆਧਾ ਮੇਨੁ ਬਾਸੀ ਹਰਜਾਈ ਏ
ਇੰ ਘਟੀਆਂ ਨੇ ਪਿਆਰ ਵੀ ਚੀ ਕਤਿਆਂ
ਅਜੇ ਲੱਸੀਆਂ ਨ ਪਿਆਰ ਦੀਆ ਸਦੀ
ਰਾਮੇ ਲੱਸੀਆਂ ਨ ਚੁਦਾਯਾ ਬੇਕਿਆ
॥ ॥ २
॥ ० ३
॥ ४
༔༼ exploitation