ਜੀ ਭਾਈਜਾਨ ਬੈ ਪੈਚਾਨ ਕਰੇਨਦੇ ਹਾਂ ਸ਼ਾਮ ਡੈਲੀਯਂ ਦੇਸ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾ
ਪੈਲੇ ਮੈਤੁ ਮੇਰੇ ਸੇਜ ਸੁਨੇ ਸੋ ਸੇਜ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾ
ਚਲੋ ਗੈਰਾਂ ਡੇਲ ਸਬੂਤਾਂ ਦੇ ਮੈਨ ਫੇਜ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾ
ਅਬ ਸੋ ਸੇਰਾਜ ਜੋ ਲਗਦੇ ਅਵੀਂ ਬਡੀ ਦੇਲ ਤੁ ਬਾਦ ਸੀਂਜਾਤਾ
ਬਾਈ ਜਾਨ ਬਜਿਦਾ ਵਕ ਸੀਂਜਾਣੇਂ ਨੈ ਮੈਨ ਮੁ ਮਖਲੂਕ ਸੀਂਜਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇ
ਵਦਾ ਬਚਿਆ ਛਾਣ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਕੈ ਛਾਣ ਨੁ ਛਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇ
ਬਖਤਾਂ ਦੇ ਬੇਲੀਆਂ ਉਜਿਡ ਗਿਆਂ ਦੋ ਖਤੈਬ ਤਾ ਜਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇ
ਆਈ ਆਜ ਮਾਸ ਤੁ ਵੇਲੀਆਂ ਹਡੀਆਂ ਤੇ ਕੈ ਸੁਲਫਾ ਤਾਣ ਕੇ ਕੇ ਕਰਨੇ
ਦੋ ਲਗਦੇ ਆਂ ਦੇਨ ਹੇਕ ਲਗਦਾ ਪਰਦੇਸ ਹੀ ਹੋ ਵੈਂਦਾ
ਤੇ ਬਂਦੇ ਤੇ ਦੇਲ ਬੋਚ ਵੈਂਦਾ ਕੇ ਯਾਰ ਉਣ ਸਾਂ ਡਾਖ ਦੀ ਟੈਮ ਆਗਿਆ ਜੈਫੀ ਏਚ ਆਗਿਆ ਵੈਂਦਾ
ਓ ਲਗਦੇ ਨੂੰ ਬਡੇ ਖਾਤ ਲਿਖਿਏ ਕੇ ਯਾਰ ਆਜਾ ਆਜਾ ਮੇਲ ਵੈਂ ਮੇਲ ਵੈਂ ਮੇਲ ਵੈਂ
ਓ ਬਨਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਨੋਸ ਖਾਤ ਤਾ ਕੋਈ ਵਲਦਾ ਗਲਿਆ ਤੇ ਨੋ ਆਪਾਵਾਡਿਆ
ਹਟਨੂ ਰੈ ਨੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆਜ ਭਾਮੇ ਤੁਆਨ ਸਾਡੀਆ ਕਦਾ ਨੈ ਨਾ ਲੇਕਿਨ ਕੀਸੀ ਵਕਤ ਆਈ ਤੁਸੀ ਆਕਸੋ ਵਾਕੇ ਯਾਰ ਨਾ ਬਨਦੇ ਸਾਡੇ ਚੈਂਗੇ ਆਨ ਤੇ ਮ�
ਨਾ ਨਾਨ ਕਰੇਂਦਾ ਸੈਰਾ ਬਾਵੇ ਸਿਯਂ ਦੋਰ ਲਤਾਡੀਆ ਹਾਂ ਸਾਡੀ ਵਾਤ ਵੀ ਮੁਗਦਾ ਖੈਰਾ
ਬੈ ਜਾਨ ਬੈ ਮੇਰੀ ਸਂਗਤ ਤੇ ਮੋਲ ਜੇ ਪਾਰ ਨਾ ਹੈ ਸਕਦੇ ਮੈਨ ਕਾਰ ਭੇ ਮੋਲ ਨਾ ਹੈ ਵੈਜਨਾ
ਵੈ ਸੇ ਸੋਨੇ ਪੀਤਲ ਦੇ ਫਾਰਕ ਤੇ ਆਖਾਲੀ ਚਮਕ ਤੇ ਡੋਲ ਨਾ ਹੈ ਵੈਜਨਾ
ਤਕਦੇ ਨਾ ਯੁਸੇ ਦਾਕਤ ਤੇ ਨਾ ਭੋਲ ਗੇ ਓ
ਬਾਹੈ ਜਾਂਦ ਮੋਕ ਮੈਂ ਨੇ ਜੋਖੇ ਮੀ ਜਿਂਦਕੀ ਦਾ ਵਾਲ ਸੀਂ ਦੇ ਨੇਤ ਨੇ਼ ਰਾਨਾ
ਦੂ ਘਾਬ ਦੀ ਦੂ ਦੇ ਖਾਲਿਕ ਤੇ ਮਨ ਖੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾ
ਆਨ ਫਰਦੇ ਆ ਤੇ ਵੀਸਰਦੇ ਆ ਤੂ ਜਿਣਕੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾ
ਮੈ ਤੇ ਮਰਨੇ ਜੀਮਨ ਜੋਗਿਆ ਵੀ ਇਤੇ ਜੀਂਦੇ ਆ ਨੇਤ ਨੇ ਰਾਣਾ
ਉਸ ਆ ਈਤੇ ਵਜੁਵੇ ਦੋਲੇ ਤੇ ਬੱ ਤੁਾਡਾ ਵਤਨ ਛੁਡੇ ਨੇ ਆ ਰਾਣਾ ਦੇ ਪਾਲ ਸੁਝਵਾਂ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇ
ਤੁ ਸ਼ਟੀਕਾ ਨਾਲ ਸਨਾ ਤੁਾਡੇ ਤਾਂਗ ਸਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਰੇ
ਤੁ ਤੁਾਡੇ ਬਾਗ ਦੇ ਫੋਲ ਕੁਰਮਾਣੇ ਹੋਈ ਖਾਨਿਗਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇ
ਮੇਰੇ ਮਰਨ ਤੁਬਾ ਦਰਮਾਣ ਤੁਬਾ ਨੇ ਅਰਵਾ ਇਚ ਧੇਤਾ ਕੇ ਧੇ
ਤੇ ਮੈ ਤਾ ਕਾਈ ਨਾ ਸੋਚਿਆ ਕੇ ਬਣ ਸੀ ਤੇਨ ਜੀਂਦਕੀ ਹਾਦੇ ਛੋਡੀ
ਤੇਰੀ ਆਖ ਦੇ ਸਿਰਫ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੇ ਤੇਨ ਹਾਰ ਸਿਆ ਨਾ ਦੇ ਛੋਡੀ
ਤੇ ਰਤੀ ਜਿਤਨੈ ਜੋਰਮ ਗਰੀਬ ਇਚ ਕੋਈ ਨਾ ਤੋਈ ਬਸ਼ਾਦ ਸਜਾਦ ਦੇ ਛੋਡੀ
ਜੀ ਕੇਡੀ ਮਾਂਗੀ ਆਨ ਮੋਲ ਦੀ ਜੀਨਕੀ ਤੋਈ ਸਤੇ ਬਾਦ ਦੇ ਛੋਡੀ
ਜੀ ਭਾਈਜਾਂ ਦੋਡਾ ਕੇ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਦੇ ਦਾਜ ਨੁ ਸਮਜਿਆ ਕਾਰ
ਲਵਜਾਂ ਇਚ ਪਾਯੋ ਇਹੋਂ ਦੇ ਇਰਫਾਂ ਨੇ ਰਾਬ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਵਡੇ ਯਾਰ ਸਤਾਯੋ ਇਹੋਂ ਦੇ
ਮੈ ਸ਼ਾਇਰਾਂ ਅਲਾ ਭਾਕ ਦੇ ਸ਼ੁਕਰੇ ਇਸ ਫੀਲਡ ਦੇ ਵੇਸ ਤਕਰੀਬਨ ਅਡਾਈ ਤੇਨ ਸਾਲ ਹੋਗਿਆਂ ਦੇ ਕੋ ਜਾਬ ਭੀ ਲੇਖ ਲੈਂ ਦੇ ਲੇਕਿਨ ਆਈ ਤੇਂ ਆਪਣੇ �
ਛੇਰ ਲਵਾਈ ਇਸ ਨੇ ਇਸ ਤੇਨ ਲਵਾ ਸਕਦੇ ਆਸ ਇਸ ਯੋ ਛੀਜ ਵੀਨਾਂ ਜੇਡੇ ਸਾਡੇ ਸ਼ੋਰਾਂ ਕਰਾਮ ਹੋਗ ਗੁਰੁਸ ਕੇਨ ਤੇ ਬਾਕੀ ਦੋਡਾ ਇੰਨ ਸਾਰੇ ਲੋਗਾ�
ਦੁਖੀ ਬਨਦੇਆ ਵਾਸਤੇ ਛੇਨੋਂ ਦੇਂ ਛਾਡੇ ਸੋਣਕੇ ਵਾਨਾ ਕਾ ਸ਼ੇਡੀ ਕਾ ਸਾਡੇ ਦੋਡੇ ਨੈਏ ਵੇਨਾਂ ਦੇਂ
ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵੈ ਹੈਆਤੀ ਦੇ ਸੂਦੇਜ ਘਰੂਬ ਹੋਗਿਆ ਹੈ ਕਲਮ ਠਾਕ ਪਿਆ ਹੈ ਸਨਾਮ ਲੀਖ ਦੇ ਲੀਖ ਦੇ
ਜੋ ਮੈਯਤ ਨੋ ਛਾਡਿਕੇ ਕਫਨ ਲੋਟਕੇ ਲੇ ਗਾਏ ਤੇ ਬੰਦੇ ਸੁਣੇਏਂ ਅਨ੍ਰੂ ਮੋਕ ਵੈਂਦੇ ਨੇ ਸੀ ਅਨ੍ਰੂ ਬਾਂ ਰੂ ਮੋਕ ਗਾਏ
ਕੋਝ ਸਜਣ ਮੁਕਾ ਗੈ ਜੀਂਦੇ ਆਂ ਜੀ ਕੋਝ ਮੁਲਕ ਦੇ ਆਰੂ ਮੁਕ ਗੈ
ਸਾਡੇ ਕਾਣ ਸ਼ਫਾ ਦੇ ਕੋਲ ਲੁਕ ਸੇ ਬੇਲ ਕੋਲ ਚੋਧਾਰੂ ਮੁਕ ਗੈ
ਸਾਡੇ ਰੂ ਆਬਿਤ ਪਰਵਾਜ ਕੀਤਾ ਹੋਦੁ ਕਫਨ ਬਜਾਰੂ ਮੁਕ ਗੈ
ਬੇਤੇਂ ਜੋ ਜਾਜ ਦੇ ਜਾਮ ਪੀਵਾਵਣਾ ਹੈ ਮਜ਼ਬੂਦ ਪੈਆ ਸੈ ਠੀਕਾ
ਆ ਤੇਰੇ ਵਤਨ ਦੀਆਰ ਦੀ ਰੋਣਕ ਨਾ ਲੂਬੇ ਰੋਣਕ ਪੈ ਸੈ ਠੀਕਾ
ਤੇ ਤੇਰੀ ਠੇਕ ਨਵੀ ਚਲੂਲਿਆ ਕੀਤੇ ਰਾਬਦਾ ਭਰਵਾ ਸੈ ਠੀਕਾ
ਆ ਤੀਰੇ ਕੇ ਤਾਖ ਚੋ ਖਸਨਾ ਹਾਈਆ ਮੁਡੁ ਆਤੇਛ ਕਾ ਸੈ ਠੀਕਾ
ਸਦਾ ਤੇਰੀ ਬੁਲੀਆਂ ਤੇ ਹਾਸਾ ਨੀ ਰਾਣਾ
ਸਦਾ ਸਾਡੇ ਹਾਤੇ ਚੇ ਕਾ ਸਾਨੀ ਰਾਣਾ
ਤਾਖ ਤਾਖ ਸਂਗਤ ਦੇ ਵੇਛ ਬਾਮੇ ਕੋਲ ਨਗੀ ਨੇ
ਹੋਂਦੇ ਨੇ ਬਂਦਾ ਤਾਜ ਕਮੀਨੇ ਨੋ ਹੋਂਦਾ ਕੋਝ ਖੂਨ ਕਮੀਨੇ ਹੋਂਦੇ
ਬਾਈ ਜਾਨ ਬੀਦੁਲੇ ਗੈ ਸੋਕ ਮੁਹਬਤਾਂ ਦੇ ਆਟ ਦੱਸਮਾਂ ਉਡਾਰੀਂ ਆਲੇ
ਸਾਰੇ ਮਾਰ ਗੈ ਸੋਕ ਵਫਾਮਾਂ ਦੇ ਬੇਕਾਰ ਖੁਮਾਰੀਂ ਆਲੇ
ਕੀਤੁ ਗੁਰੁਬਤ ਨਾਲ ਇਰੀਫਾਨ ਨੀ ਭੇਨਦੇ ਨੋ ਸਾਂਕਿਂ ਸਰਦਾਰੀਆਂ ਆਲੇ
ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਤੱ ਸੋਜਦਾ ਸੈਕਲੀ ਕੋਈ ਨਾਂ ਨਾਂ ਪੱਸਾਂਦਾਂ ਤੁ ਮਗਲੇ ਮਾਡੀਆਂ ਆਲੇ
ਤੇ ਇਰੀਫਾਨ ਇਰੀਫਾਨ ਅਪਣੀ ਮੈ ਹਸਤੀ ਨੂ ਮੀਟਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾ
ਤੇਰੇ ਹੀਜ਼ਾਂ ਦੇ ਜਕਡਾ ਵੈ ਡੁਲਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾ
ਮਰੂਮ ਅਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਨੂ ਲੀਖਾ ਜਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾ
ਕਰੀ ਕੋਈ ਗਾਲ ਮੁਹਬਤ ਦੀ ਮੈ ਆਦਾਵਾ ਤੇ ਰੋਮੀ ਨਾ
ਮੇਰੀ ਜਾਨਵੇ ਮੈਨ ਕਲੇਆ ਵੇਕ ਕੇ ਫਕਰ ਨਕਾ ਤੇ ਰੇ ਠੀਕ ਲਗਦੇ ਡੇਰੇਨ
ਸਂਗੀ ਕੋਈ ਨਾ ਸੈ ਮੈ ਉਜਿਲੇ ਦਾ ਤੇ ਰੇ ਚਾਰ ਚੇ ਫੇਰ ਹਨੇਰੇਨ
ਤਾਰ ਏਕ ਗਾਲ ਮੇਰੀ ਕਾਨ ਖੋਲ ਕੇ ਸੋਨ ਲੇ ਤੇਰੇ ਸੇਨ ਇਚ ਘਲਾਤ ਅਨੇਰੇਨ
ਬਾਵੇ ਨੇਤ ਪੈ ਮਕਨ ਤੇ ਗੋਕ ਆਵੇਨ ਕੁਤੇ ਕਦਨ ਮਰੇਨ ਦੇ ਸੇਰੇਨ
ਮੇਰਾ ਪੁਤਰ ਆਮਾਂ ਕੇ ਟਕਰਾਨੇ ਸੇ ਪਹਾਡੋ ਮੇ ਸੁਰਾਖ ਨੈ ਹੋਤੇ
ਮਗਾਂ ਫੀਰ ਭੀ ਹਮੇ ਤੁਮਾਰਾ ਇਂਦਾਜ ਪੱਸਾਂਦ ਆਯਾ
ਬਾਗੀ ਗਾਲ ਸੋਣ ਦੇ ਦੇਨਦੇ ਟੇਪਨ ਅਸੀਰ ਨਤੇਂ ਜਾਨੂ ਰਾਜ ਇਸਲੇ ਰੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨ
ਜਿਦਾ ਬੀਡਾ ਨਸੀਲ ਤੱਸਰਫੇ ਕੇਲਿਂਦ ਕੇਲਾਂ ਇਠੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨ
ਨਾ ਕਰਦੇਂ ਜੇਲੇ ਪੇਡ਼ ਦੇਵੇ ਇਸਾਂ ਆਪਨੇ ਹੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਨ
ਦਮਾਸ ਸਿਂਆ ਕਰਦੇਂ ਗਾਦ ਬੈਕੇ ਗਾਡਾਂ ਕਵੀ ਭੋਕ ਛੁਡੇਂ ਦੇਂ
ਨਾ ਬੈਕੇ ਦੇ ਸੋ ਕੀਸੇ ਨੁ ਦੋਕਾ ਮੈ ਇਤਨਾ ਕਾਰ ਕੇ ਖਰਾਬ ਲੇਨ
ਅਸੀਰ ਗੈਰਾਂ ਦੀ ਸਫਾਨੇ ਵੇਜ ਖਲੋਕ ਤੁਸਾਂ ਪੇਵਾਦ ਕੀਤੇ
ਮੁਨਾਫ਼ਕੋ ਹੋਣ ਤੱਕਡੇ ਹੋਜਾਂ ਮੈ ਖੀਤੇਆਂ ਦਾ ਹੀਸਾਬ ਲੇਨ
ਬੈਜਾਂ ਬੱਗਾਲ ਫਖਰ ਦੀ ਨੈ
ਅਲਾ ਪਾਕ ਦੀ ਸੋਂ ਵੈ ਸਾਡਾ ਅਪਨੈ ਬਾਕ ਸੁਆ ਨੈ
ਤੇ ਤੇਰੇ ਮ੍ਯਾਜ ਤੁਵਾਦ ਕੇ ਜੇਨ ਜੀਵੀ ਕੀਰਦਾਦ ਵੀ ਧੇਸ ਸ਼ਾਂ ਨੈ
ਤੇ ਸਦਾਰਾਂ ਲਾਜੀ ਨਗਰੀ ਦੇ ਸਾਨ ਮਨਦਾ ਆਪ ਸਮਾਨ ਨੈ
ਓ ਸਾਨ ਲੋਡ ਸੁਬੇਹ ਨੀ ਤਾਰਾਫ ਦੀ ਸਾਡੇ ਨਾਂ ਦਾ ਮੁਲਕ ਦੀਵਾਨ ਨੈ
ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵੈਆਜਾ ਤੇ ਹੋ ਪਾਵਨੀਆ ਹੇਨ ਤੁਆਡਾ ਸਾਡਾ ਮੀਲਨ ਮੁਹਾਲੇ
ਕਾਰ ਯਾਤ ਪੁਰਾਣੇ ਆਖਾਦ ਮਨੂ ਅਨਜਾਣੂ ਆਵਾਂਗ ਨੇ ਟਾਲੇ ਤੇ ਦੇਂ ਯਾਤ ਤਕਾਰ ਵੱਚਪਨ ਦੇ ਜਨੋ ਨੀਕ ਨੀਕ ਹਾਸੇ ਬਾਲੇ ਤੇ ਨਾਪਨੇ ਗਾਰ ਦੇ ਆਤ ਦੇ
ਗਾਰੁ ਸਾਦ ਕੇ ਨਾਲ ਖੀਡਾਮੁਂ
ਆਈ ਮੇਰਾ ਦੋਡਾ ਸ਼ੁਪੈਸ਼ਲ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਵਾਸਤੀ
ਬੈ ਮੈਨ ਅਲਲਾ ਦੀ ਸੋਂ ਵੈ ਤੀਰ ਜੀ ਆਕਾਈ ਨੀ ਹੀਂਜੇ ਰਾਂ ਦੈ ਸੇਨ ਵਨਜਾਤਾ
ਤੇ ਤੇਤ ਫੋਟ ਕੇ ਕਦਾ ਕੈ ਕਾਟ ਸਕਨਾ ਪਰਚਾਨੀਆ ਦਾ ਜਗਰਾਤਾ
ਸ਼ਾਲਾ ਦੂ ਜਾਸਾ ਆਜਾਤ ਨਾਵੇ ਤੇਰਾ ਸਾਂਗਨਾ ਜਦਾਣ ਸਿਂਜਾਤਾ ਆਕਮਲਿਆ ਤੁਤਾ ਪਿਆਰ ਆਦੇ ਮੈ ਤਾ ਕੇ ਮਨੇ ਨੂ ਤੇਰੀ ਜੁਤਿ ਜਾਕਾਦੀ ਨੀ ਜਾਤਾ
ਜੀ ਸਾਡੇ ਸ਼ਜਾਦਾ ਭੀਰਾ ਮਲਕ ਕਲੀਆਂ ਪਾਣਡੀ ਸਾਭ
ਦਿਨਾਵ ਵਾਸਤ ਦੋਡਾ ਭਾਈਜਾਂ ਬੈ ਮੈ ਆਇਬੀ ਸੈ
ਓ ਲੋਗ ਵੀਖਾ ਜਿਡੇ ਆਜੇ ਬਜੀਬ ਜੈ ਬੋਵੇਨ ਜਿਡੇ ਗਲਤ ਗਲਤ ਸੈ ਸੈ ਆਕੇ ਨਾ ਪੇਡ ਮਹਲੂਕ ਚੁਖੇ ਬੋਵੇਨ
ਮੈਨ ਪੱਥਰ ਮਾਰੋ ਸਂਸਾਰ ਕਰੋ ਮੇਰੇ ਆਇਬ ਅਗਰ ਲਾਰੇ ਆਇਬੋਵੇਨ ਗੋਲ ਛਿਰਤ ਨਾ ਚੀਜ ਨੂ ਓ ਮਾਰੋ ਜਿਡੇ ਆਪ ਇੰਸਾਨ ਬੇ ਆਇਬੋਵੇਨ
ਜੀ ਬੱਟੀ ਸਾਬ ਉਨਵਾਕਣਾਂ ਬੈ ਜੇ ਲਡਨ ਨੈ ਆਇਆ ਬਤ ਲਡਨ ਤੁ ਪੇਲੇ ਕੋਜ ਕਮਲੇ ਆ ਲਡਨ ਦੀ ਜਾਵੇ ਦੋ
ਦੋ ਖੀਕਰਨ ਤੁ ਪੇਲੇ ਮਾਤਨਾਂ ਦੇ ਤੇ ਤੇ ਕੇਡੇ ਹਾਂ ਵੀਸਾਵੇ ਦੋ
ਤੇ ਤੁ ਮੋਤ ਦੇ ਹੁਕਮ ਚਦੇ ਮੇ ਹਾਂ ਸਾਡੇ ਹਾਸ ਕੇ ਲੇਨੇ ਫਾਵੇ ਦੋ ਉਸਮਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਠੀਕ ਹੋਂ ਦੇ ਤੇ ਦੇ ਜੁਰਤਾ ਖੈਰ ਦੇ ਰਾਵੇ ਦੋ
ਜੀ ਮੋਤ ਲਮ ਮਲੇਕ ਇਲੇਆਂ ਪਾਣੀ ਸਾਭ ਮਲੇਕ ਇਮਰਾਂ ਪਾਣੀ ਸਾਭ ਭਾਈ ਜਾਂ ਬੇ ਤੁਆਨ ਪਤ ਨੈ
ਮਾਣ ਕੀਨਾਂ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਮਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਓ ਤੇਰਾ ਨੋਕਰ ਹਾਂ ਗੁਮ ਨਾਮ ਜਿਆ ਪੈਚਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ
ਤੇ ਕੀਨਾਂ ਕੈਨਦੇ ਮੋਟੇਆ ਨਾਲ ਖਲੋਵਾ ਜਿਦਾ ਹਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇਰੇ ਬੇ ਸ਼ਕ ਦਾਲ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਸਿਰਫ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ
ਜੀ ਚੋਰਦੀ ਮੁਦੱਸਿਰ ਮੇਕਣ ਸਾਭ ਚੋਰਦੀ ਮੂਸਾ ਮੇਕਣ ਸਾਭ ਜਨਾਬ ਵਾਸ਼ਤੇ ਦੋਡਾ ਬੈ ਤੁਆਂ ਦੁ ਪਤਨ ਨੈ ਮਾਣ ਕੀਨਾਂ ਦੇ ਹੋਸਿਨ ਮੇਰਾ ਮਾਣ ਜਾ�
ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਚੋਰਦੀ ਤੇ ਦੇ ਨੋਕਰ ਹਾਂ ਗੁਮਨਾਮ ਜਿਆ ਪੈਚਾਣ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇ ਕੀਮੇ ਕੈ ਨੇ ਮੋਟੇ ਨਾਲ ਖਲੋਵਾਂ ਜਾਂ ਜਾਂ ਤੇ ਤੁਂ ਏ ਤੇ
ਵੇ ਵੇ ਕੀਮੇ ਜਾਂ ਜਾਂ ਜੀਚੇ ਛੇ ਜੇ ਪੋਰੋਟੇ ਕੀ ਸ੍ਛੇ ਵੇ ਚੀਆ ਜਾੂ ਜਾਂ ਜੀ ਦੇ totalement ਜੀ ਕੀ ਦੀ� Forcesਦ ਸ੍ਰੋ ਕੇ ਗੀਟਿ ਹੋਜਾਂ ਸੂਹਿਸੁ ਸੂਖਿ