Patrz,
znika świat
Szkic,
kontury
Powietrze coraz gęstsze
Wszystko dzisiaj zbyt dosłowne
Woła do ciemności nas
I czerwień znów zalewa dłonie
Zobacz każdy w swoim oknie
Opowiada swą historię
Uwzy i śmiech
O,
tak już jest
A ty tęsknisz tylko po to,
by wszystkiego nie zapomnieć Budzisz się z tym cień za dniem
Czy prawda dzisiaj boli tak Czy przez nią każdy czuje się samotnie,
pozornie Tak jest wygodniej
Gdzie przed tym wszystkim uciec masz
By nie dać się podzielić już na dobre
Nam znaleźć nadzieję
Nim zamkniemy się na siebie
Zobacz każdy w swoim oknie Opowiada swą historię
Uzy i śmiech O, tak już jest
A ty tęsknisz tylko po to,
by wszystkiego nie zapomnieć
Budzisz się
z tym
dzień za dniem
A teraz patrz,
znika świat
Szkic,
kontury
Nie ma już ludzi, których znać
Tylko szkic
i kontury
A teraz patrz,
znika świat
A teraz
Tylko szkic i kontury