Nou, dat hou je toch ook niet voor mogelijk, dames en heren.
In een mandje de hele... het streum af.
Dan zit hier naast me de heer Holman.
Meneer Holman, hoe lang weet u het al?
Ja, achteraf zeg je altijd al.
Ja, u wist het altijd al, hè? Dat is het gekke.
Ja, maar ja, je drukt het weg.
Hoe komt dat, denkt u, dat je dat wegdrukt?
Waarom doen mensen dat?
Nou, ik denk omdat je er niet aan wilt denken.
Dat is het, hè? Je wilt er niet aan denken.
Je verdrinkt het.
Je verdrinkt het, dames en heren.
Maar de heer Holman is er wel steeds vaker aan gaan denken, hoor.
Ja, je kunt wel zeggen dat ik er de laatste jaren constant mee bezig ben.
De hele dag.
De hele dag, dames en heren.
Want de heer Holman, die gaat dus dood.
Ja, ja, ja, inderdaad. Ik ga dood.
U gaat dood, hè? U gaat dood, ja.
En toch heeft u geen ziekte.
Nee.
U heeft geen ziekte.
Nee, nee, nee. Ik mankeer niks.
De heer Holman, hier naast mij, mankeert niets.
Is onderzocht.
Meerdere malen.
In binnen- en buitenland.
Men heeft nooit iets bij hem kunnen vinden.
Geen van de doktoren.
Maar hij gaat dood.
Nou, vorige week nog.
Vorige week nog.
Hè, meneer Holman?
Ja, vorige week nog.
Helemaal onderzocht.
Niks.
Alles functioneert nog.
Ja, oké.
Oké, maar toch gaat u dood.
Ja.
Dat zit eraan te komen, die dood.
Ja, dat is onontkomen.
Die komt eraan.
Maar ik dood.
U gaat dood.
Ja, ja.
Nou kan ik me voorstellen, meneer Holman, dat er kijkers zijn die zeggen...
Ja, die meneer Holman, beste meneer.
He, maar waar gaat het eigenlijk over?
We gaan toch zeker allemaal dood.
He, dames en heren, we gaan allemaal dood.
Ja, ja.
Makkelijk, zacht.
Ja, ja.
Zeker weten.
Maar waaraan?
Waaraan, dat is het eigenlijk niet.
Dat is het eigenlijk niet.
Precies, daar zit meneer Holman mee.
Dat weet je niet.
Waaraan gaat hij dood?
Je kunt niks plannen.
Want je weet dat hij dood gaat.
Want je weet niet wat er gaat gebeuren.
Maar je bent niet waaraan.
En je kunt er met niemand over praten.
En er is op dat gebied geen enkele opvang.
Dat is het ook, hè.
Want je hebt toch immers niks.
Hij heeft immers niks.
Dat is het punt.
Maar toch gaat hij dood.
Nou, en het is zeker in Nederland zo.
Zeker weten.
Dat als je niks hebt, ja, dan ben je niet interessant.
Dan ben je niet interessant.
En daarom vind ik het heel moedig van u dat u hier toch heeft willen vertellen dat u niks heeft.
Dank u wel.
Dank u wel.
Dat zal u niet in dank worden afgenomen.
Zullen ze u raar op aankijken.
Dank u wel.
Ik geloof, dames en heren, dat de heer Holman hier inderdaad een probleem aanboort.
En godzijdank, want ik raakte een beetje door de problemen heen, maar ik kan nou alweer een seizoen vooruit.
Mag ik het zo formuleren?
Leven zonder dodelijke ziekte.
Doedelijke ziekte.
Hoe doe je dat?
En als u er iets op heeft gevonden, ach, laat het ons even weten.
Ik zie hier op de tribune nu al spontaan een paar vingers omhoog gaan.
Goed, mensen, we gaan hier dan nog even door.
Ik zie ook nog drie caravans.
Dus dat is helemaal geen probleem.
En tot u thuis zeg ik bedankt voor uw aandacht en graag tot over 42 dagen dan maar weer.
Dank u wel.